Öz
Bu araştırmanın amacı eğitim fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin sözlü anlatımlarını tutarlılık açısından incelemektir. Çalışma nitel bir araştırmadır. Çalışma grubu 20 kişiden oluşmaktadır. Veriler ses kayıt cihazıyla toplanmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz ve içerik analizi kullanılmıştır. Bu araştırmada verilerin analizi sonucunda öğrencilerin öyküleyici anlatım şeklindeki sözlü anlatımlarının tutarlılık ortalaması 3,0; açıklayıcı anlatım şeklindeki sözlü anlatımlarının tutarlılık ortalaması 2,8 çıkmıştır. Öğrencilerin yaptıkları tutarlılık hataları en fazladan en aza doğru öyküleyici anlatım şeklindeki sözlü anlatımlarında “metnin planı, eksik bilgi, ani geçişler, konu bütünlüğü, metindeki uyum, tekrar eden bilgi, anlatımın yarıda kesilmesi, anlaşılmayan yerler ve çelişkili bilgiler” açıklayıcı anlatım şeklindeki sözlü anlatımlarında “metnin planı, eksik bilgi, ani geçişler, konu bütünlüğü, tekrar eden bilgi, anlatımın yarıda kesilmesi, anlaşılmayan yerler, metindeki uyum ve çelişkili bilgiler” de çıkmıştır.
Sonuç olarak öğrencilerinin sözlü anlatımlarında tutarlılık düzeyi öyküleyici yapıda orta, açıklayıcı yapıda orta düzeyin biraz altında çıkmıştır. Öğrencilerin sözlü anlatımlarında tutarlılıkla ilgili en fazla yaptıkları hataların öyküleyici ve açıklayıcı yapıda genel olarak aynı olduğu görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Sözlü anlatım konuşma hazırlıksız konuşma metin dilbilim tutarlılık
Kaynakça
- Bayburtlu, Y. S. (2019). Ortaokul 6 ve 7. sınıf öğrencilerinin hazırlıksız konuşmalarında bağdaşıklık ve tutarlılık. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Biçer, N. ve Çoban, İ. (2015). Yabancılara Türkçe öğretimi ders kitaplarındaki öyküleyici metinlerin tutarlılık düzeylerinin değerlendirilmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(4), 228-237.
- Can, R. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarında paragraf düzeyinde bağdaşıklık ve tutarlılık. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Demirci, K. (2017). Türkoloji için dilbilim konular kavramlar teoriler. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Dilidüzgün, Ş. (2017). Metindilbilim ve Türkçe öğretimi uygulamalı bir yaklaşım. Ankara: Anı Yayıncılık.
- Enkvist, N. E. (1990). Seven problems in the study of coherence and ınterpretability. Coherence in Writing: Research and Pedagogical Perspectives (Ed. Ann M. Johns and Ulla Connar), Virginia: TESOL, 11-28.
- Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
- Günay, D. (2017). Hem çözümleme hem de yaratıcı yazma metin bilgisi. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
- Hallıday, M. A. K. ve Ruqaiya, H. (1976). Cohesion in English. New York: Longman Group UK Limited.
- Kerimoğlu, C. (2017). Genel dilbilimine giriş. Ankara: Pegem Akademi.
- Temizyürek, F., Erdem, İ. ve Temizkan, M. (2011). Konuşma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
- Toklu, M. O. (2013). Dilbilimine giriş. Ankara: Akçağ Yayınevi.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2022 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Nisan 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 11 Sayı: 2 |
