Different Approches to P4C

Yıl 2024, , 6 - 22, 03.06.2024

Aslı Şahinkaya

https://doi.org/10.55256/temasa.1378165

Öz

P4C is a philosophical approach and pedagogy that assumes children are capable of doing philosophy. Matthew Lipman, influenced by Dewey's philosophy and educational understanding, is considered the founder of P4C. In communities, children learn critical, careful, collaborative, and creative thinking through philosophy, thus becoming a guarantee for the future of a democratic society. Thinkers and practitioners from various parts of the world have criticized and developed Lipman's P4C method. The criticisms encompass different approaches to childhood, education, and philosophy. For instance, Gareth B. Matthews proposes a philosophy for childhood, which is different from philosophy for children (P4C). Catherine McCall discussed at what age children can begin doing philosophy. Some thinkers have drawn on different philosophical backgrounds and significantly modified Lipman's P4C practice through variations in materials used. Second-generation thinkers and facilitators within P4C, also known as PwC (philosophy with children), have different political and philosophical assumptions compared to Lipman. According to them, Lipman did not sufficiently emphasize collaboration and the acquisition of thinking skills. On the other hand, there has been a debate on whether P4C has become an instrument. It has been questioned whether Lipman may have ideologized philosophy in order to establish American democracy. In this paper, what P4C is will be explained, and the criticisms and suggestions of some thinkers who use and transform it will be presented with a focus on pragmatic philosophy and continental philosophy, critical education philosophy or pedagogy, postmodern philosophy and posthuman philosophy.

Anahtar Kelimeler

P4C, Philosophy for Children, Philosophy with Children, Education, Childhood

P4C'ye Farklı Yaklaşımlar

Öz

P4C, çocukların felsefe yapabileceğini varsayarak oluşturulan felsefi yaklaşım ve pedagojidir. Dewey’nin felsefesinden ve eğitim anlayışından etkilenen Matthew Lipman, P4C’nin kurucusu kabul edilir. Topluluklarda çocuklar felsefe aracılığıyla eleştirel, özenli, iş birliğine dayalı ve yaratıcı düşünmeyi öğrenerek demokratik toplumun geleceğine bir teminat oluştururlar. Dünyanın pek çok yerinden düşünür ve uygulayıcı, Lipman’ın P4C yöntemini eleştirmiş ve geliştirmiştir. Eleştiriler, çocukluğun, eğitimin ve felsefenin farklı yaklaşımlarını içerir. Örneğin Gareth B. Matthews bir çocukluk felsefesi önerir ve bu yaklaşım çocuklar için felsefeden (P4C) farklıdır. Catherine McCall çocukların kaç yaşında felsefe yapabileceklerini tartışmıştır. Kimi düşünürler farklı felsefi arka planlardan yararlanmışlar, uygulamalardaki materyal farklılıklarıyla Lipman’ın P4C uygulamasını önemli ölçüde değiştirmişlerdir. P4C içinde ikinci kuşak olarak adlandırılan PwC (philosophy with children, çocuklarla felsefe) düşünürleri ve kolaylaştırıcıları, politik felsefi kabullerde Lipman’dan farklı düşünmektedir. Onlara göre Lipman düşünmede iş birliği vurgusu ve kazanımına yeterince ağırlık vermemiştir. Diğer yandan P4C’nin bir araç haline gelip gelmediği tartışılmıştır. Lipman’ın Amerikan demokrasisini tesis etmek için felsefeyi ideolojikleştirmiş olabileceği sorgulanmıştır. Bu çalışmada, P4C’nin ne olduğu açıklanacak, onu kullanan ve dönüştüren kimi düşünürlerin eleştirileri ve önerileri, pragmatik felsefe ve kıta felsefesi, eleştirel eğitim felsefesi veya pedagojisi, postmodern felsefe ve insan sonrası felsefe odaklarıyla sunulacaktır.

Anahtar Kelimeler

P4C, Çocuklar İçin Felsefe, Çocuklarla Felsefe, Eğitim, Çocukluk

Teşekkür

Değerli hocam Muhsin Yılmaz'a teşekkür ederim.

Kaynakça

• Arendt, Hannah. İnsanlık Durumu. Çeviren: Bahadır Sina Şener, İstanbul: İletişim, 1994.
• Austin, Amy. “Philosophy for All Children: Enhancing Knowledge.” Doktora Tezi, Victoria University, 2020.
• Biesta, Gert. “Philosophy, Exposure, and Children: Howto Resist the Instrumentalisation of Philosophy in Education,” Journal of Philosophy of Education 45, no. 2 (2011): 305-319.
• Boyacı, Petek, Kurtul Gülenç ve Filiz Karadağ. “Çocuklar İçin Felsefe / Çocuklarla Felsefe: Felsefi Metotlar, Uygulamalar ve Amaçlar,” Kaygı. Bursa Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi 31, (2018): 145-173. https://doi.org/10.20981/kaygi.474657
• Brandt, Ron. “On Philosophy in the Curriculum: A Conversation with Matthew Lipman,” Educational Leadership (1998): 34-37. https://files.ascd.org/staticfiles/ascd/pdf/journals/ed_lead/el_198809_brandt3.pdf
• Cam, Phillip. “Philosophy for Children, Values Education and Inquiring Society,” Educational Philosophy and Theory 46, no. 11 (2014): 1203-1211. https://doi.org/10.1080/00131857.2013.771443
• Çayır Akkocaoğlu, Nihan. Öğretmenler için Çocuklarla Felsefe (P4C) Rehberi. Ankara: Pegem, 2021.
• Direk, Nuran. Küçük Prens Üzerine Düşünmek. İstanbul: Pan, 2002.
• Freire, Paulo. Özgürlüğün Pedagojisi. Çeviren: Gülden Kurt Gevinç, İstanbul: Yordam, 2019.
• Funston, James. “Toward a Critical Philosophy for Children,” PSU McNair Scholars Online Journel 11, no. 1 (2017): 3-17. https://pdxscholar.library.pdx.edu/mcnair/vol11/iss1/4/
• Gregory Rollins Maughn ve Laverty Meghan James. “Introduction” in Gareth B. Matthews, The Child’s Philosopher, Editörler: Gregory Rollins Maughn ve Laverty Meghan James, 14-19. London: Routledge, 2021.
• Haynes, Joanna ve Karin Murris. “The Provocation of an Epistemological Shift in Teacher Education Through Philosophy with Children,” Journal of Philosophy of Education 45, no. 2 (2011): 285-303. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1111/j.1467-9752.2011.00799.x
• Herakleitos. Fragmanlar. Çeviren: Arzu Akgün. İstanbul: Kabalcı, 2016.
• Honer, Stanley. M. ve Thomas C. Hunt. Felsefeye Çağrı. Çeviren: Hasan Ünder, Ankara: İmge, 1996.
• Jaspers, Karl. Felsefe Nedir? Çeviren: İsmet Zeki Eyüboğlu, İstanbul: Say Yayınları, 2001.
• Kefeli, İdil. “Felsefe Öğretiminde Yeni Bir Model Arayışı: Ayşe Teyze’nin Çantası” Özne içinde, Editör: Oğuz Adanır, 199-210. Adana: Karahan Kitabevi, 2011.
• Kohan, Walter Omar ve Claire Cassidy. “Gareth B. Matthews: Philosophy of Childhood or Children?” in Gareth B. Matthews, The Child’s Philosopher, Editörler: Gregory Rollins Maughn ve Laverty Meghan James, 14-19. London: Routledge, 2021.
• Kohan, Walter Omar. “Paulo Freire and Philosophy for Children: A Critical Dialogue,” Studies in Philosophy and Education 37, (2018): 615-629. https://link.springer.com/article/10.1007/s11217-018-9613-8
• Kohan, Walter Omar. “Childhood, Education and Philosophy: Notes on Deterritorialisation,” Journal of Philosophy of Education 45, no. 2 (2011): https://doi.org/10.1111/j.14679752.2011.00796.x
• Levinas, Emmanuel. Sonsuza Tanıklık: Emmanuel Levinas’tan Seçme Yazılar. İstanbul: Metis, 2013. Lipman, Matthew. “On Children Philosophical Style,” Metaphilosophy 15, (1984). https://doi.org/10.1111/j.1467-9973.1984.tb00666.x
• Lipman, Matthew. “Philosophy For Children: Some Assumptions and Implications,” Ethics in Progress 2, no. 1 (2011): 3-16.
• Lipman, Matthew. “The contributions of Philosophy to Deliberative Democracy” in Teaching Philosophy on the Eve of the Twent-First Century, Editörler: Ionna Kuçuradi ve David Evans. Ankara: International Federation of Philosophical Societies, 1998.
• Lipman, Matthew. Thinking in Education. New York: Cambridge University Press, 2003.
• Matthews, Gareth B. Çocukluk Felsefesi. Çeviren: Emrah Çakmak, İstanbul: Gendaş, 2000.
• Mccall, Catherine. Düşünmeyi Dönüştürmek. Çevirenler: Kurtul Gülenç ve Nihal Petek Boyacı, İstanbul: Nobel Yayıncılık, 2017.
• Murris, Karin. “Philosophy with Picturebooks,” Erişim 15 Mart 2022. https://www.researchgate.net/publication/305780729
• Oral, Şevket Behnur. “Can Deweyan Pragmatist Aesthetics Provide a Robust Framework for the Philosophy for Children Programme?,” Studies in Philosophy and Education 32, no. 4 (2012). http://dx.doi.org/10.1007/s11217-012-9332-5
• Özdemir, Özge. Felsefe Sınıfı. İstanbul: Nobel Yayıncılık, 2021.
• Şahinkaya, Aslı. “Paulo Freire’nin Eleştirel Eğitim Felsefesi Zemininde Çocuklarla Felsefe,” Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, 2022.
• Tepe, Harun. “UNESCO Verileri Işığında Dünyada Çocuklar İçin Felsefe” Çocuklar İçin Felsefe Eğitimi içinde, Editörler: Betül Çotuksöken ve Harun Tepe. Ankara: TFK, 2015.
• Uygur, Nermi. Felsefenin Çağrısı. İstanbul: YKY, 2012.
• Vansieleghem, Nancy. “Philosophy for Children as the Wind of Thinking,” Journal of Philosophy of Education 39, no. 1 (2005): 19-35. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.0309-8249.2005.t01-1-00417.xx
• Vansileghem, Nancy ve Kennedy David. “What is Philosophy for Children, What is Philosophy with Children - After Matthew Lipman?,” Journal of Philosophy of Education 45, no. 2, (2011): 171-182. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.14679752.2011.00801.x