ACİL SERVİSTE İDRAR YOLU ENFEKSİYONU İÇİN BAŞLANAN AMPİRİK ANTİBİYOTİK İLE KÜLTÜR ANTİBİYOGRAM DUYARLILIĞININ KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2023, Cilt: 14 Sayı: 2, 285 - 293, 30.06.2023

Adem Çakır , Hüseyin Acar

https://doi.org/10.18663/tjcl.1253222

Öz

Giriş ve Amaç: Üriner sistem enfeksiyonları (ÜSE) hem ayaktan hem de yatarak tedavi edilen en yaygın enfeksiyonlardan biridir. Tedavide antibiyotik kullanımı ve antibiyotiklere olan direnç git gide artmıştır. Çalışmamızda, acil serviste ayaktan tedavi edilen ÜSE olgularına reçete edilen antibiyotik ile kültür antibiyogramındaki direnç/duyarlılık düzeylerini karşılaştırmayı ve literature katkı sağlamayı amaçladık.
Materyal ve Metot: Çalışmamız retrospektif ve tek merkezli bir çalışmadır. Çalışma dahil edilme kriterlerini karşılayan 1503 hasta ile yapıldı. Olguların demografik verileri, laboratuvar verileri ve klinik verileri daha önceden oluşturulmuş çalışma formuna kaydedildi. İstatistiksel anlamlılık düzeyi için p<0.05 kabul edildi.
Bulgular: Olguların %70,5’i kadın ve yaş ortalaması 55,83±23,36 yıl idi. Olgularn %12,2’sinde üreme olmazken; %3,2’sinde ise bulaş nedeniyle etken tespit edilemedi. Çalışmamızda olgulara reçete edilen antibiyotiklerin %20,8’ine karşı bakterilerin dirençli olduğu görüldü. Bakterilerden en yüksek antibiyotik direnç orana E. Coli’nin sahip olduğu; Enterobacter spp. ve Klebsiella spp.’nin E. Coli’yi takip ettiğini gördük. Antibiyotiklerden en fazla direncin Sefuroksim’e karşı olduğu görüldü. Sefuroksim’i, direnç oranına göre sırasıyla Sefotaksim ve Sefiksim takip etmektedir.
E.Coli'nin en fazla Sefuroksim’e, Enterebacter spp. en fazla Sefotaksim’e olduğu; Klebsiella spp.’de en fazla Sefuroksim’e; KNS’de en fazla Sefiksim’e; Pseudomonas spp’de en fazla Sefuroksim ve Sefotaksim’e; Proteus spp’de en fazla Sefdinir’e; Staphylococcus Aureus’te en fazla Sefiksim ve TMP-SXT’ye; Streptococcus Agalactia’da en fazla Sefuroksim’e direnç olduğu görüldü.
Hem gebe hastalarda hem de diyabetik hastalarında direnç düzeylerinin anlamlı yüksek olduğu (sırasıyla p=0.044 ve p=0.009) görüldü
Tartışma ve Sonuç: ÜSE olgularında antibiyotik direnç düzeyinin çalışmamızda %20’nin üstünde olduğu; yapılacak eğitim ile ve antibiyotik seçimlerinin yıllık yapılacak olan antibiyotik direnç raporlarına göre seçilmesiyle bu oranın düşürülebileceğini düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler

Ampirik Tedavi, Antibiyotik Direnci, Antibiyogram, Üriner Sistem Enfeksiyonları

Destekleyen Kurum

YOK

Teşekkür

Çalışmamıza destekte bulunan Acil Tıp Kliniği, Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniğine, Enfeksiyon Hastalıkları Kliniğine ve Mikrobiyoloji Kliniği çalışanlarına çok teşekkür ederiz. Ayrıca çalışmamıza desteklerini esirgemeyen Prof. Dr. Fatih Esad TOPAL’a teşekkür ederiz.

Kaynakça

• 1. Khoshnood S, Heidary M, Mirnejad R, et al. Drug-resistant gram- negative uropathogens: a review. Biomed Pharmacother 2017; 94:982–94.
• 2. Flores-Mireles AL, Walker JN, Caparon M, et al. Urinary tract in- fections: epidemiology, mechanisms of infection and treatment options. Nat Rev Microbiol 2015;13(5):269–84.
• 3. Kumar MS, Das AP. Emerging nanotechnology-based strategies for diagnosis and therapeutics of urinary tract infections: a revi- ew. Adv Colloid Interface Sci 2017; 249:53–65.
• 4. McLellan LK, Hunstad DA. Urinary tract infection: pathogenesis and outlook. Trends Mol Med 2016;22(11):946–57.
• 5. Best J, Kitlowski AD, Ou D, et al. Diagnosis and management of urinary tract infections in the emergency department. Emerg Med Pract 2014;16(7):1–23
• 6. Flower A, Wang LQ, Lewith G, et al. Chinese herbal medicine for treating recurrent urinary tract infections in women. Cochrane Database Syst Rev 2015;(6):CD010446.
• 7. Curtis N. Management of urinary tract infections: historical pers- pective and current strategies: part 1—before antibiotics. J Urol 2005;173(1):21–6.
• 8. Kullar R, Wagenlehner FM, Popejoy MW, et al. Does moderate renal impairment affect clinical outcomes in complicated intra- abdominal and complicated urinary tract infections? Analysis of two randomized controlled trials with ceftolozane/tazobactam. J Antimicrob Chemother 2017;72(3):900–5.
• 9. Majeed A, Alarfaj S, Darouiche R, et al. An update on emerging therapies for urinary tract infections. Expert Opin Emerg Drugs 2017;22(1):53–62.
• 10. O’Brien VP, Hannan TJ, Nielsen HV, et al. Drug and vaccine deve- lopment for the treatment and prevention of urinary tract infec- tions. Microbiol Spectr 2016;4(1).
• 11. Masajtis-Zagajewska A, Nowicki M. New markers of urinary tract infection. Clin Chim Acta 2017; 471:286–91.
• 12. The European Committee on Antimicrobial Susceptibility Tes- ting. Breakpoint tables for interpretation of MICs and zone di- ameters. Version 9.0, 2019. [https://www.eucast.org/fileadmin/ src/media/PDFs/EUCAST_files/Breakpoint_tables/v_9.0_Break- point_Tables.pdf ]. (Erişim tarihi: 27/01/2023).
• 13. Flores-Mireles AL, Walker JN, Caparon M, Hultgren SJ. Urinary tract infections: epidemiology, mechanisms of infection and tre- atment options. Nat Rev Microbiol. 2015;13(5):269-84.
• 14. Chen YH, Ko WC, Hsueh PR. Emerging resistance problems and future perspectives in pharmacotherapy for complicated urinary tract infections. Expert Opin Pharmacother. 2013; 14:587–596.
• 15. Çalgın M, Çeti̇nkol Y, Erdi̇l A. Ordu ilinde çocukların idrar ör- neklerinden izole edilen bakteriler ve antibiyotik direnç oranları. Bozok Tıp Derg. 2017;7(1):64-9.
• 16. Budak S, Sarı U, Aksoy E et al. Üriner sistem enfeksiyonlarına yol açan bakterilerin dağılımı ve E. Coli için antibiyotik direnç oranla- rının incelenmesi. Yeni Üroloji Dergisi. 2015;10(1):23-6.
• 17. Marques LP, Flores JT, de Barros O, Junior, et al. Epidemiologi- cal and clinical aspects of urinary tract infection in community- dwelling elderly women. Braz J Infect Dis. 2012;16(5):436–41.
• 18. Foxman B. Urinary tract infection syndromes: occurrence, recur- rence, bacteriology, risk factors, and disease burden. Infect Dis Clin North Am. 2014; 28:1–13.
• 19. Duran H, Çeken N, Kula Atik T. İdrar kültüründen izole edilen Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae suşlarının antibiyotik direnç oranları: Dört yıllık analiz. Ankem Derg. 2020;34(2):41-7. https://doi.org/10.5222/ankem.2020.041
• 20. Keskin BH, Çalışkan E, Kaya S, Köse E, Şahin İ. Üriner sistem enfek- siyonlarında etken bakteriler ve antibiyotik direnç oranları. Turk Mikrobiyol Cemiy Derg. 2021;51(3):254-62.
• 21. Gupta K, Hooton TM, Naber KG, et al. International clinical practice guidelines for the treatment of acute uncomplicated cystitis and pyelonephritis in women: A 2010 update by the Infectious Disea- ses Society of America and the European Society for Microbiology and Infectious Diseases. Clin Infect Dis. 2011;52(5): e103-20.
• 22. Drapkin Z, Lingenfelter E, Youngquist S, Fritz K, Fix M. Develop- ment of an Emergency Department Antibiogram Directed at Treating Outpatient Urinary Tract Infections. Ann Emerg Med. 2014;64(4): S34–S35.
• 23. Demir Çuha M, Hazırolan G. İdrar kültürlerinden izole edilen nonfermentatif bakterilerin dağılım özelliklerinin ve antibiyotik direncinin analizi. Ankem Derg. 2020;34(2):48-56.
• 24. Nicolle LE. Urinary tract infections in special populations: diabe- tes, renal transplant, HIV infection, and spinal cord injury. Infect Dis Clin North Am 2014;28(1):91–104.
• 25. Muanda FT, Sheehy O, Bérard A. Use of antibiotics during preg- nancy and risk of spontaneous abortion. Can Med Assoc J. 2017;189: E625–33.