Introduction: With the intent to promote using simulation in Continued Professional
Development (CPD) in Turkey, we examined Turkish Family Medicines (FM) in
Mersin and United States FMs in Ann-Arbor attitudes toward simulation and resources
used in CPD programs to identify preferred teaching methods and subject areas
that might benefit from the use of simulation for training. Method:
A survey-based needs assessment was disseminated via email to FM Associations
in Mersin (MAHDER) and in Ann-Arbor (AFMRD). Participants completed the 2-part
survey that included demographics and 10 items across three domains (reasons
for CPD, preferred resources, learning modalities) rated on 5-point rating
scales (5=highest). Top factors and rating differences across participants’
country, gender, stage in career, were evaluated using a many-facet Rasch
model. Results: Two-hundred, seventy-three FMs completed the survey. Top
reason for participation in CPD was “Willingness to try new things” for both
FMs in Mersin and Ann-Arbor. FMs in Mersin indicated “Simulation-based
training” had higher importance as a learning modality than FMs in Ann-Arbor,
but reported less use of simulation for CPD. Other detailed findings and their
implications are discussed. Conclusions: Findings suggest that FMs
in Mersin feel that simulation is an important educational modality for CPD but
it is not widely employed. This suggests that there are opportunities for the
development of novel, simulation-based CPD curricula targeted to FM physicians
in Mersin. with potential expansion to other developing countries.
Giriş:
Türkiye’de, Sürekli Mesleki Gelişim (SMG) de simülasyon kullanımını teşvik
etmek amacıyla, Türkiye’nin Mersin ilindeki aile hekimleri ile Amerika’nın
Ann-Arbor bölgesindeki aile hekimlerinin eğitimlerinde simülasyon kullanımının,
hangi eğitim metodlarında ve konu alanlarında fayda sağlayabileceğini
belirlemek için SMG programlarında simülasyon ve kaynak kullanım alışkanlıkları
araştırıldı. Yöntem: Mersin (MAHDER)
ve Ann-Arbor (AFMRD) aile hekimleri derneklerine mail yoluyla değerlendirme
anketleri gönderildi. Katılımcıların tamamladıkları anket, demografik verileri
ve üç alanı kapsayan (SMG sebepleri, tercih edilen kaynaklar, öğrenim
modaliteleri) 5 lik skalada değerlendirilen (5= en yüksek) 10 soruluk 2
kısımdan oluşmuştu. Katılımcıların ülke, cinsiyet, ve kariyerlerine göre temel
faktörler ve puanlama farklılıkları many-facet Rasch tekniği kullanılarak
değerlendirildi. Bulgular: 273 aile
hekimi anketi tamamladı. Mersin ve Ann-Arbor daki aile hekimlerinin herikisi
için de, SMG’ye katılımda en önemli faktör “yeni şeyleri denemeye isteklilik’’
idi. “Simulasyon temelli eğitimi’’ bir öğrenme şekli olarak, Mersin’deki aile
hekimleri, “Ann-Arbor’’ daki aile hekimlerine göre daha önemli bulduklarını, ancak
SMG’de daha az kullandıklarını belirttiler. Diğer sonuçlar ve uygulamalar
tartışıldı. Sonuç: Bu bulgular,
Mersin’deki aile hekimlerinin SMG’de simulasyon kullanımının önemli bir eğitim
şekli olduğunun farkında olduklarını ancak yaygın olarak kullanmadıklarını
göstermiştir. Bu durum Mersin’deki ve diğer gelişmekte olan ülkelerdeki aile
hekimlerine yönelik yeni, simülasyona dayalı SMG müfredatının geliştirilmesi
için fırsatlar olduğunu önermektedir.
Bölüm | Orijinal Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Mart 2017 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |
Sağlığın ve birinci basamak bakımın anlaşılmasına ve geliştirilmesine katkıda bulunacak yeni bilgilere sahip yazarların İngilizce veya Türkçe makaleleri memnuniyetle karşılanmaktadır.
Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care © 2024 by Aile Hekimliği Akademisi Derneği is licensed under CC BY-NC-ND 4.0