Terör Örgütlerinin Üniversite Gençliğine Yönelik Faaliyetleri

Yıl 2020, Sayı: 4-5, 291 - 306, 15.06.2020

Salim Gökçen

Öz

Terörü politik amaçlı bir şiddet hareketi olarak tanımlamak mümkündür. Terör, her zaman anarşi anlamına gelir; ancak her terörist anarşist olarak kabul edilmez. Çünkü Kurtuluş Savaşları da bazen terör kapsamına alınmaktadır. Terörist, diğer kişiler tarafından kötü yapıya sahip bir kişi olarak tanınır. Fakat bu kişi kendi ulusunun kurtuluşu için eylem yapıyorsa, o bir gün milli kahraman olarak ilân edilebilir. Bu bağlamda “Terörist, kahramanlıkla hainlik arasında sürekli değişir” nitelemesini belirlemek ise daima hâkim olan güçlere ait olmuştur. İsrail’in gözünde Filistinliler, Rusların gözünde Çeçenler, Fransızların gözünde Çadlılar daima terörist olmuştur. Günümüz dünyasında nasıl terör örgütlerini küresel projelerin dışında düşünemiyorsak, Üniversite kampüslerinin de terör örgütleri için eleman devşirme mekânları olmadığını söylemek mümkün değildir. Geçmişte faaliyet yürüten ve bugün de faal olan terör örgütlerinin önderlerinin, önder kadrolarının büyük bir çoğunluğunun üniversitelerden çıktığı herkes tarafından bilinmektedir Dolayısıyla, terör örgütlerinin üniversiteleri militan devşirme, kadro yetiştirme alanı olarak gördükleri bir realitedir.

Anahtar Kelimeler

Terör, Terör Örgütü, Üniversite Gençliği, Anarşizm

Kaynakça

• AKTAN, Gündüz, “Açış Konuşması”, Hukuk Devletinde Terör ve Örgütlü Suçla Mücadele Sempozyumu, (16-18 Haziran 1995 Bildirileri), Umut Vakfı Yay. Ankara, 1996.
• ALJAZEERA, http://www.aljazeera.com/news/2017/01/suicide-attack-hits-nigeriauniversity-maiduguri-170116112753904.html (01.10.2019).
• ARAYANCAN, Ayşe Atıcı, Dağın Efesi Hasan Sabbah ve Alamut, Yeditepe Yay, İstanbul, 2011.
• ASLAN, Ömer – KIYICI, Hakan, “Sosyal ve Beşeri Bilimlerden Radikal Örgütlere: Türkiye’de Radikalleşme, Terör ve Üniversite”, Polis Bilimleri Dergisi, Cilt:19, Sayı:2, (2017).
• BAL, Mehmet Ali, Savaş Stratejilerinde Terör, IQ Yay. İstanbul, 2003.
• BURLEİGH, Michael, Blood & Rage: A Cultural History of Terrorism, Harper Perennial, London, 2008.
• DEMİREL, Emin, Terör, IQ Yay, İstanbul, 2002.
• DEVELİOĞLU, Ferit, “Tedhiş”, Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Aydın Kitabevi, Ankara, 1996.
• ERGİL, Doğu, “Terörizm Mantığı ve Hedefi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Prof.Dr.Muammer Aksoy'a Armağan, XLVI, (Ocak-Haziran 1991).
• GALTUNG, J., “On Violence in General and Terrorism in Particular”, Political Terrorism, Geneva.
• HANÇERLİOĞLU, Orhan, Felsefe Ansiklopedisi / Kavramlar ve Akımlar, VII, İstanbul, 1977.
• KONGAR, Emre, Küresel Terör ve Türkiye, Remzi Kitabevi, İstanbul, 2003. KROPOTKIN, Pyotr, Anarşi, Kaos Yay. İstanbul, 2001.
• LEWIS, Bernard, Haşhaşiler – İslam’da Radikal Bir Tarikat, Kapı Yay, İstanbul, 2014.
• MICHAUD, Yves, Şiddet, İletişim Yay. Cep Üniversitesi, İstanbul, 1991.
• SAYARI, Sabri, “Political Violence and Terrorism in Turkey, 1976–80: A Retrospective Analysis”, Terrorism and Political Violence, 2010.
• SCHMID, Alex P., Political Terrorism A Research Guide to Concepts / Theories, Data Bases and Literature, Centre for the Study of Social Conflicts, State University of Leiden, 1985.
• SONGAR, Ayhan, “Genel Olarak Terör ve Türkiye'deki Terör Olaylarının Psikiyatrik Değerlendirilmesi”, Uluslararası Terörizm Sempozyumu, (17-18 Nisan 1984 Bildirileri), Ankara Üniversitesi Yay. Ankara, 1984.
• TACAR, Pulat Y., Terör ve Demokrasi, Bilgi Yay. Ankara, 1999.
• Terör ve Terörizm; https://www.turkhackteam.org (20.10.2019).
• TEZCÜR, Güneş Murat, “Violence and Nationalist Mobilization: the Onset of the Kurdish Insurgency in Turkey”, Nationalities Papers, Volume: 43 (2), (December 2014).
• ÜNSAL, Niyazi, Terör Olgusu ve Türkiye Gerçeği, Dönüşüm Yay. Ankara, 1996.
• ZAFER, Hamide, Sosyolojik Boyutuyla Terörizm, Beta Yay. İstanbul, 1999.