Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinin Assure Modeline Göre Tasarımı

Yıl 2020, , 339 - 381, 30.06.2020

Salih Aybey

https://doi.org/10.33718/tid.693477

Cited By: 1

Öz

Yeni bilgi ve teknolojilere ulaşılmasıyla birlikte, eğitim-öğretim alanında kullanılan yöntem ve tekniklerde de değişimler yaşanmıştır. Yeni bir öğretim tasarım modeli olarak nitelendirilen ve düzenlenen öğretim programlarının daha verimli, daha etkili ve daha kalıcı olması amacıyla geliştirilen modellerden birisi de “ASSURE Modeli”dir. Bu çalışmada, ASSURE modelinin din eğitimi ve öğretiminde de kullanılabilirliğini ortaya koymak hedeflenmiştir. Bu amaçla ortaokul 5. sınıf ve lise 12. sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) ders kitaplarının ilk ünitelerinin ilk konuları olan “Allah İnancı” ve “İslam ve Bilim” ünitesi/konusu örnek uygulama olarak verilmiştir. Böylece öğrencilerin öğrenme güçlüklerinin giderilmesinde etki ve verimi arttırıcı özelliği bulunan bu modeli öğretmenlerin din eğitimi ve öğretiminde kullanmaları sağlanmak istenmiştir. Öğrenenlerin karakteristik özelliklerinin belirlenerek, arzu edilen öğretim hedeflerine uygun yöntem, medya ve materyalleri seçerek ve kullanarak verimi artırmayı hedefleyen bu modelin, din eğitimi ve öğretiminde kullanılması bu alana yeni bir bakış açısı ve hizmette verimlilik getirecektir.

Anahtar Kelimeler

Assure Modeli, Öğretim Tasarımı, Din Eğitimi, Eğitim Yöntem ve Teknikleri, Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersleri

Kaynakça

• Açıkgöz, Kamile Ün. Aktif Öğrenme. Ankara: Biliş Yayınları, 2007.
• Akbaba, Sırrı. “Eğitimde Motivasyon”. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi 13 (2010): 343-361.
• Akkoyunlu, Buket vd. Öğretim Tasarımı. Ankara: Maya Akademi, 2011.
• Akyürek, Süleyman. Din Öğretimi. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık, 2019.
• Anderson, Heidi Milia. “Dale’s Cone of Experience”. Audiovisual Methods in Teaching. New York: Dryden Press, 1969.
• Andrews, Dee H.- Goodson, Ludwika A. “A Comparative Analysis of Models of İnstructional Design”. Journal of Instructional Development 3/4 (1980): 2-16.
• Arslan, Mehmet. “Aktif Öğrenme”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 6/2 (2006): 92-104.
• Ayaydın, Abdullah. “Eğitimde Çoklu Zekâ Yansımaları ve Görsel Sanatlar”. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 13 (2009): 52-62.
• Ayaz, Mehmet Fatih. “Öğretim Materyalleri Kullanımının Öğrencilerin Derslere Yönelik Tutumlarına Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 35/1 (2016): 141-158.
• Bayne, Gail Alleyne. “Instructional Design”. Foundations of Distance Education, 1-7. (Erişim: 26.11.2019) http://gailalleynebayne.weebly.com/instructional_design.pdf.
• Boydak, Alp. Öğrenme Stilleri. İstanbul: Beyaz Yayınları, 2019.
• Brown, J. “Feedback: The Student Perspective”, Research in PostCompulsory Education 12/1 (2007): 33-51.
• Campell, Elizabeth. “Active Learning”. Teaching Options Pedagogiques 3/1 (1999): 21-29.
• Checkley, Kathy. “The First Seven … and the Eight”, Educational Leadership 55/1 (1997): 8-13.
• Chmiliar, I. “Multiple-case designs” Encyclopedia of case study research. USA: SAGE Publications, 2010.
• Çakır, Hasan vd. “BÖTE nedir? Nasıl Tanımlanır? Okul Müzesiyle Başlayan Serüvenden İnsan Performans Teknolojilerine Uzanan Yolculuk” Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 2/3 (2013): 102-111.
• Çepni, Salih. Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Ankara: Pegem Yayınları, 2010.
• Çetinkaya, Murat, “Web Destekli ve Etkinlik Temelli Ölçme Değerlendirme Materyali Geliştirilmesi”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi 5/1 (2016): 21-28.
• Çimer, S. Odabaşı vd. “Öğretmenlerin Öğrencilerine Verdikleri Dönütlerin Tiplerinin ve Niteliklerinin İncelenmesi”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 23/2 (2010): 517-538.
• Damon, George. “Çoklu Zekâ - Çocukların Farklılıklarının Farkında Olmak”. Çocuk ve Aile 48/5 (2002): 29-31.
• Darnawati, vd. “Learning Through Media Development Model Application ASSURE”, IOSR Journal of Humanities And Social Science 21/11 (November 2016): 20-25.
• Davey, Lynn. “The application of case study evaluations”. Çev. Tuba Gökçek, Elementary Educatıon Online 8/2 (2009): 1-3. Demirel, Özcan. Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık, 2017.
• Dewey, John. Günümüzde Eğitim. Çev. Bahri Ata. Ankara: Pegem Yayınları, 2014.
• Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı ( 9, 10,11, 12. sınıflar), MEB, Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. Ankara, MEB, 2018.
• Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı ( 5, 6, 7, 8. sınıflar), MEB, Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. Ankara, MEB, 2018.
• Doan, L. “Is Feedback a Waste of Time? The Students Perspective”. Journal of Perspectives in Applied Academic Practice 1/2 (2013): 3-10.
• Ercan, Leyla. “Motivasyon”, Sınıf Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar. Ed., Leyla Küçükahmet. Ankara: Nobel Yayınevi, 2005.
• Eren, Fettah vd. “Bilişim Teknolojileri Dersinde ASSURE Modeline Göre Hazırlanmış Ders Materyalinin Akademik Başarı, Derse Karşı Tutum ve Bilgisayar Öz-Yeterliğine Etkisi”, International Computer and Instrucutional Technologies Symposium Proceedings. Ed. A. Murat Sünbül-M. Şahin. Konya: Maya Akademi Publishing, 2010.
• Ev, Halit. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinde Probleme Dayalı Öğrenme. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık, 2012.
• Fer, Seval. Öğretim Tasarımı. Ankara: Anı Yayınları, 2015.
• Gagne, R.-Driscoll. M.P. Essentials of learning for instruction. New Jersey: Prentice Hall, 1988.
• Gardner, Howard. Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligences. New York: Basic Books, 1983.
• Gardner, Howard. Multiple Intelligences: The Theory in Practice. New York: Published by Basıc Books, 1993.
• Göksu, İdris vd. “Türkiye’de Öğretim Tasarımı Modelleriyle İlgili Yapılmış Çalışmalar”. Elementary Education Online 13/2 (2014): 694‐709.
• Gustafson, Kent L.- Branch, Robert Maribe. Survey Instructional Development Models. New York: Eric Clearinghouse on Information and Technology, 2002.
• Heinich, Robert vd. Instructional Media and the New Technologies of Instruction. New York: Macmillan, 1993.
• Heinich, Robert vd. Instruction Media and Technologies for Learning (6th edition). New Jersey: Printice Hall Inc., 1999.
• Hökelekli, Hayati, Din Psikolojisi. Ankara: TDV Yayınları, 1993.
• Kaplan, Zeynel vd. “Sınıf İçi Öğretimde Materyal Kullanımının Etkililik Düzeyi: Bir Meta-Analiz Çalışması”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri 13/3 (2013): 1629-1644.
• Keleş, Esra vd. “Öğretim Tasarımcıları İçin Bir Yol Haritası: Öğretim Tasarım Modellerinin Karşılaştırılması”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 49/1 (2016): 105-139.
• Keller, J. “Development and Use of the ARCS Model Of Instructional Design”. Journal Of Instructional Development 10/3 (1987): 2-9.
• Keller, J. “Strategies For Stimulating the Motivation to Learn”. Performance and Instruction, 26/8 (1987): 1-7.
• Kuzudişli, Ali. Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi 12. İstanbul: Eksen Yayınları, 2018.
• Küçükahmet, Leyla. Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayınları, 2008.
• Levie, W. H.-Dicke, K. E. “The Analysis and Application of Media”. Second Handbook of Research on Teaching. Chicago: Rand McNally, 1973.
• Ocak, Mehmet Akif. “Öğretim Tasarım Modelleri”. Ed. M. Akif Ocak, Öğretim Tasarımı Kuramlar, Modeller ve Uygulamalar. Ankara: Anı Yayınları, 2015.
• Okumuşlar, Muhittin, “5E Yapılandırmacı Öğretim Modeli ve Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi İşleniş Örneği”, Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 24/2 (Güz 2007): 167-180.
• Öcal, Mustafa. Din Eğitimi ve Öğretiminde Metodlar. Ankara, TDV Yayınları, 2005. Özdemir, Emine - Uyangör, Sevinç Mert. “Matematik Eğitimi İçin Bir Öğretim Tasarımı Modeli”. e-Journal of New World Sciences Academiy 6/2 (2011): 1786-1796.
• Özdemir, Saadettin. “İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde Kullanılması”. Marife (Kış 2011): 145-162.
• Reigelut, C.-Stein, “The Elaboration Theory of Instruction”. Instructional Theories and Models. Hillsdale: Erlbaum Associates, 1983.
• Reiser, R. A. “A History Of İnstructional Design And Technology: Part II: A History Of İnstructional Design”. Educational Technology, Researchand Development 49/2 (2001): 57–67.
• Saban, Ahmet. Öğrenme Öğretme Teknolojisi. Nobel Yayınları, Ankara, 2002.
• Sabancı, Ahmet. “Aktif Öğrenmeyi Gerçekleştirmek”. Öğrenme-Öğretme Süreci. Ankara: Nobel Yayın, 2000.
• Selçuk, Mualla. Çocuğun Eğitiminde Dinî Motifler. Ankara: TDV Yayınları, 1996.
• Selçuk, Ziya. Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, 1999.
• Smaldino, Sharon E. vd. Instructional Technology and Media for Learning (10th edition). New Jersey: Prentice Hall, 2012.
• Sundayana, Rostina vd. “Using ASSURE learning design to develop students’ mathematical communication ability”. World Transactions on Engineering and Technology Education 15/3 (2017): 245-249.
• Şahin, Abdullah. “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde (7. Sınıf) Sunuş Yoluyla Öğretim Stratejisi Aracılığıyla “Cennet” Kavramının Öğretimi”. Kahramanmaraş Sütçü İmam İlahiyat fakültesi Dergisi 14/28 (2016): 193-222.
• Şentürk, Habil. Din Psikolojisi. Konya: Esra Yayınları, 1997.
• Şimşek, Ali. Öğretim Tasarımı. Ankara: Nobel Yayınları, 2017.
• Tanrıseven, Işıl. “Öğretimde Planlama”. Ed. T. Y. Yelken-C. Akay, Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Anı Yayınları, 2016.
• Tavukçuoğlu, Mustafa - Erdem, Hüsamettin. Eğitim Fakülteleri İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık, 2005.
• Tosun, Cemal. “İkibinli Yıllarda Türkiye’de Din Öğretimi: Bugünden Geleceğe”. Din Öğretiminde Yeni Yöntem Arayışlar Uluslararası Sempozyum ve Tartışmalar (28-30 Mart 2001). Ankara: MEB Yayınları, 2004.
• Türkyılmaz, Hilmi. “Bir Öğretim Materyali olarak Zihin Haritalarının Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde Kullanımı”. DEÜİFD 45 (2017): 41-80.
• Uysal, Ömer - Gürcan, Ayşen. “Assure Modeli ile Öğretim Tasarımı ve Örnek Bir Uygulama”. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Malatya: İnönü Üniversitesi, 2004.
• Yavuz, Kerim. Çocukta Dinî Duygu ve Düşüncenin Gelişimi. Ankara: DİB Yayınları, 1983.
• Yelken, Tuğba Yanpar. Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. Ankara: Anı Yayınları, 2015.
• Yıldırım, Ali - Şimşek, Hasan. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2013.
• Yiğit, Hulusi vd., Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi 5. Ankara: Uniprint Basım, 2019.
• Yorulmaz, Bilal. “Teknoloji Destekli Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Derslerinin Öğrenci Başarısı ve Kalıcılığına Etkisi”. Değerler Eğitim Dergisi 3 (2005): 111-136.