AN ASSESSMENT ON THE “REGULATION ON TRANSPORTATION ORGANIZATION”

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 2, 143 - 156, 30.12.2019

Umut Akdeniz

Öz

The “Regulation on Transportation Organization” is published in the Official Journal dated 6 July 2018 and entered into force on 1 July 2019. The necessity of such regulation is open to discussion in the face of the detailed provisions about transportation organizer of the Turkish Commercial Code no. 6102. The Regulation covers the natural and legal persons acting as transportation organizer in the field of national and international transport in accordance with the Turkish Commercial Code no. 6102. Nevertheless, this regulation has been issued on the basis of a decree law on the Ministry of Transport and Infrastructure and not the Turkish Commercial Code is an issue that should be discussed. Our study has been written to evaluate these and similar issues of the Regulation on Transportation Organizer. In this context, important articles of the said Regulation have been examined and tried to determine whether such regulation is needed.

Anahtar Kelimeler

Transportation Organizer, Freight Forwarder, Carriage of Goods

“TAŞIMA İŞLERİ ORGANİZATÖRLÜĞÜ YÖNETMELİĞİ” HAKKINDA BİR DEĞERLENDİRME

Öz

6 Temmuz 2018 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan “Taşıma İşleri Organizatörlüğü Yönetmeliği” 01.07.2019 tarihinde yürürlüğe girmiştir. 6102 sayılı TTK’nun taşıma işleri komisyonculuğuna ilişkin ayrıntılı hükümlerinin karşısında böyle bir yönetmeliğin gerekliliği tartışmaya açıktır. Kaldı ki, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’na göre kurulmuş, ulusal ve uluslararası taşımacılık alanında taşıma işleri organizatörü olarak faaliyet gösteren gerçek ve tüzel kişileri kapsadığı belirtilen böyle bir yönetmeliğin, TTK’na değil de Ulaştırma Bakanlığı’na ilişkin bir KHK’ya dayanılarak çıkarılmış olması da tartışılması gereken bir diğer husustur. Çalışmamız, Taşıma İşleri Organizatörlüğü Yönetmeliği’nin bu ve buna benzer hususlarını değerlendirmek için kaleme alınmıştır. Bu kapsamda, söz konusu Yönetmeliğin önemli maddeleri incelenmiş ve böyle bir yönetmeliğe ihtiyaç olup olmadığı tespit edil-meye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Taşıma İşleri Organizatörü, Taşıma İşleri Komisyoncusu, Eşya Taşıma

Kaynakça

• ADIGÜZEL, Burak (2019), Taşıma Hukuku (Deniz Ticareti Hariç), 2. Baskı, Ankara, Adalet. AKDENİZ, Umut (2013), Taşıma İşleri Komisyonculuğu Sözleşmesi, Ankara, Adalet. AKDENİZ, Umut (2013), “Taşıma İşleri Komisyoncusunun Taşıma İşini Üzerine Alma-sı ve Bunun Hukuki Sonuçları”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. IV, S. 2, s. 181-204. AKDENİZ, Umut (2014), “Taşıma İşleri Komisyonculuğunda Kesin Ücret Anlaşması ve Bunun Hukuki Sonuçları”, Legal Hukuk Dergisi C. 11, S. 132. ARKAN, Sabih (2011), Ticarî İşletme Hukuku, 15. Baskı, Ankara, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü. AYDIN, Alihan (2006), “TTK Tasarısı’nda, Taşıma İşlerine Dair Hükümlerin Değerlendirilmesi”, HPD, S: 6, Mayıs, s. 67-74. AYHAN, Rıza & ÖZDAMAR, Mehmet & ÇAĞLAR, Hayrettin (2015), Ticari İşletme Hukuku, 8. Baskı, Ankara, Yetkin. BİLGİŞİN, Şevket Memedali (1950), Ti-caret Hukuku Prensipleri, C: I, İstanbul, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi. BOZER, Ali & GÖLE, Celal (2013), Ticari İşletme Hukuku, İkinci Bası, Ankara, Seçkin. CAN, Mertol (2017), CMR ve Alman Ti-caret Kanunu Hükümleri İle Mukayeseli Olarak Türk Taşıma Hukukunun Genel Esasları, 1. Bası, Ankara, İmaj (Genel Esaslar). CAN, Mertol (2005), “4925 Sayılı Kara-yolu Taşıma Kanunu’na Göre Karayoluyla Yapılan Taşımaların Tabi Olduğu Hukukî Esaslar”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C: IX, S: 1-2, s. 11-63 (Karayolu Taşıma Kanunu). DOĞRUCU, Muhittin (2004), “Freight Forwarder”, Deniz Hukuku Dergisi, Yıl 9, S: 1-4, s. 83-109. GASS, Wolfram (Boujong,K; Ebenroth, C.T.; Joost, D.) (2001), Handelsgesetzbuch, Band 2, § 343-475 h, Transportrecht Bankund Börsenrecht, München. HELM, Johann Georg (1986), Speditionsrecht, 2. völlig neu bearbeitete Auflage, Berlin, De Gruyter. KARA, Hacı (2006), “Deniz Taşımacı-lığında Freight Forwarder”, Legal Hukuk Dergi-si, Yıl 4, S: 37, s. 67-89. KARAN, Hakan (2004), “Karayolu Taşıma Kanunu ve Yönetmeliği”, Batider, C: 22, S: 3, s. 99-137. KULA DEĞİRMENCİ, Nil (2019), “Türk Ticaret Kanunu ile Taşıma İşleri Organizatörlüğü Yönetmeliği’nin İlgili Hükümleri Işığında Taşıma İşleri Komisyonculuğu”, Batider, C: 35, S: 1, s. 17-65 (Yönetmelik). KULA DEĞİRMENCİ, Nil (2012) Çoklu Taşıma İşleticisi Olarak Taşıma İşleri Komisyoncusunun Sorumluluklarına ve Sorumluluk Sigortası Himayesine İlişkin Bir İnceleme, İzmir, Dokuz Eylül. MİSİLİ, Sinan (2015), “Yeni Türk Tica-ret Kanunu ve 1998 Alman Taşıma Hukuku Reformu Işığında Forvarder Sözleşmesinin Hukuki Niteliği, Özellikleri ve Forvarder Teriminin Karşılığı”, İÜHFM, C: LXXIII, S: 2, s. 269-304. MONTANARO, Giovanna (2001), Die Haftung des Spediteurs für Schäden an Gütern, Unter besonderer Berücksichtigung des Lufttransportes und der Allgemeinen Bedingungen des Schweizerischen Spediteurverban-des (AB SSV), Schulthess Zürich. ÜLGEN, Hüseyin & Kendigelen, Abu-zer & Kaya, Arslan (2002), “Karayolu Taşıma Kanunu Tasarısı Hakkında Düşünceler”, Ömer Teoman’a 55. Yaş Günü Armağan’ı, C: I, İstan-bul, s. 795-804. ÜNAN, Samim (2006), “Karayolu Taşı-ma Kanunu’ndaki Eşya Taşımasına, Taşımacı Acentesine, Taşıma İşleri Yüklenicisine ve Zorunlu Sigortaya İlişkin Bazı Yanlış Düzenlemeler”, Mehmet Somer’in Anısına Armağan, İstanbul, s. 383-401. YAVUZ, Cevdet (1983) Türk-İsviçre ve Fransız Medeni Hukuklarında Dolaylı Temsil, İstanbul, Fakülteler.