Türkiye Jeoloji Kurumu Meslek Ahlâkı Umdeleri

Yıl 1950, Cilt: 2 Sayı: 2, 85 - 86, 31.01.1950

Türkiye Jeoloji Kurumu Yönetim Kurumu

Öz

Türkiye Jeoloji Kurumu

Mesleki Ahlakı Umdeleri:

"Jeoloji ilminin terakki ve inkişaflarına hizmet etmek; bu ilmin memleketimizin ilmî ve amelî hayatındaki mevki ve ehemmiyetini tanıtmak ve bu ilmin muhtelif kollarında çalışan meslekdaşlar arasında tanışma ve beraber çalışma imkânlarını araştırmak faydalı neticelerin istihsaline çalışmak...'' (Tüzük: m. 3) gayesini istihdaf etmiş bulunan T. J. K., üyelerine doğru ve yüksek bir hattı hareket tayin ve idame etmek; millet ve memleketi kendilerine bir jeolog veya maden mühendisi süsü veren ehliyetsiz ve müşevveş şahıslardan korumak vecibesiyle karşı karşıya bulunmaktadır. Kurum aşağıdaki umdeleri bütün üyelerinin şiar edinmelerini ve mesailerinde daimî bir rehber ittihaz eylemelerini kabul etmiştir.

T.J.K. Üyeleri:

Madde:1 — Mesleki bilgi, tecrübe ve ihtisaslarını memlekete, millete ve insaniyete refah, saadet ve selâmet getirecek yollarda kullanırlar.

Madde: 2 — Halkın, hükûmetin ve çalıştıkları müessesenin itimadını kazanmanın ancak en yüksek ahlâk esasları dahilinde hareket etmekle mümkün olacağından, namusun, iffetin, hakkaniyetin, hulûsun, emanete sadakatin, mahremiyetin masuniyetine riayetin ve efendice davranmanın, Kurumun her üyesi için elzem ve iyi niyetlerine tayakkuzlarının inzimamının esas olduğuna kanidirler. Gayretle, ciddiyetle ve şerefle çalışırlar.

Madde: 3 — Tabiiyet, din ve akide değişikliğinin meslekte ihtisasın mahiyet ve kıymetine müessir olmıyacağını kabul ederler. Şahsa hürmette kusur etmezler; hissiyata yer vermezler ve müsamahakârdırlar. İyice işitmeden işittim, iyice görmeden gördüm demezler ve iyice bilmeden biliyorum iddiasında bulunmazlar.

Madde: 4 — Kendilerine tevdi edilen işlerin yahut mevkilerin bir emanet olduğuna inandıkları için her şeyden önce, amme menafiine ve meslekî mükellefiyetlerine aykırı olmadıkça, bağlı bulundukları müessesenin menfaatini korurlar. Ne maksatla istendiği hakkında kâfi derecede makûl malûmat almadıkça beyanatta bulunmazlar ve rapor vermezler; beyanat yahut raporlarında maksadı açıkça ifade ederler. Müesseseye karşı olan mükellefiyetleriyle meslekî mükellefiyeti tezada düşünce müesseseyi ikaz ederler, vaziyet düzelmezse müessese ile alâkalarını keserler.

Madde: 5 — Gerek ilmin ve tekniğin ilerlemesinde, gerek birlikte yapılması icab eden işlerin ifasında yalnız şahsî gayretin kâfi olmadığını bildikleri için kendi aralarında ve başka mesleklerin mensuplariyle yardımlaşırlar; malûmat teatisinde bulunurlar; bildiklerini ve bulduklarını yaymaya, birbirlerine hâdim olmaya, ilmi araştırma şevkini yükseltmeye gayret ederler.

Madde: 6 — Maddî menfaat, cemiyette itibar ve meslekte şeref kazanmak hırsiyle başkalarının iş bulmasına, işini muhafaza etmesine ve işinde ilerlemesine engel olmaktan, mahiyeti bilinmiyen şüpheli yahut hileli işlere girmekten umumiyetle ve bilhassa emin olunmayan teşebbüsleri teşvik edecek hallerde mübalâğalı ve ilmî esaslara dayanmaksızın beyanatta bulunmaktan, başkalarının buluşlarını yahut mesailerinin neticelerini kendine mal etmekten, intihal yapmaktan yersiz gösterişlerden ve alâyişten içtinab ederler.

Madde: 7 — Bilmek kadar bilineni ifa etmenin de kolay olmadığını bildikleri için, bu şiarlann tatbikat sahasına iyi bir şekilde intikaline ve tesislerinin temadisinde birbirleriyle yardımlaşırlar ve Kurum idaresine müzahir olurlar.

Anahtar Kelimeler

Meslek Ahlakı, Mesleki Etik, Türkiye Jeoloji Kurumu

Kaynakça

• Türkiye Jeoloji Kurumu Yönetim Kurulu, (1950). Türkiye Jeoloji Kurumu Meslek Ahlakı Umdeleri. TJK Bülteni, 2 (2), 85-86.