Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Community Integration and Social Rights in Mental Health Area

Yıl 2016, Cilt: 10 Sayı: 4, 259 - 270, 20.12.2016
https://doi.org/10.21763/tjfmpc.271333

Öz

Community integration is accepted as one of
the important purpose of community-based mental health services in the mental
health area. To ensure social integration, the only
hospital-based services from the application of the new model is not a goal that
can be achieved with the transition to community-based services.
To be integrated into community of individuals
with mental illness, health, education, employment, social security and social
aids, there is a need for support in areas such as social assistance. That need
only can be transferred by the application with the rights recognized in these
areas. At this point, the use of social rights takes place in a central
location. In this study, with emphasis on the concept of community integration,
social rights granted to individuals with mental illness will be examined in
our country in the light of this conceptual framework and using data on the use
of these rights, it will try to uncover the effects of community integration.


Toplumsal entegrasyon, ruh sağlığı alanında
toplum temelli ruh sağlığı hizmetlerinin en önemli amaçlarından birisi olarak
kabul edilmektedir. Toplumsal entegrasyonun sağlanması, sadece hastane temelli
verilen hizmetlerden yeni modellerin uygulandığı toplum temelli hizmetlere
geçiş ile ulaşılabilecek bir hedef değildir. Ruhsal bozukluğa sahip bireylerin
topluma entegre olmaları için sağlık, eğitim, istihdam, sosyal güvenlik, sosyal
yardımlar gibi alanlarda desteklenmelerine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu ihtiyaç,
ancak bu alanlarda tanınan haklarla uygulamaya aktarılabilir. Bu noktada sosyal
hakların kullanımı merkezi bir konumda yer alır. Bu çalışmada toplumsal
entegrasyon kavramı üzerinde durularak, bu kavramsal çerçeve ışığında ülkemizde
ruhsal bozukluğu olan bireylere verilen sosyal haklar incelenecek ve bu
hakların kullanımı ile ilgili veriler kullanılarak, sosyal hakların toplumsal
entegrasyona etkileri ortaya çıkarılmaya çalışılacaktır.

Kaynakça

  • 1. Alataş G, Karaoğlan A, Arslan M, Yanık, M. Toplum temelli ruh sağlığı modeli ve Türkiye’de toplum ruh sağlığı merkezleri projesi. Nöropsikiyatri Arşivi 2009; 46 (1): 25-29.
  • 2. Fişek N. Halk sağlığına giriş. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Dünya Sağlık Örgütü Hizmet Araştırma ve Araştırıcı Yetiştirme Merkezi Yayını No:2; 1983. p.1.
  • 3. Oral M, Tuncay T. Ruh sağlığı alanında sosyal hizmet uzmanının rol ve sorumlulukları. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi Ekim 2012; 23(2): 93-114.
  • 4. Haden A, Campanini B. The world health report 2001: Mental health: new understanding, new hope. Geneva: World Health Organization (WHO), 2001. p.3.
  • 5. Erol N, Kılıç C, Ulusoy M, Keçeci M, Şimşek Z. Türkiye ruh sağlığı profili araştırması, Ana Rapor. Ankara: TC Sağlık Bakanlığı, 1998. p.92.
  • 6. Selek Öz C, Orhan S. Özürlü istihdam yöntemlerinin uygulanabilirliği üzerine bir değerlendirme, Çalışma İlişkileri Dergisi 2012; 3(2): 36-48.
  • 7. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Özürlülerin sorun ve beklentileri araştırması, 2010. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, 2011.
  • 8. Fellin P. Reformulation of the context of community based care, The Journal of Sociology & Social Welfare 2015; 20, 57-67.
  • 9. Abdallah C, Cohen CI, Sanchez-Almira M, Reyes P, Ramirez P. Community integration and associated factors among older adults with schizophrenia, Psychiatr Serv Dec 2009; 60(12): 1642-1648.
  • 10. Flynn R, Aubry TD. Integration of persons with developmental or psychiatric disabilities: Conceptualization and measurement. In: RJ. Flynn, R. Lewey editor. A quarter-century of normalization and social role valorization, Canada: University of Ottawa Press. 1999. p. 271-304.
  • 11. Wolfensberger W, Tullman S. A brief outline of the principle of normalization. Rehabilitation Psychology 1982; 27(3):131-145. doi:10.1037/h0090973.
  • 12. Wolfensberger W. Thomas S. PASSING (Program analysis of service systems' implementation of normalization goals): Normalization criteria and ratings manual. 2nd ed. Toronto(Ont), Canada: National Institute on Mental Retardation; 1983.
  • 13. Storey KA. Proposal for assessing integration. Education and Training in Mental Retardation 1993; 28(4): 279-287.
  • 14. Wong YL, Solomon PL. Community integration of persons with psychiatric disabilities in supportive independent housing: a conceptual model and methodological considerations. Mental Health Services Research 2002; 4:13–28.
  • 15. Townley G, Miller H, Kloos B. A little goes a long way: The impact of distal social support on community integration and recovery of individuals with psychiatric disabilities. Am J Community Psychol 2013; 52:84-96.
  • 16. Racino JA. Community living for adults with developmental disabilities: A housing and support approach. Journal of the Association for Persons with Severe Handicaps 1995; 20(4): 300-310.
  • 17. Carling PJ. Return to community: Building support systems for people with psychiatric disabilities. New York: Guilford, 1995. p. 21-22.
  • 18. Ware NC, Hopper K, Tugenberg T, Dickey B, Fisher D. Connectedness and citizenship: Redefining social integration. Psychiatric Services 2007; 58(4): 469‐474.
  • 19. 5378 Sayılı Engelliler Hakkındaki Kanun. T.C. Resmi Gazete, 25868, 07 Temmuz 2005.
  • 20. Arıkan Ç. Sosyal model çerçevesinde özürlülüğe yaklaşım. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi 2002; 2(1):11-25.
  • 21. Okur N, Erbil Erdugan F. Sosyal haklar ve özürlüler: Özürlülük modelleri bağlamında tarihsel bir değerlendirme. II. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu, Pamukkale Üniversitesi, Denizli, 2010: 245-263.
  • 22. Gülmez M. İnsan hakları olarak sosyal haklar ve sosyal haksızlıklar. Uluslararası Sosyal Haklar Sempozyumu, Akdeniz Üniversitesi, Antalya, 22-23 Ekim 2009. p. 3-17.
  • 23. Tanör B. Anayasa hukukunda sosyal haklar, İstanbul: May Yayınları;1978. p.92.
  • 24. Balkır ZG. Türk anayasa yargısında sosyal hakların korunması. Ankara: Kuban Matbaacılık; 2009. p.238
  • 25. Yılmaz, V. İnsan hakları ve karşılaştırmalı sosyal politika ışığında Türkiye’de ruh sağlığı politikaları: Tespitler ve öneriler. RUSİHAK Ruh Sağlığı Alanında İnsan Hakları Girişimi Derneği. İstanbul: Karika Matbaacılık; 2012, www.rusihak.org Erişim tarihi: 05.08.2016.
  • 26. T.C. Sağlık Bakanlığı. Ulusal ruh sağlığı eylem planı 2011-2023. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı; 2011.
  • 27. 1739 Sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu. T.C. Resmi Gazete, 14574, 24 Haziran 1973.
  • 28. Türkiye İstatistik Kurumu 2013 Okuryazarlık Oranları, Türkiye İstatistik Kurumu, 2013, http://www.tuik.gov.tr/HbPrint.do?id=18619 Erişim tarihi:25.07.2016.
  • 29. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete, 23937, 18 Ocak 2000.
  • 30. Sart H, Ala H, Yazlık Ö, Yılmaz FK. Türkiye kaynaştırma eğitiminde nerede?: Eğitimciye öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı 6-7 Temmuz 2004, Malatya, 2004.
  • 31. Uşan M. Mesleki eğitim ve istihdam, devlet personel rejimi ve iş mevzuatı, E-Akademi, Sayı 15, Mayıs 2003, http: //www.E-Akademi.org/makaleler/fusan-1.htm Erişim tarihi: 05.08.2016.
  • 32. Makas R. Korumalı iş yeri, Çimento İşveren Dergisi, Sayı: 6 Cilt: 25, Kasım 2011, s. 5. www.ceis.org.tr/dergi/2011kasim/makale1.pdf Erişim tarihi:05.08.2016.
  • 33. 4857 Sayılı İş Kanunu. T.C. Resmi Gazete, 25134, 22 Mayıs 2003.
  • 34. İŞKUR İstatistik Yıllıkları 2015, İŞKUR, 2015, http://www.iskur.gov.tr/kurumsalbilgi/istatistikler.aspx Erişim tarihi: 05.08.2016.
  • 35. Kayacı E. Özürlüler için verimli bir engelli politikası oluşturulması. Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi; 2007. p.102.
  • 36. Çavuş, ÖH, Tekin, A. Türkiye’de engellilerin istihdam yöntemi olarak korumalı işyeri, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2015; 30(1): 145-165.
  • 37. Uğuzer Karçkay K. Employment policies and their implıcations for disabled population in Turkey, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: H.Ü. Nüfus Etüdleri Enstitüsü; 2001. p.130-145.
  • 38. 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu. T.C. Resmi Gazete, 31 Mayıs 2006.
  • 39. 2022 Sayılı 65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında Kanun. T.C. Resmi Gazete, 15642, 10 Temmuz 1976.
  • 40. Ulusal Ruh Sağlığı Politika Metni, TC. Sağlık Bakanlığı; 2006. p.53-85.
  • 41. T.C. Sağlık Bakanlığı Toplum Ruh Sağlığı Merkezleri Hakkında Yönerge, 2011.
  • 42. World Health Organization, World Organization of Family Doctors. Integrating mental health into primary care: A global perspective. Geneva: World Health Organization 2008, p.3.
  • 43. Kusgozoglu T, Akbıyık DI. Development of social services and psychiatric social work in Turkey, International Journal of Mental Health 2007; 36(3): 29-37.
Yıl 2016, Cilt: 10 Sayı: 4, 259 - 270, 20.12.2016
https://doi.org/10.21763/tjfmpc.271333

Öz

Kaynakça

  • 1. Alataş G, Karaoğlan A, Arslan M, Yanık, M. Toplum temelli ruh sağlığı modeli ve Türkiye’de toplum ruh sağlığı merkezleri projesi. Nöropsikiyatri Arşivi 2009; 46 (1): 25-29.
  • 2. Fişek N. Halk sağlığına giriş. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Dünya Sağlık Örgütü Hizmet Araştırma ve Araştırıcı Yetiştirme Merkezi Yayını No:2; 1983. p.1.
  • 3. Oral M, Tuncay T. Ruh sağlığı alanında sosyal hizmet uzmanının rol ve sorumlulukları. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi Ekim 2012; 23(2): 93-114.
  • 4. Haden A, Campanini B. The world health report 2001: Mental health: new understanding, new hope. Geneva: World Health Organization (WHO), 2001. p.3.
  • 5. Erol N, Kılıç C, Ulusoy M, Keçeci M, Şimşek Z. Türkiye ruh sağlığı profili araştırması, Ana Rapor. Ankara: TC Sağlık Bakanlığı, 1998. p.92.
  • 6. Selek Öz C, Orhan S. Özürlü istihdam yöntemlerinin uygulanabilirliği üzerine bir değerlendirme, Çalışma İlişkileri Dergisi 2012; 3(2): 36-48.
  • 7. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). Özürlülerin sorun ve beklentileri araştırması, 2010. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu Matbaası, 2011.
  • 8. Fellin P. Reformulation of the context of community based care, The Journal of Sociology & Social Welfare 2015; 20, 57-67.
  • 9. Abdallah C, Cohen CI, Sanchez-Almira M, Reyes P, Ramirez P. Community integration and associated factors among older adults with schizophrenia, Psychiatr Serv Dec 2009; 60(12): 1642-1648.
  • 10. Flynn R, Aubry TD. Integration of persons with developmental or psychiatric disabilities: Conceptualization and measurement. In: RJ. Flynn, R. Lewey editor. A quarter-century of normalization and social role valorization, Canada: University of Ottawa Press. 1999. p. 271-304.
  • 11. Wolfensberger W, Tullman S. A brief outline of the principle of normalization. Rehabilitation Psychology 1982; 27(3):131-145. doi:10.1037/h0090973.
  • 12. Wolfensberger W. Thomas S. PASSING (Program analysis of service systems' implementation of normalization goals): Normalization criteria and ratings manual. 2nd ed. Toronto(Ont), Canada: National Institute on Mental Retardation; 1983.
  • 13. Storey KA. Proposal for assessing integration. Education and Training in Mental Retardation 1993; 28(4): 279-287.
  • 14. Wong YL, Solomon PL. Community integration of persons with psychiatric disabilities in supportive independent housing: a conceptual model and methodological considerations. Mental Health Services Research 2002; 4:13–28.
  • 15. Townley G, Miller H, Kloos B. A little goes a long way: The impact of distal social support on community integration and recovery of individuals with psychiatric disabilities. Am J Community Psychol 2013; 52:84-96.
  • 16. Racino JA. Community living for adults with developmental disabilities: A housing and support approach. Journal of the Association for Persons with Severe Handicaps 1995; 20(4): 300-310.
  • 17. Carling PJ. Return to community: Building support systems for people with psychiatric disabilities. New York: Guilford, 1995. p. 21-22.
  • 18. Ware NC, Hopper K, Tugenberg T, Dickey B, Fisher D. Connectedness and citizenship: Redefining social integration. Psychiatric Services 2007; 58(4): 469‐474.
  • 19. 5378 Sayılı Engelliler Hakkındaki Kanun. T.C. Resmi Gazete, 25868, 07 Temmuz 2005.
  • 20. Arıkan Ç. Sosyal model çerçevesinde özürlülüğe yaklaşım. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi 2002; 2(1):11-25.
  • 21. Okur N, Erbil Erdugan F. Sosyal haklar ve özürlüler: Özürlülük modelleri bağlamında tarihsel bir değerlendirme. II. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu, Pamukkale Üniversitesi, Denizli, 2010: 245-263.
  • 22. Gülmez M. İnsan hakları olarak sosyal haklar ve sosyal haksızlıklar. Uluslararası Sosyal Haklar Sempozyumu, Akdeniz Üniversitesi, Antalya, 22-23 Ekim 2009. p. 3-17.
  • 23. Tanör B. Anayasa hukukunda sosyal haklar, İstanbul: May Yayınları;1978. p.92.
  • 24. Balkır ZG. Türk anayasa yargısında sosyal hakların korunması. Ankara: Kuban Matbaacılık; 2009. p.238
  • 25. Yılmaz, V. İnsan hakları ve karşılaştırmalı sosyal politika ışığında Türkiye’de ruh sağlığı politikaları: Tespitler ve öneriler. RUSİHAK Ruh Sağlığı Alanında İnsan Hakları Girişimi Derneği. İstanbul: Karika Matbaacılık; 2012, www.rusihak.org Erişim tarihi: 05.08.2016.
  • 26. T.C. Sağlık Bakanlığı. Ulusal ruh sağlığı eylem planı 2011-2023. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı; 2011.
  • 27. 1739 Sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu. T.C. Resmi Gazete, 14574, 24 Haziran 1973.
  • 28. Türkiye İstatistik Kurumu 2013 Okuryazarlık Oranları, Türkiye İstatistik Kurumu, 2013, http://www.tuik.gov.tr/HbPrint.do?id=18619 Erişim tarihi:25.07.2016.
  • 29. Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. T.C. Resmi Gazete, 23937, 18 Ocak 2000.
  • 30. Sart H, Ala H, Yazlık Ö, Yılmaz FK. Türkiye kaynaştırma eğitiminde nerede?: Eğitimciye öneriler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı 6-7 Temmuz 2004, Malatya, 2004.
  • 31. Uşan M. Mesleki eğitim ve istihdam, devlet personel rejimi ve iş mevzuatı, E-Akademi, Sayı 15, Mayıs 2003, http: //www.E-Akademi.org/makaleler/fusan-1.htm Erişim tarihi: 05.08.2016.
  • 32. Makas R. Korumalı iş yeri, Çimento İşveren Dergisi, Sayı: 6 Cilt: 25, Kasım 2011, s. 5. www.ceis.org.tr/dergi/2011kasim/makale1.pdf Erişim tarihi:05.08.2016.
  • 33. 4857 Sayılı İş Kanunu. T.C. Resmi Gazete, 25134, 22 Mayıs 2003.
  • 34. İŞKUR İstatistik Yıllıkları 2015, İŞKUR, 2015, http://www.iskur.gov.tr/kurumsalbilgi/istatistikler.aspx Erişim tarihi: 05.08.2016.
  • 35. Kayacı E. Özürlüler için verimli bir engelli politikası oluşturulması. Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi; 2007. p.102.
  • 36. Çavuş, ÖH, Tekin, A. Türkiye’de engellilerin istihdam yöntemi olarak korumalı işyeri, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2015; 30(1): 145-165.
  • 37. Uğuzer Karçkay K. Employment policies and their implıcations for disabled population in Turkey, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: H.Ü. Nüfus Etüdleri Enstitüsü; 2001. p.130-145.
  • 38. 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu. T.C. Resmi Gazete, 31 Mayıs 2006.
  • 39. 2022 Sayılı 65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında Kanun. T.C. Resmi Gazete, 15642, 10 Temmuz 1976.
  • 40. Ulusal Ruh Sağlığı Politika Metni, TC. Sağlık Bakanlığı; 2006. p.53-85.
  • 41. T.C. Sağlık Bakanlığı Toplum Ruh Sağlığı Merkezleri Hakkında Yönerge, 2011.
  • 42. World Health Organization, World Organization of Family Doctors. Integrating mental health into primary care: A global perspective. Geneva: World Health Organization 2008, p.3.
  • 43. Kusgozoglu T, Akbıyık DI. Development of social services and psychiatric social work in Turkey, International Journal of Mental Health 2007; 36(3): 29-37.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Derleme
Yazarlar

Hüsnünur Aslantürk Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 20 Aralık 2016
Gönderilme Tarihi 2 Aralık 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 10 Sayı: 4

Kaynak Göster

Vancouver Aslantürk H. Community Integration and Social Rights in Mental Health Area. TJFMPC. 2016;10(4):259-70.

Sağlığın ve birinci basamak bakımın anlaşılmasına ve geliştirilmesine katkıda bulunacak yeni bilgilere sahip yazarların İngilizce veya Türkçe makaleleri memnuniyetle karşılanmaktadır.

Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care © 2024 by Aile Hekimliği Akademisi Derneği is licensed under CC BY-NC-ND 4.0