BibTex RIS Kaynak Göster

Genetic variations in some juvenile seedling and one-year-old seedling characteristics of Taurus Fir (Abies cilicica Carr.)

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 1, 1 - 6, 28.03.2016

Öz

In this study, genetic variations in 6 populations from the naturel distribution of Taurus fir totally 150 families (25 of each population) in terms of some juvenile seedling and one-year-old seedlings were examined. The trial was established in Eğirdir Forest Nursery. In this context, genetic and phenotypic correlations, individual and family heritabilities for each character were estimated. The obtained data were evaluated in SAS statistics package programme. According to the results, significant differences were determined both between families within population and among the populations in terms of one year old seedling properties except for epicotyl length. In addition, high and medium level individual and family heritabilities for juvenile seedling and one year old seedling characteristics were estimated. As a result, family selection within the population is more important than selection of population for breeding strategies of the species. Besides, as it showed better performance in terms of all juvenile and one year old seedling properties, Bucak population might be used as a seed source in seedling production in Egirdir Forest Nursery until new and more reliable research results have been acquired.
Keywords: Taurus fir, Juvenile seedling and seedling characteristics, Genetic variation, Heritability

Kaynakça

  • Birler, A.S., 1995. Ormanlarımızın korunması için endüstriyel plantasyonların önemi. Tema Yayınları No:8, İstanbul.
  • Burdon, R.D., Bannister, M.H., Low, C.B., 1992. Genetic survey of Pinus radiata. 3: Variance structures and narrow-sense heritabilites for growth variables and morphological traits in seedlings. New Zealand Journal of Forestry Science, 22(2/3):160-186.
  • Cossalter, C., 1989 Genetic Conservation. A Cornerstone of Breeding. Population Structure and Gene Improvement Strategies in clonal and Seedling Forestry. Proc. IUFRO Conference, Pattaya, Tailand, November 1988, Oxford Forestry Institute, Oxford, U.K., pp.28-38. Trees,
  • Dirik, H., 1994. Genetik Çeşitlilik ve Orman Gen Kaynaklarının Korunması, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 44(3-4):113-121.
  • Falconer, D. S., 1989. Introduction to Quantitative Genetics, Longman Scientific Technical, Longman Group U.K. Limited, New York.
  • Falconer DS., Maccay, TFC. 1996. Introduction to Quantitative Genetics, 2nd Edition, Longman Inc. Group U.K. Limited, New York.
  • Gülcü, S., Üçler, A., Ö., 2008. Genetic Variation of Anatolian Black Pine (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) In The Lakes District of Turkey, Silvae Genetica, 57(1):1-5.
  • Gülcü, S., Çelik, S., 2009. Bazı Tohum Meşcereleri Ve Bahçeleri Tohumlarıyla Kurulan Kızılçam (Pinus Brutia Ten.) Yapılanması, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
  • Işık, F., 1998. Kızılçamda (Pinus brutia Ten.) genetik çeşitlilik, kalıtım derecesi ve genetik kazancın belirlenmesi. Batı Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Yayın No:7, Antalya.
  • Işık, F., Işık, K.; Lee, S.J., 1999: Genetic variation in Piıuıs brutia Ten. in Turkey: I. Growth, biomass and stem quality traits. Forest Genetics, 6 (2): 89-99.
  • Kalıpsız A. 1994. İstatistik Yöntemler. İstanbul Üniversitesi. Yayın No: 3835/427, İstanbul.
  • Namkoong G., Conkle MT. 1976. Time trends in genetic control of height growth in Panderosa pine. Forest Sci., 22: 2-12. Özbedel, N. 2014. Uludağ Göknarı’nda Fidan Karakteri bornmülleriana Bakımından Genetik Çeşitlilik. Yüksek Lisan Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta. Bazı
  • Öztürk, H., Şıklar S., Alan, M., Ezen, T., Gülbaba, A.G., Sabuncu, R., Korkmaz, B., Tulukçu, M., Derilgen, S., I., Keskin, S., Çalışkan, B., 2004, Akdeniz Bölgesi Alçak Islah Zonunda (0-400 m) Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Döl Denemeleri (4. yaş Sonuçları), Çevre ve Orman Bakanlığı, Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü, Yayın No: 230/24, Ankara.
  • SAS Inst. Inc., 1988. SAS/STAT User’s Guide, Release 6.03, edition, Cary, NC.
  • Shelbourne, C. J. A., 1969. Tree Breeding Methods. New Zealand Forest Research Institute, Technical Paper No: 55, New Zealand.
  • Shelbourne, C. J. A.,1992, Genetic Gains from Different Kinds of Breeding Population and Seed or Plant Production Population, Paper Presented at the IUFRO Symposium “Intensive Forestry: The Rule of Eucalyptus”, Held in Durban, ,September 1991, South Africa, pp.49-65.
  • Sokal, R. R., Rohlf, F. J., 1995. Biometry, Third Edition, W. H. Freeman and Company, New York.
  • Şevik, H. 2010. Uludağ Göknarı (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana Mattf.) Populasyonlarında Genetik çeşitliliğin yapılanması. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Yahyaoğlu, Z., Ölmez, Z., 2005. Tohum Teknolojisi ve Fidanlık Tekniği, Kafkas Üniversitesi, Yayın No:1, Artvin.
  • Yurtsever N. 1974. İstatistik Metodları (III), Denemelerin İstatistik Yürütülmesi ve Değerlendirilmesi. Toprak ve Su Genel Müdürlüğü, Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 30, Ankara. Uygun Tertiplenmesi,

Toros göknarı’nda (Abies cilicica Carr.) bazı fidecik ve fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar

Yıl 2016, Cilt: 17 Sayı: 1, 1 - 6, 28.03.2016

Öz

Bu çalışmada, Toros Göknarı’nın doğal yayılış alanlarından örneklenen altı populasyon ve her populasyonda 25 olmak üzere toplam 150 aileye ait fidecik ve 1+0 yaşlı fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar çalışılmıştır. Deneme Eğirdir Orman Fidanlığı’nda kurulmuştur. Bu kapsamda ölçülen karakterler bakımından, birey ve aile düzeyindeki kalıtım dereceleri ile bazı genetik parametreler ve karakterler arası genetik fenotipik korelasyonlar tahmin edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde SAS istatik paket programı kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, bir yaşlı fidan özellikleri için epikotil boyu dışında diğer karakterler bakımından hem populasyonlar arası hem de populasyon içi aileler arası önemli farklılıklar ortaya çıkmıştır. Ayrıca çalışılan fidecik ve fidan özellikleri bakımından orta ve yüksek düzeyde birey ve aile kalıtım dereceleri tahmin edilmiştir. Sonuç olarak, bu türde yürütülecek ıslah çalışmalarında populasyon içi aile seçiminin populasyon seçiminden daha önemli olduğu söylenebilir. Tüm fidecik ve fidan özellikleri bakımından diğer populasyonlara kıyasla daha iyi performans göstermesi nedeniyle, yeni ve daha güvenilir araştırma sonuçları elde edilinceye kadar Bucak populasyonun Eğirdir Orman Fidanlığında yürütülen fidan üretim çalışmalarında tohum kaynağı olarak önerilebilir.
Anahtar kelimeler: Toros göknarı, Fidecik ve fidan özellikleri, Genetik çeşitlilik, Kalıtım derecesi

Kaynakça

  • Birler, A.S., 1995. Ormanlarımızın korunması için endüstriyel plantasyonların önemi. Tema Yayınları No:8, İstanbul.
  • Burdon, R.D., Bannister, M.H., Low, C.B., 1992. Genetic survey of Pinus radiata. 3: Variance structures and narrow-sense heritabilites for growth variables and morphological traits in seedlings. New Zealand Journal of Forestry Science, 22(2/3):160-186.
  • Cossalter, C., 1989 Genetic Conservation. A Cornerstone of Breeding. Population Structure and Gene Improvement Strategies in clonal and Seedling Forestry. Proc. IUFRO Conference, Pattaya, Tailand, November 1988, Oxford Forestry Institute, Oxford, U.K., pp.28-38. Trees,
  • Dirik, H., 1994. Genetik Çeşitlilik ve Orman Gen Kaynaklarının Korunması, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 44(3-4):113-121.
  • Falconer, D. S., 1989. Introduction to Quantitative Genetics, Longman Scientific Technical, Longman Group U.K. Limited, New York.
  • Falconer DS., Maccay, TFC. 1996. Introduction to Quantitative Genetics, 2nd Edition, Longman Inc. Group U.K. Limited, New York.
  • Gülcü, S., Üçler, A., Ö., 2008. Genetic Variation of Anatolian Black Pine (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) In The Lakes District of Turkey, Silvae Genetica, 57(1):1-5.
  • Gülcü, S., Çelik, S., 2009. Bazı Tohum Meşcereleri Ve Bahçeleri Tohumlarıyla Kurulan Kızılçam (Pinus Brutia Ten.) Yapılanması, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
  • Işık, F., 1998. Kızılçamda (Pinus brutia Ten.) genetik çeşitlilik, kalıtım derecesi ve genetik kazancın belirlenmesi. Batı Akdeniz Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Yayın No:7, Antalya.
  • Işık, F., Işık, K.; Lee, S.J., 1999: Genetic variation in Piıuıs brutia Ten. in Turkey: I. Growth, biomass and stem quality traits. Forest Genetics, 6 (2): 89-99.
  • Kalıpsız A. 1994. İstatistik Yöntemler. İstanbul Üniversitesi. Yayın No: 3835/427, İstanbul.
  • Namkoong G., Conkle MT. 1976. Time trends in genetic control of height growth in Panderosa pine. Forest Sci., 22: 2-12. Özbedel, N. 2014. Uludağ Göknarı’nda Fidan Karakteri bornmülleriana Bakımından Genetik Çeşitlilik. Yüksek Lisan Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta. Bazı
  • Öztürk, H., Şıklar S., Alan, M., Ezen, T., Gülbaba, A.G., Sabuncu, R., Korkmaz, B., Tulukçu, M., Derilgen, S., I., Keskin, S., Çalışkan, B., 2004, Akdeniz Bölgesi Alçak Islah Zonunda (0-400 m) Kızılçam (Pinus brutia Ten.) Döl Denemeleri (4. yaş Sonuçları), Çevre ve Orman Bakanlığı, Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü, Yayın No: 230/24, Ankara.
  • SAS Inst. Inc., 1988. SAS/STAT User’s Guide, Release 6.03, edition, Cary, NC.
  • Shelbourne, C. J. A., 1969. Tree Breeding Methods. New Zealand Forest Research Institute, Technical Paper No: 55, New Zealand.
  • Shelbourne, C. J. A.,1992, Genetic Gains from Different Kinds of Breeding Population and Seed or Plant Production Population, Paper Presented at the IUFRO Symposium “Intensive Forestry: The Rule of Eucalyptus”, Held in Durban, ,September 1991, South Africa, pp.49-65.
  • Sokal, R. R., Rohlf, F. J., 1995. Biometry, Third Edition, W. H. Freeman and Company, New York.
  • Şevik, H. 2010. Uludağ Göknarı (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana Mattf.) Populasyonlarında Genetik çeşitliliğin yapılanması. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • Yahyaoğlu, Z., Ölmez, Z., 2005. Tohum Teknolojisi ve Fidanlık Tekniği, Kafkas Üniversitesi, Yayın No:1, Artvin.
  • Yurtsever N. 1974. İstatistik Metodları (III), Denemelerin İstatistik Yürütülmesi ve Değerlendirilmesi. Toprak ve Su Genel Müdürlüğü, Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü, Yayın No: 30, Ankara. Uygun Tertiplenmesi,
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Orijinal Araştırma Makalesi
Yazarlar

Süleyman Gülcü Bu kişi benim

Samet Dirlik Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 28 Mart 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 17 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Gülcü, S., & Dirlik, S. (2016). Toros göknarı’nda (Abies cilicica Carr.) bazı fidecik ve fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar. Turkish Journal of Forestry, 17(1), 1-6. https://doi.org/10.18182/tjf.20606
AMA Gülcü S, Dirlik S. Toros göknarı’nda (Abies cilicica Carr.) bazı fidecik ve fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar. Turkish Journal of Forestry. Mart 2016;17(1):1-6. doi:10.18182/tjf.20606
Chicago Gülcü, Süleyman, ve Samet Dirlik. “Toros göknarı’nda (Abies Cilicica Carr.) Bazı Fidecik Ve Fidan Karakterleri bakımından Genetik Varyasyonlar”. Turkish Journal of Forestry 17, sy. 1 (Mart 2016): 1-6. https://doi.org/10.18182/tjf.20606.
EndNote Gülcü S, Dirlik S (01 Mart 2016) Toros göknarı’nda (Abies cilicica Carr.) bazı fidecik ve fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar. Turkish Journal of Forestry 17 1 1–6.
IEEE S. Gülcü ve S. Dirlik, “Toros göknarı’nda (Abies cilicica Carr.) bazı fidecik ve fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar”, Turkish Journal of Forestry, c. 17, sy. 1, ss. 1–6, 2016, doi: 10.18182/tjf.20606.
ISNAD Gülcü, Süleyman - Dirlik, Samet. “Toros göknarı’nda (Abies Cilicica Carr.) Bazı Fidecik Ve Fidan Karakterleri bakımından Genetik Varyasyonlar”. Turkish Journal of Forestry 17/1 (Mart 2016), 1-6. https://doi.org/10.18182/tjf.20606.
JAMA Gülcü S, Dirlik S. Toros göknarı’nda (Abies cilicica Carr.) bazı fidecik ve fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar. Turkish Journal of Forestry. 2016;17:1–6.
MLA Gülcü, Süleyman ve Samet Dirlik. “Toros göknarı’nda (Abies Cilicica Carr.) Bazı Fidecik Ve Fidan Karakterleri bakımından Genetik Varyasyonlar”. Turkish Journal of Forestry, c. 17, sy. 1, 2016, ss. 1-6, doi:10.18182/tjf.20606.
Vancouver Gülcü S, Dirlik S. Toros göknarı’nda (Abies cilicica Carr.) bazı fidecik ve fidan karakterleri bakımından genetik varyasyonlar. Turkish Journal of Forestry. 2016;17(1):1-6.