Babaların psikolojik sağlamlık düzeyleriyle çocuk bakımına katılım düzeyleri arasındaki ilişki: Adana örneği

Yıl 2021, Cilt: 15 Sayı: 2, 375 - 382, 20.06.2021

Merve Bilge , Ayse Avcı , Mustafa Kale

https://doi.org/10.21763/tjfmpc.851497

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bu araştırmada, okul öncesi çağında çocuğu olan babaların psikolojik sağlamlık düzeyleri ile çocuklarının bakım uygulamalarına katılımları arasındaki ilişki incelenmiştir. Yöntem: Mevcut araştırma, nicel araştırma yöntemi ile ele alınmış olup, ilişkisel tarama modelinde kesitsel tipte bir çalışmadır. Araştırmaya, Adana ilinin Seyhan ve Çukurova ilçelerindeki anaokullarında eğitime devam eden 240 çocuğun babaları dahil edilmiştir. Araştırmaya katılan babalara, Baba Katılım Ölçeği ve Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği uygulanarak, babaların psikolojik sağlamlıkları ile çocuk bakım uygulamalarına katılımları arasındaki ilişkiye bakılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler, SPSS 23.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde, tanımlayıcı istatistiksel yöntemleri olarak sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada yer alan babaların, baba katılımları ile yaş grupları arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p = 0,001). 40-45 yaşları arasındaki babaların, çocuk bakım uygulamalarına katılımlarının 25-30 yaşları, 31-35 yaşları ve 45 ve üzerinde yaşlarındaki babalara göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Babaların, psikolojik sağlamlık düzeyleri ile yaş grubu arasında anlamlı bir farklılığın bulunmadığı tespit edilmiştir. Aynı şekilde, babaların psikolojik sağlamlık düzeyleri ile eğitim düzeyi arasında (p = 0,760) anlamlı bir farklılığın bulunmadığı tespit edilmiştir. “Baba Katılım Ölçeği” toplam puanı ile “Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği” toplam puanı arasında pozitif yönlü, orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r = .43; p < .01). Sonuç: Araştırmada elde edilen bulgular, çocuk bakım uygulamalarına katılım toplam puanı ve keyfi meşguliyet, ilgi ve yakınlık, temel bakım alt boyutları ile psikolojik sağlamlık puanlarının pozitif yönlü anlamlı olarak ilişkili olduğu yönünde bulunmuştur. Babaların, psikolojik sağlamlık düzeyleri arttıkça, çocuklarının bakım uygulamalarına katılımlarının da arttığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Psikolojik Sağlamlık, çocuk bakımı, baba katılımı

The Relationship Between The Resilience Level of Fathers and the Level of Participation in Child Care Practices: Adana Example

Öz

Objective: In this study, the relationship between the psychological resilience levels of fathers with preschool children and their children's participation in care practices was examined. Method: The current research is in quantitative design, correlational research, one of the types of relational research, and has been conducted cross-sectionally. Fathers of 240 children attending kindergartens in Adana's Seyhan and Çukurova districts were included in the study. By applying the Father Participation Scale and Adult Psychological Resilience Scale to the fathers participating in the study, the relationship between the psychological resilience of fathers and their participation in child care practices was examined. The data obtained in the research were analyzed using the SPSS 23.0 program. Number, percentage, mean and standard deviation were used as descriptive statistical methods in the evaluation of the data. Results: A significant difference was found between the fathers' participation in the study and their age groups (p = 0.001). It was determined that the participation of fathers between the ages of 40-45 in childcare practices was statistically higher than fathers aged 25-30, 31-35, and 45 and over. It was found that there was no significant difference between the psychological resilience levels of the fathers and the age group. Likewise, it was found that there was no significant difference between the psychological resilience levels and education level of fathers (p = 0.760). There is a moderately significant positive correlation between the total score of the Father Involvement Scale and the Adult Psychological Resilience Scale (r = .43; p <.01). Conclusion: The findings of the study show that the total score of participation in child care practices and the sub-dimensions of arbitrary engagement, interest and closeness, and psychological resilience scores are positively related significantly. It was concluded that as the psychological resilience levels of the fathers increased, their children's participation in care practices also increased.

Anahtar Kelimeler

psychological resilience, child care, father involvment

Kaynakça

• 1. Öz F., Yılmaz EB. Ruh sağlığının korunmasında önemli bir kavram: Psikolojik sağlamlık, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi 2009, 16(3), 82-89.
• 2. Lamb ME., Tamis-Lemonda CS.The role of the father: An ıntroduction. M. E. Lamb (Ed.). The Role of The Father in Child Devolopment in. Canada: John Wiley and Sons 2014, pp. 1-32.
• 3. Simon, JB., Murphy, JJ., and Smith, SM. Understanding and Fostering Family Resilience. He Family Journal: Counselling and Theraphy For Couples And Families 2005, 13(4); 427-436.
• 4. Kale M., & Aslan D. The caregiving practices of nomadic Yuruk Turkmen families for their children in terms of developmental well-being: an ecocultural perspective, Early Child Development and Care 2020, 1-17, DOI: 10.1080/03004430.2020.1718123
• 5. Zucker, RA., Wong, MM., Puttier, LI. & Fitzgerald, HE. Resilience and vulnerability among sons of alcoholics. In S. S. Luthar (Ed.) Resilience and vulnerability Adaptation in the context of childhood adversities: Cambridge Press 2003; pp. 76-103.
• 6. Linblad-Goldberg, M., Dukes, JL., Lasley, JH. Stress in Black, low income, single parent families: Normative and dysfunctional patterns. American Journal of Orhtopsychiatry 2008;58: 104-120.
• 7. Luster, T., & McAdoo HP. Factors related to the achievement and adjustment of young Children of African descent. Child Development. 1994 Aug;65(4): 1080-1094.
• 8. Gavidia‐Payne S, Denny B, Davi., K., Francis, A., & Jackson M. Parental resilience: A neglected construct in resilience research, Clinical Psychologist 2015, 19:3, 111-121, DOI: 10.1111/cp.12053
• 9. Crnic KA, Booth CL. Mothers’ and father’s perceptions of daily hassles of parenting across early childhood. Journal of Marriage and Family 1991; 53:1042–1050.
• 10. Luthar S. Resilience in development: a synthesis of research across 5 decades. In: Cicchetti, D.; Cohen, DJ., editors. Developmental Psychopathology Vol. 3: Risk, Disorder and Adaptation. Vol. 2nd edn.. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, Inc.2007;739-795.
• 11. Pottie CG, Ingram KM. Daily stress, coping, and well-being in parents of children with autism: a multilevel modeling approach. Journal of family psychology : JFP 2008: journal of the Division of Family Psychology of the American Psychological Association, 22(6),855–864. https://doi.org/10.1037/a0013604
• 12. Myers, R. Hayatta Kalan On iki, Erken Çocukluk Eğitimi Programlarının Güçlendirilmesi, (Çev.: R. Ağış Bakay, E. Ünlü).AÇEV 1996. 23-26.
• 13. Linnenberg, KD. “CinderFella” and first-shift fathers: The effect of work schedule on father involvement, Sociological Focus 2012, 45, 203-220
• 14. Lee CS. & Doherty WJ. Marital satisfaction and father involvement during the transition to parenthood, Fathering 2007, 5, 75-96.
• 15. Aksoy AB, Tatlı S. Okul öncesi dönem çocuğu olan babaların çocuklarıyla olan ilişkileri ile babalık rolü algıları arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2019, 10(1), 1-20.
• 16. Çiçek, NM. Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların anne-babalarında psikolojik dayanıklılık ve kardeşlerinde duygu düzenlenme becerilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi 2019, Ankara.
• 17. Karasar, N. Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar ilkeler teknikler (32. Baskı). Nobel Akademik Yayıncılık 2017, Ankara.
• 18. Arslan G. Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği’nin (YPSÖ) psikometrik özellikleri: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Ege Eğitim Dergisi 2015; 16(2): 344-357.
• 19. Sımsıkı H, Şendil G.Baba Katılım Ölçeği’nin (BAKÖ) geliştirilmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 2014; 13(49): 104-123.
• 20. McBride BA, Brown GL, Bost KK, Shin N, Vaughn B, Korth B. Paternal identity, maternal gatekeeping, and father involvement, FRJ 2005; 54:360–372.
• 21. McHale SM. Huston TL. Men and women as parents: Sex role orientations, employment and parental roles with infants, Child Development 1984; 55: 1349-1361.
• 22. Levy-Shift R, Israelashvili R. Antecedents of fathering. Some further exploration, Developmental Psychology 1988; 24: 434-440.
• 23. Marsiglio W. Contemporary scholarship on fatherhood: Culture, identity, and conduct, Journal of Family Issues 1983; 14: 484-509.
• 24. Şahin H, Demiriz S. Beş altı yaşında çocuğu olan babaların, babalı rolünü algılamaları ile aile katılım çalışmalarını gerçekleştirmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 2014; 18(1):273-294.
• 25. Aksoy AB, Tatlı S. Okul öncesi dönem çocuğu olan babaların çocuklarıyla olan ilişkileri ile babalık rolü algıları arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesi, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2019; 10(1): 1-20.
• 26. Bildirici F. Özel eğitime gereksinimi olan çocuğa sahip ailelerde aile yükü ile psikolojik dayanıklılık arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Haliç Üniversitesi, 2014; 15-23.
• 27. Çiçek NM. Otizm spektrum bozukluğu olan çocukların anne-babalarında psikolojik dayanıklılık ve kardeşlerinde duygu düzenlenme becerilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi, 2019; 34-45.
• 28. Paulson, JF, Dauber, SE. ve Leiferman, JA. Parental depression, relationship quality, and nonresident father involvement with their infants, Journal of Family Issues 2011, 32(4): 528-549.
• 29. Tezel Şahin F, Özbey S. Okul öncesi eğitim programlarında uygulanan aile katılım çalışmalarında baba katılımının yeri ve önemi, Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi 2009, 5(17): 30-39.
• 30. Cowan C, Cowan P. Who does what when Partners become parents: implications for men, women and marriage, Marriage and Family Review 1988, 3(4):105-131.
• 31. Darling CA, Senatore N. & Strachan J. Fathers of children with disabilities: stress and life satisfaction. Stress & Health 2012, 28(4): 269-278