In his commentary Sharh al-Mawaqif on Adud al-Din al-Iji's work al-Mawaqif, Sayyid Sharif Jurjani examines the cause-effect (ʻilla-ma‘lûl) relationship, merging philosophy and theology to explore the connections between Allah, the universe, and humanity. This unique approach significantly contributes to Islamic thought by addressing existence through these key concepts. The aim of this study is to analyze Jurjani’s understanding of the cause-effect relationship in Sharh al-Mawaqif, focusing on his contributions to this field. The research methodology involved collecting and analyzing data from both classical and contemporary sources. Jurjani's approach connects existence, non-existence, motion, and causes of events to divine attributes, showing that Allah operates within universal laws. However, this continuity does not mean outcomes are solely determined by causes, leading to a belief in a universe governed by orderly laws and an active, competent God. This study evaluates Jurjani’s views on existence, knowledge, and meaning within this framework.
Adıgüzel, Nuri. “İslam Felsefesinde “İllet” (Neden) Kavramı”. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
6/2 (2002), 157-178.
Akarsu, Bedia. Felsefe Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İnkilâp Kitabevi, 1987.
Âmidî, Seyfuddin, Ebkâru’l-efkâr fi usûli’d-din. thk. Ahmed Ferdi el-Mezidî. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-
İlmiyye,2003.
Aristoteles. Metafizik. çev. Ahmet Arslan. İstanbul: Sosyal Yayınları, 2014.
Aydın, Hasan. Eski Yunan’dan İslam’ın Klasik Çağına Neden Kavramı ve Nedensellik Sorunu. İstanbul: Bilim
ve Gelecek Kitaplığı, 2009.
Bağdâdî, Ebû Mansûr Abdülkhir b. Tâhir b. Muhammed et-Temîmî, Usûlü’d-dîn. Thk. Ahmed Şemsuddin.
Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1432/2002.
Bâkıllânî, Ebu Bekir Muhammed b. Tayip, Kitâbu temhidu’l-evâil ve telhisu’d-delâil. thk. İmaduddin Ahmed
Haydar). Beyrut: 1987.
Baysal, Erkan. “Eş ‘arî Nedensellik Anlayışının Yeniden Formüle Edilmesi -Şekil-Muhteva, Küllî-Cüz’i ayrımı-”.
Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi Ö1- İslami İlimler Özel Sayısı (Ekim 2023), 457-488.
Canatan, Kadir. Mukaddime Klasik Sosyal Bilimler Sözlüğü. İstanbul: Rasyo yayınları, 2009.
Gazzâlî, Ebu Hamid. Ebu Hâmid. Tehafütü’l-felâsife. thk. M. Bouyges, Daru’l-Maşrık. Beyrut: 1990.
Gazzâlî, Ebu Hamid. el-İktisad fi’l İtikad. nşr. İbrahim Agah Çubukçu – Hüseyin Atay. Ankara: 1972.
Gazzâlî, Ebu Hamid. el-Munkiz mined-Dalâl, İstanbul: Hakikat Kitabevi, 1984.
Gazzâlî, Ebu Hamid. Filozofların Tutarsızlığı, Neşir ve Tercüme: Mahmut Kaya-Hüseyin Sarıoğlu, Klasik
Yayınları, İstanbul 2018.
Gün, Faruk. "Kelâm İlminde Metodoloji ve Problemlerin Dönemsel Doğuşu ve Gelişimi". Pamukkale
Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10/1 (2023), 352-379.
Günaltay, Mehmed Şemseddin. “Mütekellimin ve Atom Nazariyesi”. Darülfünun İlahiyat Fakültesi Mecmuası,
1/1 (1925), 58-119.
Hüseyni, Zeynelabidin. “Müteahhirîn Dönem Tam İllet Tartışmalarına Bağdâdîzâde Ve Arpacızâde’nin
Katkıları: İlk İlke’nin Basit Tam İllet Oluşunda Mutlak Varlığın Etkisi”. Kader 21/2 (Aralık 2023), 511-533.
İbn Fûrek, Ebû Bekr Muhammed b. Hasen b. Fûrek el-İsfahânî. Mücerredü makâlâti’ş-Şeyh Ebi’l-Hasan el-
Eş’arî. Nşr. Daniel Gimaret. Beyrut: Dâru’l-Meşrik, 1987.
İbn Haldûn, Abdurrahmân b. Muhammed el-Hadramî. Mukaddime. Çev. Halil Kendir. 2 Cilt. Ankara: Yeni
Şafak Yayınları, 2004.
İbn Rüşd, Ebu’l-Velîd. Tehâfütü’t-tehâfüt. Thk. Süleyman Dünya. Kahire: Dârü’l-Meʻârif, 1963.
İbn Rüşd, Faslü’l-makal fî takriri ma beyne’ş-şeria ve’l-hikme mine’l-ittisal. Beyrut: Merkezu Dirasati’l-
Vahdeti’l-Arabiyye, 1997.
İbn Sînâ, Hüseyin b. Abdullah. eş-Şifâ’ el-İlâhiyyât , nşr. G. C. Anawati – Saîd Zâyed. Kahire: 1960.
Kılıç, Mehmet Fatih. “İbn Sînâ’dan Ebhârî’ye Tam ve Eksik Sebepler Ayırımının Ortaya Çıkışı”, Nazariyat İslam
Felsefe Ve Bilim Tarihi Araştırmaları Dergisi, 4/1 (2017), 60-90.
Kılıç, Mehmet Fatih. Ebherî’de Tanrı-Âlem İlişkisi. İstanbul: Önsöz Yayıncılık, 2019.
Koloğlu, Orhan Ş. “Ebû Haşim el-Cübbaî’nin Ahval Teorisi Üzerine Bazı Mülahazalar”. Uludağ Üniversitesi
İlâhiyat Fakültesi Dergisi. 16/2 (2007). 195-214.
Kutluer, İlhan. “Determinizm”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 9/215-220. İstanbul: TDV Yayınları,
1994.
Kutluer, İlhan. “İlliyyet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 22/120-121. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
Önal, Recep. “Mâtürîdî’nin Hayatı, Eserleri ve Kelam İlmi’ndeki Yeri”, Akademik İncelemeler Dergisi, 8/3 (2014),
325-360.
Özdemir, İbrahim. “Usûlcülerde Hikmetle Ta’lîl”. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9/21 (Aralık 2018),
753-775.Salîbâ, Cemîl. el-Muʿcemü’l-felsefî. Beyrut: 1982.
Şimşek, İsmail. “Mutahhari, Materyalizm ve Eleştirisi”. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 7/2
(Aralık 2020), 1035-1053. https://doi.org/10.17859/pauifd.800778.
Türkben, Yaşar. Gazzâlî ve Nedensellik. Ankara: Elis Yayınları, 2012.
Türker, Ömer. İslam’da Metafizik Düşünce. İstanbul: Klasik Yayınları, 2019.
Uysal, Ekrem. “Kelâmda İlliyyet İlkesi Bağlamında Atom Teorisi”. Batman Akademi Dergisi 4/1 (Haziran 2020),
41-52.
Ülken, Hilmi Ziya. İslam Düşüncesi-Türk Düşüncesi Tarihi Araştırmalarına Giriş. İstanbul: Ülken Yayınları, 1995.
Yavuz, Yusuf Şevki. “İlliyet”.TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Yayınları, 22 (2000), 121-123.
Yavuz, Yusuf Şevki. “Mâtûrîdî’nin Tabiat ve İlliyete Bakışı”. Büyük Türk Bilgini İmâm Mâtûrîdî ve Mâtûrîdîlik. Ed.
İlyas Çelebi (M. Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 2012), 54-64.
Yücedoğru, Tevfik, Geçmişten Günümüze İlim ve Din Açısında Yaratılış, Bursa: Emin Yayınları, 2006.
Seyyid Şerif Cürcânî, Adudüddin el-Îcî’nin "el-Mevâkıf" adlı eseri üzerine yazdığı "Şerhu’l-Mevâkıf" adlı eserinde Allah, âlem ve insan arasındaki ilişkileri illet-ma’lûl (neden-sonuç) bağlamında felsefe ve kelâmı birleştiren özgün bir perspektif ile ele almaktadır. Bu çalışmanın amacı, varlıkla ilgili önemli bir mesele olan illet-ma’lûl ilişkisini, Seyyid Şerif Cürcânî’nin "Şerhu’l-Mevâkıf" eseri üzerinden ele alarak, Cürcânî’nin bu alandaki katkılarını kısmen de olsa tespit etmektir. Araştırmada, veri toplama ve analiz etme yöntemleri kullanılmış, "Şerhu’l-Mevâkıf" temel kaynak olmak üzere, ilgili klasik eserler ve güncel çalışmalar başvuru kaynağı olarak kabul edilmiştir. Cürcânî, sebep-sonuç ilişkilerini açıklarken, varlıkların, yoklukların, hareketlerin ve olayların nedenlerini Allah'ın sıfatları ve özellikleri üzerinden değerlendirir. Cürcânî, bu bağlamda Allah'ın evrenin hem yaratıcısı ve hem de sürdürücüsü olduğunu, dolayısıyla sebeplerin de her an O'nun iradesi ve ilmiyle işlediğini savunur. Cürcânî'nin düşüncesinde Aristoteles'in nedensellik anlayışından farklı olarak Allah’ın mutlak iradesi ve hikmeti çerçevesinde şekillenen İslamî teoloji ve metafiziğin etkisi açıkça görülmektedir.
Adıgüzel, Nuri. “İslam Felsefesinde “İllet” (Neden) Kavramı”. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
6/2 (2002), 157-178.
Akarsu, Bedia. Felsefe Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İnkilâp Kitabevi, 1987.
Âmidî, Seyfuddin, Ebkâru’l-efkâr fi usûli’d-din. thk. Ahmed Ferdi el-Mezidî. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-
İlmiyye,2003.
Aristoteles. Metafizik. çev. Ahmet Arslan. İstanbul: Sosyal Yayınları, 2014.
Aydın, Hasan. Eski Yunan’dan İslam’ın Klasik Çağına Neden Kavramı ve Nedensellik Sorunu. İstanbul: Bilim
ve Gelecek Kitaplığı, 2009.
Bağdâdî, Ebû Mansûr Abdülkhir b. Tâhir b. Muhammed et-Temîmî, Usûlü’d-dîn. Thk. Ahmed Şemsuddin.
Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1432/2002.
Bâkıllânî, Ebu Bekir Muhammed b. Tayip, Kitâbu temhidu’l-evâil ve telhisu’d-delâil. thk. İmaduddin Ahmed
Haydar). Beyrut: 1987.
Baysal, Erkan. “Eş ‘arî Nedensellik Anlayışının Yeniden Formüle Edilmesi -Şekil-Muhteva, Küllî-Cüz’i ayrımı-”.
Mevzu – Sosyal Bilimler Dergisi Ö1- İslami İlimler Özel Sayısı (Ekim 2023), 457-488.
Canatan, Kadir. Mukaddime Klasik Sosyal Bilimler Sözlüğü. İstanbul: Rasyo yayınları, 2009.
Gazzâlî, Ebu Hamid. Ebu Hâmid. Tehafütü’l-felâsife. thk. M. Bouyges, Daru’l-Maşrık. Beyrut: 1990.
Gazzâlî, Ebu Hamid. el-İktisad fi’l İtikad. nşr. İbrahim Agah Çubukçu – Hüseyin Atay. Ankara: 1972.
Gazzâlî, Ebu Hamid. el-Munkiz mined-Dalâl, İstanbul: Hakikat Kitabevi, 1984.
Gazzâlî, Ebu Hamid. Filozofların Tutarsızlığı, Neşir ve Tercüme: Mahmut Kaya-Hüseyin Sarıoğlu, Klasik
Yayınları, İstanbul 2018.
Gün, Faruk. "Kelâm İlminde Metodoloji ve Problemlerin Dönemsel Doğuşu ve Gelişimi". Pamukkale
Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 10/1 (2023), 352-379.
Günaltay, Mehmed Şemseddin. “Mütekellimin ve Atom Nazariyesi”. Darülfünun İlahiyat Fakültesi Mecmuası,
1/1 (1925), 58-119.
Hüseyni, Zeynelabidin. “Müteahhirîn Dönem Tam İllet Tartışmalarına Bağdâdîzâde Ve Arpacızâde’nin
Katkıları: İlk İlke’nin Basit Tam İllet Oluşunda Mutlak Varlığın Etkisi”. Kader 21/2 (Aralık 2023), 511-533.
İbn Fûrek, Ebû Bekr Muhammed b. Hasen b. Fûrek el-İsfahânî. Mücerredü makâlâti’ş-Şeyh Ebi’l-Hasan el-
Eş’arî. Nşr. Daniel Gimaret. Beyrut: Dâru’l-Meşrik, 1987.
İbn Haldûn, Abdurrahmân b. Muhammed el-Hadramî. Mukaddime. Çev. Halil Kendir. 2 Cilt. Ankara: Yeni
Şafak Yayınları, 2004.
İbn Rüşd, Ebu’l-Velîd. Tehâfütü’t-tehâfüt. Thk. Süleyman Dünya. Kahire: Dârü’l-Meʻârif, 1963.
İbn Rüşd, Faslü’l-makal fî takriri ma beyne’ş-şeria ve’l-hikme mine’l-ittisal. Beyrut: Merkezu Dirasati’l-
Vahdeti’l-Arabiyye, 1997.
İbn Sînâ, Hüseyin b. Abdullah. eş-Şifâ’ el-İlâhiyyât , nşr. G. C. Anawati – Saîd Zâyed. Kahire: 1960.
Kılıç, Mehmet Fatih. “İbn Sînâ’dan Ebhârî’ye Tam ve Eksik Sebepler Ayırımının Ortaya Çıkışı”, Nazariyat İslam
Felsefe Ve Bilim Tarihi Araştırmaları Dergisi, 4/1 (2017), 60-90.
Kılıç, Mehmet Fatih. Ebherî’de Tanrı-Âlem İlişkisi. İstanbul: Önsöz Yayıncılık, 2019.
Koloğlu, Orhan Ş. “Ebû Haşim el-Cübbaî’nin Ahval Teorisi Üzerine Bazı Mülahazalar”. Uludağ Üniversitesi
İlâhiyat Fakültesi Dergisi. 16/2 (2007). 195-214.
Kutluer, İlhan. “Determinizm”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 9/215-220. İstanbul: TDV Yayınları,
1994.
Kutluer, İlhan. “İlliyyet”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 22/120-121. İstanbul: TDV Yayınları, 2000.
Önal, Recep. “Mâtürîdî’nin Hayatı, Eserleri ve Kelam İlmi’ndeki Yeri”, Akademik İncelemeler Dergisi, 8/3 (2014),
325-360.
Özdemir, İbrahim. “Usûlcülerde Hikmetle Ta’lîl”. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9/21 (Aralık 2018),
753-775.Salîbâ, Cemîl. el-Muʿcemü’l-felsefî. Beyrut: 1982.
Şimşek, İsmail. “Mutahhari, Materyalizm ve Eleştirisi”. Pamukkale Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 7/2
(Aralık 2020), 1035-1053. https://doi.org/10.17859/pauifd.800778.
Türkben, Yaşar. Gazzâlî ve Nedensellik. Ankara: Elis Yayınları, 2012.
Türker, Ömer. İslam’da Metafizik Düşünce. İstanbul: Klasik Yayınları, 2019.
Uysal, Ekrem. “Kelâmda İlliyyet İlkesi Bağlamında Atom Teorisi”. Batman Akademi Dergisi 4/1 (Haziran 2020),
41-52.
Ülken, Hilmi Ziya. İslam Düşüncesi-Türk Düşüncesi Tarihi Araştırmalarına Giriş. İstanbul: Ülken Yayınları, 1995.
Yavuz, Yusuf Şevki. “İlliyet”.TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: TDV Yayınları, 22 (2000), 121-123.
Yavuz, Yusuf Şevki. “Mâtûrîdî’nin Tabiat ve İlliyete Bakışı”. Büyük Türk Bilgini İmâm Mâtûrîdî ve Mâtûrîdîlik. Ed.
İlyas Çelebi (M. Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 2012), 54-64.
Yücedoğru, Tevfik, Geçmişten Günümüze İlim ve Din Açısında Yaratılış, Bursa: Emin Yayınları, 2006.