Akif, şekil olarak eskiyi kullansa bile on dokuzuncu yüzyıldaki İslam
âleminin, Türk toplumunun içinde bulunduğu zorlu şartlarından ötürü
topluma eğilmiştir. Şiirde “yeis” konusunu “Ey oğullarım! Gidin Yusuf’u ve
kardeşini araştırın. Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirler
topluluğundan başkası Allah’ın rahmetinden ümidini kesmez” (Yusuf, 12-
87/DKM, 245) ayet-i kerimesini esas alarak işlemiş ve bu ayeti tefsir etmiştir.
Türk edebiyatında “yokluk” kavramı şüphesiz “varlık” kavramı kadar
kendine yer bulamamıştır. “Yokluk” fikri, “Adem Kasidesi”nde müstakil ve
yeni bir bakış açısıyla ele alınıncaya kadar Türk edebiyatında bir nüve
hâlinde yüzyıllar boyunca değişik kullanımlar altında işlenmiştir. Türk
edebiyatında bu kavramı işleyen her şairin kendine has bir “yokluk”
anlayışına sahip olduğu ya da “yokluk”u kendine göre yorumladığı da bir
gerçektir.
Klasik Türk edebiyatında “varlık” alanı olumlu, “yokluk” alanı
olumsuzken “Âtiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak...” şiirinde her iki alan
da olumsuzdur. İncelenen bu şiirde, önce beyitlerdeki “varlık / yokluk” alanı
tespit edilmiş, daha sonra şairin bu alanı nasıl oluşturduğu, hangi sanatlara
başvurduğu, nasıl bir yol izlediği açıklanmıştır. En sonda ise varlık / yokluk
alanları karşılaştırılarak şiir ve şair hakkında çıkarımlarda bulunulmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2023 |
Gönderilme Tarihi | 15 Ocak 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 12 Sayı: 1 |