AUSTERİTY İN TURKS FROM TRAVELLER’S VİEW

Yıl 2024, Cilt: 13 Sayı: 2, 437 - 454, 15.06.2024

Halil İbrahim Topalak Cengiz Gökşen

https://doi.org/10.7884/teke.1466159

Öz

Just as every nation in the world has its own characteristic features, so do the Turks, who have a very old and old and rooted history. One of these features of the Turks is austerity. Turks, who lived a nomadic life for a long time, had to make some sacrifices in their lives to fight against the harsh conditions of nature as a requirement of their lifestyle. Thus, those sacrifices became a part of their lives and when they adopted the settled life, they continued these traits. This feature of the Turks did not escape the attention of many travelers who visited the Turks at different times. In addition, some historians and writers of the period also touched on this subject. This study, which is based on the austerity of the Turks, was prepared based on the works of many travelers who visited the Turks, historians of the period and important Turkologists who have important studies on Turkish history and culture. The purpose of this study is to present in a comprehensive manner the austerity nature of the Turks, which is an important value.

Anahtar Kelimeler

Austerity, sacrifice, nomadic, Turks, culture

SEYYAHLARIN GÖZÜNDEN TÜRKLERDE KANAATKÂRLIK

Öz

Dünya üzerinde yer alan her ulusun kendine has karakteristik özellikleri olduğu gibi çok eski ve köklü bir tarihe sahip Türklerin de vardır. Türklerin bu özelliklerinden biri kanaatkârlıktır. Uzun süre göçerevli bir yaşam sürmüş olan Türkler, yaşam tarzlarının gereği olarak tabiatın çetin şartlarına karşı mücadele etmek için hayatlarından bazı fedakârlıklarda bulunmak zorunda kalmışlardır. Haliyle bu fedakârlıklar; yaşamlarının bir parçası olmuş, yerleşik yaşama geçtiklerinde de bu özelliklerini sürdürmeye devam etmişlerdir. Türklerin bu özelliği; Türkleri faklı zamanlarda ziyaret etmiş birçok seyyahın dikkatinden kaçmamıştır. Bunun yanında dönemin bazı tarihçileri ve yazarları da bu konuya değinmişlerdir. Türklerin kanaatkârlığını esas alan bu çalışma; Türkleri ziyaret etmiş birçok seyyah başta olmak üzere dönemin tarihçileri ve önemli Türk tarihi ve kültürü üzerine önemli çalışmaları olan Türkologların eserleri esas alınarak hazırlanmıştır. Bu çalışmadaki amaç ise Türklerin önemli bir değeri olan kanaatkârlığını derli toplu ortaya koymak olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Kanaatkârlık, fedakârlık, göçerevli, Türkler, kültür

Etik Beyan

Çalışmamızın her aşamasında her türlü etik kurallara riayet ettiğimizi beyan ederiz.

Teşekkür

Gerek doktora ders döneminde gerekse de katıldığı çeşitli toplantı ve konferanslarda değerli hocam Prof. Dr. Özkul Çobanoğlu, birçok önemli konuya değindiği gibi yer yer de Türklerin kanaatkârlığına değinmiş, bu konu üzerinde durulması gerektiğini dile getirmiştir. Kıymetli hocamızın işaret ettiği konuya eğilerek bu çalışmayı hazırlamış bulunmaktayız. Kendisine teşekkürü bir borç biliriz.

Kaynakça

• Barkley, H. C. (2016). Anadolu ve Ermenistan’a yolculuk. (Çev. N. Demir). İstanbul: Köprü.
• Belgiojoso, C. T. (2023). Küçük Asya ve Suriye seyahatnamesi. (Çev. M. Awad). İstanbul: Selenge.
• Bertrandon de la Broquiére (2000). Denizaşırı seyahat. (Edt. Ch. Schefer, Çev. İ. Arda). İstanbul: Eren
• Birge, J. K. (1991). Bektaşilik tarihi. (Çev. R. Çamuroğlu). İstanbul: Ant.
• Blocqueville, H. d. C. d. (1986). Türkmenler arasında. (Çev. R. Akdemir). Ankara: Başbakanlık.
• Bonvalot, G. (2015). Orta Asya’ya seyahat-Moskova’dan Türkistan’a. (Çev. M. R. Uzmen). İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
• Cahun, L. (2020). Asya tarihine giriş Türkler ve Moğollar. (Çev. İ. Kaya). Ankara: Altınordu.
• Clausier du Loir (2021). Du Loir seyahatnamesi, IV. Murad döneminde bir Fransız seyyahın Maceraları. (Çev. M. Daş). İstanbul: Yeditepe.
• Czeglédy, K. (2009). Gündoğusundan günbatısına bozkır halklarının göçü. (Çev. G. Karaağaç). İstanbul: Kesit.
• D’ohsson, A. C. M. (2023). Cengiz Han’dan Timur’a Moğol tarihi. (Çev. M. R. Balaban). (Osmanlı aslından günümüz Türkçesine çeviren ve sadeleştiren: M. Uğraş). Ankara: Dorlion.
• Dalle, I. (2013). Türkler arasında bir Avrupalı: Auger Ghiselin de Busbecq (1521-1591). (Çev. R. Uzmen). İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
• Davenport, H. (2020). Sultan’ın iradesiyle asil atların peşinde. (Çev. R. Kankal). İstanbul: Yazıgen.
• Devellioğlu, F. (1996). Osmanlıca-Türkçe ansiklopedik lügat. Ankara: Aydın.
• Di Cosmo, N. (2022). Antik ve düşmanları: Doğu Asya tarihinde göçebe gücün yükselişi. (Çev. G. Yavuzcan). İstanbul: Kronik.
• El-Ömerî (2019). Türkler hakkında gördüklerim ve duyduklarım Mesâliku’l Ebsâr. (Çev. ve notlar: D. A. Batur). İstanbul: Selenge.
• Fontmagne, B. D. d. (2022). Kırım Harbi sonrasında İstanbul günleri (1855-1858) II. İmparatorluk Dönemi’nde İstanbul’daki Fransız sefaretini ziyaret. (Çev. İ. Yerguz). İstanbul: Selenge.
• François de Tott (1996). Türkler ve Tatarlar arasında “On sekizinci yüzyılda Osmanlı Türkleri”. (Çev. R. Uzmen). İstanbul: AD.
• Gibbons, H. A. (2017). Osmanlı İmparatorluğunun kuruluşu. (Çev. R. H. Özden). Ankara: Altınordu.
• Gumilëv, L. N. (2006). Avrasyadan makaleler-1. (Çev. D. A. Batur). İstanbul: Selenge.
• Gumilëv, L. N. (2019). Eski Türkler. (Çev. D. A. Batur). İstanbul: Selenge.
• Hamsun, K.; Andersen, H. C. (2023). İstanbul’da iki İskandinav seyyah. (Çev. B. Gürsaler, Syvertsen). İstanbul: Yapı Kredi.
• Hans J. B. (2022). Breuning seyahatnamesi: Doğu ülkelerine yolculuk; İstanbul 1579. (Çev. S. Türkis Noyan). İstanbul: Kitap.
• Jean T. (2022). Thévenot seyahatnamesi. (Çev. A. Berktay, Edt. S. Yerasimos). İstanbul: Kitap.
• Johannes S. (1995). Türkler ve Tatarlar arasında (1394-1427). (Çev. T. Akpınar). İstanbul: İletişim.
• Josaphat B. (2005). Anadolu’ya ve İran’a seyahat. (Çev. ve notlar T. Gündüz). İstanbul: Yeditepe.
• Kenin Lopsan, M. (2019). Tuvaların gelenekleri. (Akt. İ. Tosun). Ankara: Bengü.
• Kiragos, M. (2009). Ermeni müverrihlerine göre Moğollar. (Tercüme, G. Solmaz). Ankara: Elips.
• Ögel, B. (1991). Türk kültür tarihine giriş I. Ankara: Kültür Bakanlığı.
• Özön, M. N. (1987). Osmanlıca Türkçe sözlük. İstanbul: İnkılâp.
• Pachymérés, G. (2019). Bizanslı gözüyle Türkler. (Çev. İ. B. Barlas). İstanbul: İlgi Kültür Sanat.
• Pedro (1995). Pedro’nun zorunlu İstanbul seyahati: 16. yüzyılda Türkler’e esir düşen bir İspanyol’un anıları. (Çev. F. Carım). İstanbul: Güncel.
• Pierre B. (2022). Pierre Belon seyahatnamesi İstanbul ve Anadolu gözlemleri (1546-1549) Antakya, Adana, Konya, Afyon, Kütahya, Bursa. (Çev. H. Yalın). İstanbul: Kitap.
• Plano C. (2018). Moğolistan seyahatnamesi: 13. yüzyılda Avrupa’dan Orta Asya’ya Yolculuk. (Tercüme ve notlar, E. Ayan) İstanbul: Kronik Kitap.
• Polo, M. (2017). Marco Polo’nun geziler kitabı. (Çev. Ö. Güngören). İstanbul: Yol.
• Radloff, W. (1986). Sibirya’dan seçmeler. (Çev. A. Temir) Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı.
• Rásonyi, L. (1988). Tarihte Türklük. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü.
• Roux, J. P. (2017). Türklerin tarihi. (Çev. A. Kazancıgil ve L. Arslan Özcan). İstanbul: Kabalcı.
• Roux, J. P. (2022). Timurlenk. (Çev. L. Arslan Özcan) İstanbul: Dergâh.
• Roux, J.-P. (2014). Orta Asya: Tarih ve uygarlık. (Çev. L. Arslan Özcan). İstanbul: Kabalcı.
• Ruy Gonzâlez de Clavijo (2016). Timur Devrinde Kadis’ten Semerkand’a seyahat. (Çev. Ö. R. Doğrul). İstanbul: Köprü.
• Salomon S. (2004). Sultanlar kentine yolculuk 1578-1581. (Çev. S. Türkis Noyan). İstanbul: Kitap.
• Schuyler, E. (2007). Türkistan: Batı Türkistan, Hokand, Buhara ve Kulca seyahat notları. (Çev. F. Çetin ve H. Çetin). İstanbul: Paradigma. Simon de Saint Quentin (2006). Bir Keşiş’in anılarında Tatarlar ve Anadolu 1245-1248. (Çev. E. Özbayoğlu). Antalya: Daktav.
• Spuler, B. (1987). İran Moğolları. (Çev. C. Köprülü). Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Texier, C. (2002). Küçük Asya: coğrafyası, tarihi ve arkeolojisi C. I. (Çev. A. Suat. Latin harflerine akt. K. Y. Kopraman, sadeleştiren. M. Yıldız). Ankara: Enformasyon ve Dokümantasyon Hizmetleri.
• Togan, A. Z. V. (2019). Umumi Türk tarihine giriş: en eski devirlerden 16. asra kadar. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültürü
• White, C. (2023). İstanbul’da üç yıl: Türklerin örf ve âdetleri. (Cilt: 1, s. 1841-1844). (Çev. Z. Rona). İstanbul: Kitap.
• Yörükân, Y. Z. (2015). Anadolu’da Aleviler ve Tahtacılar. (Eklerle ve notlarla yayıma hazırlayan, T. Yörükân). İstanbul: Ötüken.
• Zeydan, C. (2012). İstanbul’a seyahat (Âsitâne 1909). (Haz. M. Harb, Çev. M. Özcan). İstanbul: Ark.