Mistletoes is an important biotic pest that needs to be studied in terms of its wide distribution in forest areas, its potential damage and predictability of adverse effects of climate change. In this study, the incidence and infection status of white mistletoe (Viscum album ssp. abietis (Wiesb.) Abromeit.) in fir trees were investigated. The study was conducted in pure Kazdağı fir (Abies nordmanniana subsp. equi-trojani (Asch. & Sint. ex Boiss.) Coode & Cullen) forests spread within the borders of Bolu Forest Regional Directorate, Aladağlar Forest District Directorate, Kökez Forest State Enterprise. In the study, firstly, the incidence of mistletoe in fir trees was determined in 159 circular experimental plots determined with systematically. The incidence and infection status of mistletoe in tree crown structure were also observed and evaluated for mistletoe detected trees. “The Six-Class Dwarf Mistletoe Rating System” was taken into account in determining the incidence and infection status of white mistletoe and the degree of mistletoe infection. According to the study results, it was determined that mistletoe was found at the highest rates in forest areas below 1100 m altitude on the basis of sampling plots and tree level. Also, it was found that the incidence of mistletoe increased with the aid of the increase by diameter classes. The average mistletoe incidence rate for total of 4696 measured fir trees was found to be 22.64%. Also, the average mistletoe infection rate was found to be 2,42 as moderate level for 1063 infected fir trees. Mistletoe infection in three different crown parts of the tree was the lowest for the lower crown part and the highest for the upper crown part. The incidence of mistletoe in tree crowns showed significant differences in terms of diameter classes (𝜒2 = 1171.631, df = 3, p = 0.000). It was determined that the degree of mistletoe infection increased with increasing diameter values, and it was highest for trees located at low elevations and southern aspects. The decrease in the presence of mistletoe on trees due to the increase with altitude (𝜒2 = 83.570, sd=2, p= 0.000) was similarly found to be a negative relationship between the mean mistletoe infection degree and altitude (r = -0.416; p<0.01). The mean mistletoe infection degree was found to be 0.58 for the sampling points.
Ökseotları, ormanlık alanlardaki geniş yayılışı, potansiyel zararı ve iklim değişikliğinin olumsuz etkilerinin öngörülebilirliği açılarından üzerinde çalışılması gereken önemli bir biyotik zararlıdır. Bu çalışmada, göknar ökseotunun (Viscum album ssp. abietis (Wiesb.) Abromeit.) göknar ağaçlarındaki bulunma ve bulaşma durumları araştırılmıştır. Araştırma, Bolu Orman Bölge Müdürlüğü, Aladağlar Orman İşletme Müdürlüğü, Kökez Orman İşletme Şefliği sınırları içinde yayılış gösteren saf Kazdağı göknarı (Abies nordmanniana subsp. equi-trojani (Asch. & Sint. ex Boiss.) Coode & Cullen) ormanlarında yürütülmüştür. Çalışmada, sistematik örnekleme yöntemi ile belirlenmiş 159 dairesel örnek alandaki göknar ağaçlarında ökseotunun bulunup bulunmama durumu tespit edilmiştir. Ökseotu tespit edilen ağaçlarda, ökseotunun ağacın tepe bölümlerinde bulunma ve bulaşma durumları ayrıca gözlemlenmiş ve değerlendirilmiştir. Ökseotu bulunma ve bulaşma durumu ile ökseotu bulaşma derecesinin belirlenmesinde “Altı Sınıflı Bodur Ökseotu Derecelendirme Sistemi” dikkate alınmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre örnek alan ve ağaç bazında ökseotunun 1100 m yükselti altındaki ormanlık alanlarda en yüksek oranlarda bulunduğu belirlenmiştir. Çap sınıfları itibariyle göğüs yüksekliğindeki çap artışına da bağlı olarak ökseotu bulunma oranının arttığı tespit edilmiştir. Ölçüm yapılan toplamda 4696 göknar ağacı için ortalama ökseotu bulunma oranı %22,64 olarak bulunmuştur. Ökseotlu 1063 ağaç için ise ökseotu bulaşma durumu 2,42 ile orta derecede bulunmuştur. Ağacın üç farklı tepe bölümündeki ökseotu bulaşma durumu alt tepe bölümü için en düşük, üst tepe bölümü için ise en fazla olarak gerçekleşmiştir. Ökseotunun ağaçlardaki tepe bölümlerinde bulunma durumu çap sınıfları bakımından önemli bir farklılık göstermiştir (𝜒2 = 1171,631, sd=3, p= 0,000). Yükseltideki artışa bağlı olarak ağaçlarda ökseotu bulunma oranında görülen azalışa (𝜒2 = 83,570, sd=2, p= 0,000) benzer bir şekilde ortalama ökseotu bulaşma derecesi ile yükselti arasında negatif yönde bir ilişki olarak bulunmuştur (r = -0,416; p < 0,01). Ökseotu bulaşma derecesinin artan çap değerleri ile birlikte arttığı, düşük yükseltilerde ve güneyli bakılardaki ağaçlar için en fazla düzeyde gerçekleştiği tespit edilmiştir. Örnek alanları genelinde ortalama ökseotu bulaşma derecesi 0,58 olarak bulunmuştur.
Yazar, Orman Genel Müdürlüğü kurumuna arazi çalışmalarındaki katkılarından ve yardımlarından dolayı teşekkürlerini sunar. Ayrıca, Orman Genel Müdürlüğü, Amenajman Dairesi Başkanlığı 7. Orman Amenajman Başmühendisliği heyeti çalışanlarından Başmühendis Mehmet AYDIN ve Orman Mühendisi Fatih TUNÇ ile Melih KOCAMAN’a, arazi çalışmalarındaki kısmi katkıları dolayısıyla da Araştırma Görevlisi Nuray ÖZTÜRK ve Orman Mühendisi Ahmet AÇIL’a yardımlarından dolayı teşekkürü bir borç bilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Orman Entomolojisi ve Orman Koruma |
Bölüm | Orijinal Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2023 |
Kabul Tarihi | 25 Eylül 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |