Amaç: Nomofobi, bireyin cep telefonu ya da internet üzerinden iletişim kuramama korkusuna verilen bir isimdir. Bu çalışmada Türkiye’de tıp fakültesi öğrencilerinde nomofobi düzeylerinin belirlenmesi ve bunun akademik başarıları üzerine olan etkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte yapılan bu çalışmamıza 19-24 yaş aralığında toplam 332 tıp fakültesi öğrencisi dahil edildi. Öğrencilere Nomofobi Ölçeği (NMP-Q) uygulandı. Nomofobi Ölçeği skorları ile akademik başarıları arasındaki ilişki değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamıza katılan katılımcıların 198’i (%59.6) kız, 134’ü (%40.4) erkek öğrenciydi. Katılımcıların NMP-Q skorları değerlendirildiğinde %36.1 (120)’i hafif düzeyde, %52.4 (174)’ü orta düzeyde, %11.4 (38)’ü aşırı düzeyde olarak tespit edilmiştir. NMP-Q skorları ile öğrencilerin akademik başarılarının etkilenip etkilenmediği değerlendirildiğinde istatistiksel açıdan anlamlı ilişki bulunmuştur (p=0.018).NMP-Q skorları arttıkça akademik başarılarının daha fazla düştüğü tespit edilmiştir. Bilgiye erişememe ve bağlantıyı kaybetme korkusu olanlarda akademik başarılarının daha çok düştüğü görülmüştür. Sonuç: Tıp eğitimi hem uzun hem de zor bir eğitim süreci içermektedir. Eğitim kalitesinin artırılmasında teknolojik cihazlar işimizi kolaylaştırabilir. Fakat öğrencilere sınırlı kullanımın olması gerektiği anlatılmalıdır. Bu durum zamanında önlem alınmazsa, ilerleyen zamanda bir halk sağlığı sorunu olarak karşımıza çıkabilir.
Objective: Nomophobia is a name given to the individual's fear of not being able to communicatevia mobile phone or the internet. In this study, it was aimed to to determine the level of nomophobia in medicalstudents in Turkey and manifest their effects on academic achievement. Methods: In this descriptive and cross-sectional study, a total of 332 medical students between the ages of 19-24 were included. Nomophobia Scale (NMP-Q) was applied to the students. There lationship between nomophobia scales cores and academic achievements was evaluated. Results: 198 (59.6%) of the participants were female students, 134 (40.4%) were male students. When the NMP-Q scores of the participants were evaluated, 36.1% (120) were mild, 52.4% (174) were moderate and 11.4% (38) were excessive. As the NMP-Q score s increased, it was determined that their academic success decreased more. It was observed that academic success decreased more in those who feared not having Access to information and losing connection. Conclusion: Medical education involves both a long and difficult educational process. Technological devices can make our work easier in increasing the quality of education. However, students should be told that there should be limited use. If this situation is not taken in a timely manner, it may appear as a public health problem in the future.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İç Hastalıkları |
Bölüm | Orijinal Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Eylül 2020 |
Gönderilme Tarihi | 19 Şubat 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 14 Sayı: 3 |
Sağlığın ve birinci basamak bakımın anlaşılmasına ve geliştirilmesine katkıda bulunacak yeni bilgilere sahip yazarların İngilizce veya Türkçe makaleleri memnuniyetle karşılanmaktadır.
Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care © 2024 by Aile Hekimliği Akademisi Derneği is licensed under CC BY-NC-ND 4.0