Bu araştırma, Hatay'da sivil toplum kuruluşlarında (STK) çalışan Türk ve Suriyeli kadınlar arasında sosyal görünmezliği incelemektedir. Veriler, ilk olarak yerinde gözlem ve analizlerin ardından çevrimiçi olarak yapılan yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmeler kullanılarak nitel araştırma metodolojisiyle toplanmıştır. Araştırma örneklemi, kartopu örnekleme tekniği ile seçilen Hatay'da yaşayan altı kadından (üç Türk ve üç Suriyeli) oluşmaktadır. Araştırma, cinsiyet ayrımcılığı, marjinalleşme ve göçmen statüsünün işyerinde görünmezliği önemli ölçüde etkilediğini göstermektedir. Suriyeli kadınlar, göçmen statüleri cinsiyete dayalı eşitsizlikleri daha da şiddetlendirdiği için çifte görünmezliğe maruz kalmaktadır. Araştırma, yapısal ve toplumsal engellerin kadınların görünürlüğünü nasıl kısıtladığını ve bunun onların mesleki katılımlarını ve etkileşimlerini nasıl etkilediğini vurgulamaktadır. Ayrıca, işyerinde eşitsizlik, kadınların kariyer gelişimi ve mesleki tanınırlığa erişimini engelleyen kurumsal engellerle birlikte, sosyal görünmezliğin artmasına önemli ölçüde katkıda bulunmaktadır. Çalışma, bu dinamikleri açıklığa kavuşturarak ve daha kapsayıcı ve eşitlikçi işyerleri oluşturmak için alınabilecek önlemler hakkında içgörüler sağlayarak, STK bağlamında cinsiyet ve göç üzerine daha geniş bir tartışma ortamı yaratmaktadır. Bu bulgular, mesleki ortamlarda cinsiyet eşitliği ve sosyal kapsayıcılığı ilerletmek için kesişen sorunlarla yüzleşmenin gerekliliğini vurgulamaktadır.
Kadın Emeğinin Görünmezliği Göç Sivil Toplum Kuruluşları (STK) İşyerinde Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği
This research investigates social invisibility among Turkish and Syrian women working in Non-Governmental Organizations (NGOs) in Hatay. Data were gathered using a qualitative research methodology using semi-structured in-depth interviews done online following initial on-site observations and analyses. The research sample comprises six women (three Turkish and three Syrian) living in Hatay, chosen by the snowball sampling technique. Research indicates that gender discrimination, marginalization, and migratory status substantially influence workplace invisibility. Syrian women endure dual invisibility, as their status as migrants exacerbates gender-based disparities. The research highlights how structural and societal obstacles restrict women's visibility, impacting their professional engagement and interactions. Moreover, workplace inequality serves as a significant contributor to the exacerbation of social invisibility, with institutional obstacles hindering women's access to career advancement and professional acknowledgment. The study enhances the broader conversation on gender and migration within NGO contexts by elucidating these dynamics and providing insights into measures for cultivating more inclusive and equitable workplaces. These findings underscore the necessity of confronting intersectional problems to advance gender equality and social inclusion in professional settings.
Inivisibilization of Female Labor Migration Non-Governmental Organizations Workplace Inequity
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Göç Sosyolojisi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2025 |
Gönderilme Tarihi | 2 Temmuz 2025 |
Kabul Tarihi | 30 Temmuz 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 4 Sayı: 6 |