Amaç: COVID-19 pandemi sürecinde çocuklar sosyal izolasyon, fiziksel aktivite kısıtlılığı ve akran iletişimi açısından olumsuz etkiler yaşamışlardır. Akranlarıyla iletişim ve etkileşimin yanısıra özel eğitim, özellikle işitme engelli çocuklar gibi özel ihtiyaçları olan çocuklar için çok önemlidir. Bu çalışmanın temel amacı, COVID-19 pandemisinin işitme cihazı kullanan çocuklar üzerindeki etkisini ortaya çıkarmaktır.
Yöntem: Bu çalışmaya, en az bir yıllık işitme cihazı deneyimine sahip olan 22 çocuk (6K,16E) katılmıştır. Ortalama yaş 9,18 (±2.7) idi. Demografik veri formunun yanı sıra Uluslararası İşitme Cihazları Envanteri (IOI-HA), Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi-Bref Formu (WHOQOL-BREF), Coronavirüs Anksiyete Ölçeği ve Spence Çocuklar İçin Kaygı Ölçeği anketleri kullanıldı.
Bulgular: İşitme cihazının bakımı ile ilgili olarak, kulak kalıbı değiştirme sıklığı ve rutin odyolojik değerlendirme sıklığı pandemi öncesi ve sonrası önemli oranda değişmiştir (sırasıyla p=0,011, p=0,004). Spence Çocuklar İçin Kaygı Ölçeği'nin alt boyutlarına göre ayrılık kaygısı ile fiziksel sağlık arasında (p=0,006); fiziksel sağlık ve obsesif-kompulsif (p=0,005) alt boyutları arasında anlamlı korelasyonlar elde edilmiştir. Bu çocukların pandemi sonrası yaşam kaliteleri değişmese de özellikle işitme cihazı için rutin kontrol sürelerinin uzamasına bağlı olarak sosyal kaygı düzeyleri yükselmiştir.
Sonuç: COVID-19 pandemisinde işitme cihazı kullanan çocukların sosyal kaygı düzeyleri artmaktadır. Sosyal izolasyon nedeniyle işitme cihazlı çocukların rutin kontrollerinde sorunlar yaşanmaktadır. Ek olarak işitme cihazlı çocuklar çevrimiçi derslere katılma ve dersi takip etmede güçlük gibi sorunlar da yaşamaktadır. Bu çocukların yaşıtlarına yetişmek için daha fazla özel bakıma ihtiyaçları vardır.
Aim: During the COVID-19 pandemic, especially children experienced adverse effects due to social isolation and lack of physical activity and peer communication. Communication and interaction and also special education are very critical for especially children with special needs, such as hearing-impaired children. The main objective of this study is to reveal the effect of the COVID-19 pandemic on children with hearing aids.
Method: In this current study, there were 22 children (6F,16M) with hearing aid with at least one year of hearing aid experience. The mean age was 9,18 (±2.7). Besides the demographic data form, The International Outcome Inventory for Hearing Aids (IOI-HA), World Health Organization Quality of Life-Bref Form (WHOQOL-BREF), Coronavirus Anxiety Scale, and Spence Children’s Anxiety Scale for questionnaires were used to reveal hearing aid usage profile.
Results: Regarding the hearing-aid care, ear-mold replacement time and frequency of routine audiological assessment were different before and after pandemic (respectively p=0.011, p=0.004). According to the sub-scales of the Spence Children’s Anxiety Scale, there were significant correlations between separation anxiety and physical health (p=0.006); physical health and obsessive-compulsive (p=0.005). Even though these children's perceived quality of life did not change after the pandemic, their social-anxiety levels were increased, especially related to hearing aid follow-ups.
Conclusion: Children’s social anxiety levels using hearing aids are increasing in the COVID-19 pandemic. Due to social isolation, problems occurred in the routine controls of children with hearing aids. And also, they had problems such as attending and understanding online courses. These children need more special care to catch up with their peers.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Odyoloji |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2022 |
Gönderilme Tarihi | 23 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 5 Sayı: 2 |