AKILLI TELEFONLARIN ÖĞRETMEN ADAYLARININ AKADEMİK BAŞARILARI İLE SUNUM YETERLİK DÜZEYLERİNE ETKİSİNE İLİŞKİN ÇOKLU ANALİZ

Yıl 2019, Cilt: 8 Sayı: 2, 1183 - 1204, 15.06.2019

Veli Batdı Şenel Elaldı Burhan Akpınar

Öz

Bu
araştırmanın amacı akıllı telefonların öğretmen adaylarının akademik başarıları
ile sunum yeterlik düzeylerine etkisini çoklu analiz ile belirlemektir. Bu
amaçla nicel ve nitel yöntem kullanılan araştırmada nicel boyutta
öntest-sontest tek gruplu deneysel desen ile Rasch Modeli; nitel boyuta ise
eylem araştırması deseni uygulanmıştır. Araştırmanın katılımcıları 2016-2017
akademik yılında Kilis 7 Aralık Üniversitesi Okul Öncesi Öğretmenliği 3. sınıfta
okuyan öğrenciler arasından seçilmiştir. Deneysel veriler SPSS; Rasch modeli
verileri Facets ve nitel veriler Maxqda analiz programlarıyla çözümlenmiştir.
Rasch modelinin üç yüzeyi 35 jüri, öğretmen adaylarını değerlendiren 25 madde
ve sunum yeterlikleri değerlendirilen 7 grup olarak belirlenmiştir. Araştırma
bulguları, öğretmen adaylarının öntest-sontest puanları arasında anlamlı
farklılık olduğunu göstermiştir. 7. Grup yeterliği en yüksek, 29 kodlu jüri en
cömert ve M5 kodlu madde en zor gerçekleştirilen madde olarak belirlenmiştir.
Bu sonuçlar bağlamında akıllı telefon kullanımının öğretmen adaylarının
akademik başarılarına olumlu etkide bulunduğu; grupların sunum yeterliklerini
pozitif yönde etkilediği ve farklı açılardan gelişimlerine katkı sağladığı
anlaşılmaktadır. Bu teknolojinin bilinçli kullanımı hayatın her aşamasında
olduğu gibi eğitim yaşantısında da büyük kolaylıklar sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Akıllı telefon, akademik başarı, sunum yeterlik düzeyi, öğretmen adayı

Kaynakça

• Arslan, A. ve Ünal, A. T. (2013). Examination of cell phone usage habits and purposes of education faculty. Journal of Human Sciences, 10(1), 182-201.
• Bahi, R. R. ve Deluliis, D. (2015). Nomophobia. (Yan, Z., Ed.). Encyclopedia of mobile phone behavior (Volumes 1, 2, 3), IGI Global, Hershey, PA.
• Baştürk, R. (2010). Bilimsel araştırma ödevlerinin çok yüzeyli Rasch ölçme modeli ile değerlendirilmesi. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 1(1), 51-57.
• Batdı, V. (2016). Bloom’un programın öğelerine dayalı değerlendirme modeli bağlamında İngilizce öğretim programının çoklu analizi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(20), 178-191.
• Batdı, V. (2017). Comparing the high school English curriculum in Turkey through multi-analysis. Educational Sciences: Theory & Practice, 17(4), 1255-1290. doi:10.12738/estp.2017.4.0490
• Bianchi, A. ve Philips, J. G. (2005). Psychological predictors of problem mobile phone use. Cyber Psychology and Behavior, 8, 39-51.
• Boone, W. ve Scantlebury, K. (2006). The role of Rash analysis when conducting science education research utilizing multiple-choice tests. Science Education, 90, 253-269.
• Bulduklu, Y. ve Özer, N. P. (2016). Gençlerin akıllı telefon kullanım motivasyonları. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(8), 2963-2986.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi, 1-360.
• Ceyhan, E., Ceyhan, A. ve Gürcan, A. (2007). Validity and reliability studies of problematic ınternet usage scale. Educational Sciences: Theory & Practice, 7(1), 387-416.
• Cherchı, E. ve Ortúzar, J. D. (2008). Empirical identification in the mixed logit model: analysing the effect of data richness. Netw Spat Econ, 8, 109–124.
• Çakır, F. ve Demir, N. (2014). Üniversite öğrencilerinin akıllı telefon satın alma tercihlerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29(1), 213-243.
• Gay, L. R. (1985). Educational Evaluation and Measurement. 2nd edition. London: A Bell & Howell Company.
• Gökaliler, E., Aybar, A., ve Gülay, G. (2011). Bir statü tüketimi göstergesi olarak Iphone markalı akıllı telefon algısı: üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 7(1), 36-48.
• Greenwood, J. D. ve Levın, M. (2007). Introduction to action research: social research for social change. (2. edition). USA: Sage Publications.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. (23. Baskı). Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
• King, A. L. S., Valença, A. M., Silva, A. C., Baczynski, T., Carvalho, M. R. ve Nardi, A. E. (2013). Nomophobia: dependency on virtual environments or social phobia?. Including Special Section Youth, Internet, and Wellbeing, 29, 140- 144.
• Kimberlin, C. L. ve Winterstein, A. G. (2008). Validity and reliability of measurement instruments used in research. American Journal of Health-System Pharmacy, 65, 2276-2284.
• Krathwohl, D. R. (1993). Methods of educational and social science research: An integrated approach. New York, NY, US: Longman / Addison Wesley Longman.Kuyucu, M. (2017). Gençlerde akıllı telefon kullanımı ve akıllı telefon bağımlılığı sorunsalı: “akıllı telefon (kolik)” üniversite gençliği. Global Media Journal TR Edition, 7(14), 328-359.
• Land-Zandstra, A. M., Devilee, J. L., Snik, F., Buurmeijer, F. ve Van Den, Broek, J. M. (2016). Citizen science on a smartphone: Participants’ motivations and learning. Public Understanding of Science, 25(1), 45-60. https://doi.org/10.1177/0963662515602406
• Lecompte, M. D. ve Goetz, J. P. (1982). Problems of reliability and validity in ethnographic research. Review of Educational Research, 52(1), 31-60.
• Lee, Y. K., Chang, C. T., Lin, Y. ve Cheng, Z. H. (2014). The dark side of smartphone usage: psychological traits, compulsive behavior and technostress. Computers in Human Behavior, 31, 373-383.
• Lepp, A., Barkley, J. E, Sanders, G. J, Rebold, M. ve Gates, P. (2013). The relationship between cell phone use, physical and sedentary activity, and cardiorespiratory fitness in a sample of U.S. College Students. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 10, 1-9.
• Lobet-Marıs, C. (2003). Mobile phone tribes: youth and social identity. In: Fortunati L., Katz J. E., Riccini R..(Eds). Mediating the Human Body: Technology, Communication and Fashion. New York, NY: Lawrence Erlbaum; p. 93–102.
• Mathews, R. (2004). The psychosocial aspects of mobile phone use amongst adolescents. InPsych, 26(6), 16–19.
• Neuman, W. L. (2013). Social research methods: Qualitative and quantitative approaches. Pearson Education.
• Norrıes, C., Hossaın, A. ve Soloway, E. (2011). Using smartphones as essential tools for learning: A call to place schools on the right side of the 21st century. Educational Technology, 51(3), 18-25.
• Noyan, C. O., Enez Darçın, A., Nurmedov, S., Yılmaz, O. ve Dılbaz, N. (2015). Akıllı telefon bağımlılığı ölçeğinin kısa formunun üniversite öğrencilerinde Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16, 73-81.
• Oksman, V. ve Turtiainen, J. (2004). Mobile communication as a social stage. the meanings of mobile communication among teenagers in Finland. N Med Soc, 6, 319–39.
• Öncü, H. (1994). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Matser Basım San. ve Tic. Ltd. Şti.
• Park, N. ve Lee, H. (2012). Social implications of smartphone use: Korean college students' smartphone use and psychological well-being. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking,15(9), 491-497.
• Saran, M., Seferoğlu, G. ve Çağıltay, K. (2009). Mobile assisted language learning: English pronunciation at learners’ fingertips. Eurasian Journal of Educational Research, 34, 97-114.
• Shin, D. H., Shin, Y. J., Choo, H. ve Beom, K. (2011). Smartphones as smart pedagogical tools: Implications for smartphones as u-learning devices. Computers in Human Behavior, 27(6), 2207-2214.
• Srivastava, L. (2005). Mobile phones and the evolution of social behaviour. Behaviour and Information Technology, 24(2), 111–129.
• Stockwell, G. (2007). Vocabulary on the Move: Investigating an intelligent mobile phone based vocabulary tutor. Computer Assisted Language Learning, 20(4), 365–383.
• Taylor, A. S. ve Veharper, R. (2003). The gift of the gab? a design oriented sociology of young people’s use of mobiles. J.Comput Support Coop Work, 12, 267-96.
• Thornton, P. ve Houser, C. (2005). Using mobile phones in English education in Japan. Journal of computer assisted learning, 21(3), 217-228.
• Tutgun, A. (2009). Öğretmen adaylarının problemli internet kullanımı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
• Veneziano, L. ve Vehooper, J. (1997). A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. American Journal of Health Behavior, 21(1), 67-70.
• Wei, R. ve Lo, V. H. (2006). Staying connected while on the move: Cell phone use and social connectedness. New Media and Society, 8, 53–72.
• Wood, E., Zivcakova, L., Gentile, P., Archer, K., De Pasquale, D. ve Nosko, A. (2012). Examining the impact of off-task multitasking with technology on real-time classroom learning. Computers & Education, 58, 365-374.
• Wright, B. D. ve Linacre J. M. (1994). Reasonable mean-square fit values. Transactions of the Rasch measurement SIG American Educational Research Association. Rasch Measurement Transaction 8(3), 370-382.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Genişletilmiş ve Güncelleştirilmiş 6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yusufoğlu, Ö. Ş. (2017). Boş zaman faaliyeti olarak akıllı telefonlar ve sosyal yaşam üzerine etkileri: üniversite öğrencileri üzerine bir araştırma. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(5), 2414-2434.