Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Heidegger’in Varlık ve Zaman’ında Doğruluk ve Da-sein

Yıl 2020, Sayı: 12, 92 - 105, 30.01.2020

Öz

Çığır açan eseri Varlık ve Zaman’da, Heidegger temel (fundamental) ontoloji olarak fenomenolojiye uygun epistemolojik bir çerçeve oluşturmak için doğruluk kavramının çeşitli yorumlarını titizlikle sunmaktadır. Bu bağlamda, türevsel (ör. mütekabiliyet olarak doğruluk) ve ilksel (ör. Aletheia / ifşa olarak doğruluk, açıklık olarak doğruluk, Dasein’ın ifşaatı olarak doğruluk) doğruluk kavramlarını sunarken kendi bilgi teorisinin varlık teorisine nasıl denk düştüğünü açıklar. Bu makalede Heidegger’in, doğruluk kavramını nasıl yorumladığının kapsamlı bir tahlilini, onun varlık çalışmasını yeniden yapılandırdığı temel ontolojisi ile ilişkilendirerek sunacağım. Bunu yaparken, Heidegger’in doğruluk nosyonunu üç çizgiden (yani; dilsel, ontolojik ve epistemolojik olarak) takip edip Heidegger temel ontolojisinin özelliklerini de hesaba katarak tahlil edeceğim. Bu tahlil çizgilerinin tümü, bir yandan, Heidegger'in hangi doğruluk kavramlarını tartışıp onayladığını göstermekte iken öte yandan ise Heidegger’in bilgi teorisinin temel ontolojisi ile olan ilişkisini betimler. Bu yüzden; Heidegger'in felsefe dilini, varlık sorusu kavrayışına uygun olarak nasıl yeniden yapılandırdığı sorusu en başta yanıtlanacaktır. Bu açıklayıcı bölüm, Heidegger’in geleneksel ontoloji anlayışını yeniden okuma girişiminin arkasındaki nedenleri ortaya koymaktadır. Sonrasında ise Heidegger’in geleneksel ontolojiyi nasıl yeniden okuduğunu ve bunu esas kavramı Da-sein’e göre nasıl yeniden yapılandırdığını açıklamaya çalışacağım. Son bölümde ise, Heidegger’in yeniden yapılandırılmış ontolojisi için ne gibi bir doğruluk tasarımı ya da tasarımları öne sürdüğünü açıklayacağım. Bu bağlamda; Heidegger’in, mütekabiliyet doğruluk teorilerinde örneklendiği üzere türevsel doğruluk anlayışını neden ve nasıl reddettiğini gösterir iken Heidegger’in ifşa-etme-olarak-doğruluk kavramını bunun Da-sein’ın ifşaatı ile ilişkisi içinde neden savunduğunu tartışacağım.

Kaynakça

  • Armstrong, David. Truth and Truthmakers. Cambridge University Press, 2004. Carnap, Rudolf. “The Elimination of Metaphysics Through Logical Analysis of Language”. Erkenntnis (1932): 60-81. Dreyfus, H. L., and Wrathall, M. A., eds. A Companion to Heidegger. John Wiley & Sons, 2008. Heidegger, Martin. Being and Time. trans. J. Stambaugh. State University of New York Press, 1996. Heidegger, Martin. “The Origin of the Work of Art”. In Off the beaten track, 1-56. Cambridge University Press, 2002. Kearney, Richard. Debates in Continental Philosophy: Conversations with Contemporary Thinkers. Fordham Univ Press, 2004. Philipse, Herman. Heidegger's Philosophy of Being: A Critical Interpretation. Princeton University Press, 1998.

Da-sein and Truth in Heidegger’s Being and Time

Yıl 2020, Sayı: 12, 92 - 105, 30.01.2020

Öz

In his groundbreaking work Being and Time, Heidegger meticulously presents a variety of interpretations of truth to construct a satisfying epistemological framework suitable for phenomenology as fundamental ontology. He thus proposes the derivative (e.g. truth-as-agreement/correctness) and primordial (e.g. truth-as-Aletheia/disclosure, truth-as-openness, truth-as-Dasein’s disclosedness) conceptions of truth so that he could account for how his theory of knowledge accommodates with his theory of beings. In this paper, I will provide a comprehensive analysis of how Heidegger construes the notion of truth with respect to his fundamental ontology in which he reconstructs the study of beings. In doing so, I will follow three strands (namely, linguistic, ontological, and epistemological) to analyze Heidegger’s notion of truth considering the features of his fundamental ontology. All these strands of analysis, on the one hand, show what conceptions of truth Heidegger discusses and endorses; on the other hand, they characterize Heidegger’s theory of knowledge in its connection with his fundamental ontology. Hence, I first visit the question of how Heidegger reconstructs his philosophical language to accommodate with his understanding of the question of being. This explanatory section purports to ground Heidegger’s reasons behind his re-reading the traditional understanding of ontology. Then, I will elucidate how Heidegger re-reads the traditional ontology and how he reconstructs it in accordance with his central notion Da-sein. Finally, I will specify what conceptions or conception of truth Heidegger promotes with respect to Da-sein.

Kaynakça

  • Armstrong, David. Truth and Truthmakers. Cambridge University Press, 2004. Carnap, Rudolf. “The Elimination of Metaphysics Through Logical Analysis of Language”. Erkenntnis (1932): 60-81. Dreyfus, H. L., and Wrathall, M. A., eds. A Companion to Heidegger. John Wiley & Sons, 2008. Heidegger, Martin. Being and Time. trans. J. Stambaugh. State University of New York Press, 1996. Heidegger, Martin. “The Origin of the Work of Art”. In Off the beaten track, 1-56. Cambridge University Press, 2002. Kearney, Richard. Debates in Continental Philosophy: Conversations with Contemporary Thinkers. Fordham Univ Press, 2004. Philipse, Herman. Heidegger's Philosophy of Being: A Critical Interpretation. Princeton University Press, 1998.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Felsefe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mustafa Polat 0000-0002-8745-3576

Yayımlanma Tarihi 30 Ocak 2020
Gönderilme Tarihi 6 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Sayı: 12

Kaynak Göster

Chicago Polat, Mustafa. “Da-Sein and Truth in Heidegger’s Being and Time”. Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, sy. 12 (Ocak 2020): 92-105.