Kur’ân-ı Kerîm, İslâm âleminin en önemli kutsal kaynağı olduğu
gibi eski Türk edebiyatının da -şüphesiz- en önemli kaynaklarındandır. Kur’ân-ı
Kerîm’in anlaşılıp beşerin hayatına tatbik edilmesinin yegâne yolu, onun hakikî
manada okunmasından ve anlaşılmasından geçmektedir. Bu ilâhî kitabın
okunmasının belli düzen ve kuralları vardır. Bahsedilen kurallar tecvîd ilminin
ana konusunu oluşturmaktadır. Tecvîd ilmi kitaplarda genellikle mensûr olarak
anlatılmıştır. Ancak klasik Türk şairleri birçok alanda olduğu gibi tecvîd
alanında da manzum eserler ortaya koymuşlardır. Bu çalışmanın konusu Nâcî isim
veya mahlasıyla bilinen bir şair tarafından yazıldığı tahmin edilen Manzum
Risâle-i Tecvîd adlı eserdir. Eserin müellifi ve te’lîf tarihi hakkında
kaynaklarda herhangi bir malûmata rastlanmamıştır. Bu çalışma giriş, eserin
anlatıldığı kısım ve sonuç bölümlerinden meydana gelmiştir. Çalışmanın giriş
kısmında tecvîd ilmi ve Türk
edebiyatında te’lîf edilen manzum tecvîdler hakkında genel bilgiler
verilmiştir. Daha sonra söz konusu eser, muhteva, dil-üslûp ve şekil
özellikleri açısından incelenmiştir. Çalışmada el yazması eser okuma, inceleme
ve analiz yöntemleri kullanılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 18 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 8 Sayı: 4 |