Öz
Keçi yetiştiriciliği, Türkiye’nin özellikle kırsal bölgelerinde yüzyıllardır yürütülen geleneksel bir uğraştır. Türkiye, keçi yetiştiriciliği için gerek ekolojik gerekse sosyal açıdan uygun koşullara sahip olmasına rağmen, yetiştirilen keçi sayısı, 2010 yılına kadar önemli ölçüde azalmıştır. Bu çalışma, Türkiye’deki keçi sayısındaki azalmanın nedenlerini ve geleneksel keçi yetiştiriciliği sistemini araştırmayı hedeflemiştir. Çalışmanın materyali araştırma konusu ile ilgili istatistikler ve arazi çalışmalarında gözlem ve mülakatlardan elde edilen verilerdir. Sonuçların değerlendirilmesinde Uluslararası Tarımsal Ormancılık Konseyi (ICRAF) tarafından geliştirilen Tarımsal Ormancılık Tanıma, Değerlendirme ve Geliştirme Tekniği (ATDG) kullanılmıştır. Sonuç olarak, keçi yetiştiriciliği yapan köylülerle, orman idaresi arasında arazi kullanımlarına yönelik sorunlar bulunduğu ve bu sorunların keçi yetiştiriciliğini olumsuz etkilediği belirlenmiştir. Keçilerin ormanlara zarar verdiğini öne çıkaran ormancılık politikaları keçi yetiştiriciliğini ortadan kaldırmayı hedeflemiştir. 2009 yılında ülkedeki keçi sayısının 5 milyona düşmesindeki en büyük sebebin bu olduğu ortaya çıkmıştır. Hükümetin, 2011 yılında devlet ormanlarında otlatma yönetim planlarına göre keçi otlatmasına izin vermesi ile birlikte, keçi sayısı 2014 yılında 10 milyona yükseltmiştir.
Anahtar kelimeler: Keçi yetiştiriciliği, Ormancılık mevzuatı, Türkiye
Öz
Goat production is a traditional occupation, which has been performed for many centuries especially in rural regions of Turkey. Although Turkey has suitable conditions both ecological and social for goat production, the number of goats dramatically decreased in the last two decades until 2010. It was aimed to investigate current goat production system and the reasons that caused dramatic decrease of goat stocks in Turkey. Materials of study were obtained from statistical data, forest legislations, land use observations and unstructured interviews. Diagnosis and Design Methodology developed by the International Council for Research in Agroforestry (ICRAF) was used to reach the results. As a result, it was identified that there were problems regarding the use of land between villagers breeding goats and the forest administration and this problem affected goat production negatively. The forestry policies implemented in Turkey aimed to decrease and even eliminate goat production based on the view that it harms forests. For this reason, the number of goats dramatically decreased to 5 million in 2009. After Turkish government allowed goat grazing in state forests using grazing management plan with a decision adopted in 2011, the effect of this change gave positive results in a short time and this number increased to about 10 million in 2014.
Keywords: Goat production system, Forest legislations, Turkey
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Kasım 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 |