Child Poverty Indicators: The Case of Elazig

Yıl 2023, , 72 - 93, 25.02.2023

Pelın Kılınç , Merve Sefa Yılmaz

https://doi.org/10.30520/tjsosci.1213186

Cited By: 1

Öz

The fact that children are faced with all kinds of risk situations constitutes the background for considering them as one of the disadvantaged groups. One of these risk situations is poverty. This research is based on interviews with children and their parents (45 parents, 33 children) in the households living in the city center of Elazig (through SASA) designated as poor. In order to analyze better a special and disadvantageous issue such as child poverty, it is aimed to make an in-depth analysis of this issue. A qualitative research method was preferred for the study because it aimed to conduct interviews with poor individuals. In order to determine the universe and sample of the research, the snowball sampling technique, a sampling method, was used. The data in the study is a case study based on the analysis of the answers obtained from the form of the interview. The data of the study is based on in-depth interviews conducted with school-aged child and their parents. The obtained data were analyzed with quantitative (tables) and qualitative (interview notes) research techniques. Thus, it is aimed to determine the socioeconomic problems and needs of the poor children such as education, health, nutrition, and shelter, and to make a sociological analysis of them.

Anahtar Kelimeler

Poverty, Child poverty, Indicators, Child poverty indicators, Poverty situations

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Kaynakça

• Ak, M. (2016). Toplumsal bir olgu olarak yoksulluk. Akademik Bakış Dergisi, Sayı.54.
• Avşar Kurnaz, Ş. (2007). Çocuk Yoksulluğu. Aile ve Toplum Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, Yıl: 9, 3(12), 47-55.
• Bakırtaş, T. & Kandemir, O. (2012). Türkiye’de yetersiz eğitim ve yoksulluk ilişkisi: iller bazında ekonometrik bir analiz. İstanbul Finans Kongresi. 13-14 Haziran, İstanbul.
• Benli, A. & Yenihan, B. (2018). Yoksulluğun kavramsal çerçevesi. G. Cerev ve B. Yenihan (Ed.), Yoksulluk farklı boyutlarıyla (pp. 1-15). Dora Basım-Yayın.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi.
• Dede, Y. (2016). Nitel yöntemler. S. B. Demir (Trans. Ed.), Research design: qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (pp. 183-215). Eğiten Kitap.
• Değirmenci, N. (2020). Hanehalkı sorumlusunun yoksulluk olasılığını etkileyen demografik özellikleri: düzey 1 bölgeleri. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(39), ss. 858-868. DOI:10.46928/iticusbe.753284
• Durgun, Ö. (2011). Türkiye’de yoksulluk ve çocuk yoksulluğu üzerine bir inceleme. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 6(1), 143-154.
• Eryurt, M. A. & Koç, I. (2013). Child poverty and regional disparities in Turkey. The Turkish Journal of Pediatrics, 55, 140–151.
• Evcim, N., S. Güneş & H.S. Karaalp-Orhan (2020). Türkiye’de Hanehalkı Göreli Yoksulluğunu Etkileyen Faktörler: Lojistik Regresyon Analizi. Sosyoekonomi, Vol. 28(43), 11-32.
• Kahraman, F. & Sallan Gül, S. (2015). Türkiye’de çocuk yoksulluğu: Gaziantep üzerine bir araştırma. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(1) , 339-366, DOI: 10.17218/husbed.59837
• Karayılmazlar, E. (2006). Küreselleşme sürecinde yoksulluk ve eğitim. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı 2, s. 205-225.
• Kaya, F. (2011). Ağrı Kent Profilinde Sosyo-Ekonomik Boyutlarıyla Kentsel Yoksulluk. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15 (2): 219-242.
• Kınacı, Ş. N. (2020). Çocuk yoksulluğu. Journal of Social Sciences and Humanities, 4 (2) , 81-87.
• Kızılgöl, Ö.A. ve Demir, Ç. (2010), Türkiye’de yoksulluğun boyutuna ilişkin ekonometrik analizler. İşletme ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, Cilt 1. Sayı 1. 2010, ss. 21-32, ISSN: 1309-2448.
• Marshall, G. (2005). Sosyoloji sözlüğü. (2. Baskı). O. Akınhay ve D. Kömürcü (Trans.), Bilim ve Sanat Yayınları.
• Merriam, S. B. (2015). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. (3. Baskı). S. Turan (Trans.Ed.). Nobel Yayıncılık.
• Metin, B. (2015), Gelecek Nesillerin yaşam fırsatları için ciddi bir tehdit: çocuk yoksulluğu. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 5(2).
• Öztürk, A.B. (2009). Çocuk yoksulluğunda yaşama, sağlık ve beslenme hakları. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 19(2), 67-80.
• Şenol, D. ve Mazman, İ. (2014). Yoksulluğun getirdiği çocuk ve genç işgücü. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(3), 243 - 259.
• UNICEF (2004), The State of the World’s Children 2005, New York, USA.
• UNICEF (2005) “Zengin Ülkelerde Çocuk Yoksulluğu” Innocenti Report Card No.6 Innocenti Araştırma Merkezi, Floransa.
• UNICEF (2021). The state of the world ’s children 2021. https://www.unicef.org/media/108161/file/SOWC-2021-full-report-English.pdf accessed on December 27th, 2015.
• UNICEF, (2005), Dünya Çocuklarının Durumu Raporu, https://www.unicef.org/turkey/pdf/_dcd05.pdf accessed on December 20th, 2015.
• Yaşar, M.R. (2016). Yoksulluk, akademik başarı ve kültürel sermaye ilişkisi. Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 202-237.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2010). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınevi.