Bu çalışma, İbn Hacer el-Heytemî’nin Erbaʻûne hadîsen fi’l-ʻadl isimli kırk hadis eserinin değerlendirmesini konu edinmektedir. Eser, adalete yönelik rivayetleri bir araya getirmesi bakımından önemlidir. Sözü edilen türde rivayetleri bir araya getirmekle beraber eseri telif etmekteki amacının, dönemin Osmanlı hükümdarı Kanûnî Sultan Süleyman’a hediye olarak göndermeyi hedeflemesi de ayrıca dikkat çekicidir. Bu sebeple müellifi, eseri yazmaya motive eden sebepleri incelemek gerekmektedir. Bu bağlamda Heytemî’nin, Memlük ve Osmanlı Devletleri arasında cereyan eden yoğun siyasi, askeri ve toplumsal olaylara sahne olan bir dönemde ömrünün bir bölümünü geçirdiğini belirtmek gerekmektedir. Dolayısıyla Heytemî’nin bu eseri, adalet teması içeren hadisleri merkeze alarak, dönemin problemlerine karşı dînî bir çözüm arayışı olarak değerlendirilebilir. Ancak eserin genel olarak erken dönem hadis kaynaklarında geçmeyen rivayetleri barındırması, hadislerin sıhhatini ve rivayet zincirlerini, hadis ilmi kriterlerine göre tetkik edilmesini gerektirmektedir. Çünkü bahsedilen siyasi ve sosyolojik etkenler, müellifi adalet mesajını inşa etmeye yoğunlaştırırken, hadis ilmi kriterlerinin ikinci planda kalmasına neden olduğu söylenilebilir. Eserde kullanılan kaynaklara bakıldığında ise kırk farklı kitaptan yararlanıldığı görülmektedir. Bu durum, kitabın geniş bir literatür üzerinden oluşturulma gayretine işaret etmektedir. Ancak kullanılan kaynakların genel olarak sonraki yüzyıllarda telif edilen eserler olması, metne zenginlik katsa da hadislerin sıhhati bakımından soru işaretleri doğurmaktadır. Bu sebeple ilgili rivayetlerin hadis usûlü çerçevesinde ele alınması önemlidir. Bu çalışmada Heytemî’nin kitabında yer alan rivayetlerin sıhhat durumu, sened tenkidi yöntemi kullanılarak tespit edilmiş olup, özellikle senedlerde yer alan raviler ceh, ta‘dîl eserleri çerçevesinde analiz edilmiştir. Fakat hadislerin sened tenkidi, ayrıntılı olarak çalışmaya alınmamış olup, bunun yerine eser tanıtımı yapıldıktan sonra rivayetler, kaynakları, sıhhati ve müntehâsına göre sayısal bir tablo halinde sunulmuştur. Bunun neticesinde ise nakledilen rivayetlerin arasında sahih nakiller olduğu gibi önemli bir bölümünün zayıf olduğu, hatta bazılarının da mevzû olduğu tespit edilmiştir. Dolayısıyla sözü edilen eser, yalnızca ilmî bir kitap olarak değil, aynı zamanda dînî referanslarla dönemin problemlerine çözüm arayan bir metin olarak da görülebilir.
Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur. Bu çalışma Prof. Dr. Ahmet Yıldırım danışmanlığında 2024 yılında sunduğumuz/tamamladığımız İbn Hacer el-Heytemî (ö. 9741567) ve Hadis İlmindeki Yeri başlıklı doktora tezi esas alınarak hazırlanmıştır.
This study is about the evaluation of forty hadith work named Arbaʿūna Ḥadīt̲h̲an fī l-ʿadl, which belongs to Ibn Ḥad̲j̲ar al-Haytamī. Haytamī’s work is important in terms of bringing together narratives about justice. It is also noteworthy that his purpose in writing the work was to bring together the narrations about justice and to send the work as a gift to the Ottoman ruler of the period, Suleiman the Magnificent. For this reason, it is necessary to examine the reasons that motivated the author to write the work. In this context, it should be noted that Haytamī spent part of his life in a period that witnessed intense political, military and social events between the Mamluk and Ottoman States. The narrations in the work that are not found in early sources require the examination of the authenticity and attribution of the ḥadīt̲h̲s with scientific criteria; because it can be said that political and sociological factors caused the author to leave the criteria of ḥadīt̲h̲ in the background and give priority to justice. The work was prepared on the basis of a wide literature using forty different sources; however, the fact that most of the sources are from later centuries raises doubts about the reliability of the ḥadīt̲h̲s. Therefore, it is important to consider the relevant narrations within the framework of the ḥadīt̲h̲ method. In this study, the authenticity of the narrations in Haytamī’s book was determined by using the chain of narration criticism method, and especially the narrators in the chains of narrations were analyzed within the framework of the works of d̲j̲arḥ and ’l-taʿdīl. However, the chain of narration criticism of the ḥadīt̲h̲s was not included in the study in detail, instead, after the introduction of the work, the narrations were presented in a numerical table according to their sources, authenticity and conclusion. In the light of this informations, it has been determined that the narrations in Haytamī’s work are generally weak, some of them are mawḍūʿ, mawḳūf and maḳṭūʿ. Accordingly, the work in question can be seen not only as a scientific book, but also as a text that seeks solutions to the problems of the period with religious references.
Ḥadīt̲h̲ Ibn Ḥad̲j̲ar al-Haytamī Forty Ḥadīt̲h̲ Justice Evaluation
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hadis |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 7 Şubat 2025 |
| Kabul Tarihi | 7 Mayıs 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 1 |