EFFECTS OF COMPUTER GAMES İN ADOLESCENTS

Yıl 2019, , 551 - 564, 15.09.2019

Berru Ulusoy , Sabri Çelik

https://doi.org/10.30520/tjsosci.582250

Cited By: 1

Öz

The purpose of this research; to determine the effects
of computer games on adolescents. For this purpose, descriptive scanning model was used in
the research. The population of the study consists
of 1723 teachers and 27712 students in 35 public secondary schools in
Yenimahalle district of Ankara in 2017-2018 academic year; the sample of the
study consists of 250 teachers and 427 parents of 9 secondary schools selected
by appropriate sampling method according to socio-economic level. Data collection tool developed by the researcher was
used in the study.

The data obtained were analyzed by taking frequency and percentage
distributions with SPSS 18.0 package program. In
addition, Cronbach alpha coefficient of the scale was found to be 0,804. Because of the normal distribution, t-test
independent of parametric tests was used to determine the difference between
teacher and parent views. According to the findings
computer games cause  according to of the
teachers % 98.4 and of  the parents %
65.6, computer game addiction; according to of 
the teachers % 98,8  and of the parents % 89,5 waste
of time. Also computer games, while % 98.8  of the
teachers and % 79.9  of the parents
according to the students' social life negatively affected; of the teachers %
99, 6 and % 68.6 of the parents have negative effects on school success. While % 75.2 of  teachers find computer games useful,% 37.7 of
parents find it useful.

Teachers' and parents' opinions about computer games
were compared with T-test; statistically significant difference (p<0,05). Teachers; addiction, loss of time,
negative impact on social life, negative effect on school success, computer
games being beneficial for students (positive effects) are more common.

Anahtar Kelimeler

Adolescence, Game, Computer Game, Computer Game Addiction

ERGENLERDE BİLGİSAYAR OYUNLARININ ETKİLERİ

Öz

Bu araştırmanın amacı; bilgisayar
oyunlarının ergenlik dönemi içinde olan ortaokul öğrencilerine etkilerini
belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda araştırmada betimsel tarama modeli
kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2017-2018 eğitim öğretim yılında
Ankara’nın Yenimahalle ilçesindeki devlete bağlı 35 kamu ortaokulundaki 1723
öğretmen ve 27712 öğrenci velisi; örneklemini ise sosyo-ekonomik düzeylerine
göre seçkili örnekleme yönteminden uygun örnekleme yöntemiyle seçilen 9
ortaokulun 250 öğretmeni ve 427 öğrenci velisi oluşturmaktadır. Araştırmada
araştırmacı tarafından geliştirilen veri toplama aracı kullanılmıştır. Elde
edilen veriler SPSS 18.0 paket programı ile frekans ve yüzde dağılımları
alınarak çözümlenmiştir. Ayrıca güvenirlilik analizi
yapılmış, ölçeğin Cronbach alpha katsayısı 0,804 olarak tespit edilmiştir.
Normal dağılıma sahip olmasından dolayı, öğretmen ve veli görüşleri arasındaki
farkı belirlemek için parametrik testlerden bağımsız t-testi kullanılmıştır.

Araştırmadan elde edilen bulgulara
göre; öğretmenlerin % 98,4'ü ve velilerin % 65,6’sına göre bilgisayar oyunları
bilgisayar oyunu bağımlılığına; öğretmenlerin % 98,8'ine ve velilerin %
89,5’ine göre zaman kaybına neden olmaktadır. Ayrıca bilgisayar oyunları
öğretmenlerin % 98,8’ine ve velilerin % 79,9’una göre öğrencilerin sosyal
yaşamını olumsuz etkilerken öğretmenlerin % 99,6’sına ve velilerin % 68,6’sına
göre okul başarısını da olumsuz etkilemektedir. Öğretmenlerin % 75,2’si
bilgisayar oyunlarını faydalı bulurken, velilerin % 37,7’si faydalı
bulmaktadır.

Bilgisayar oyunlarına ilişkin öğretmen
ve veli görüşleri T-testi ile  karşılaştırılmış;
istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterdiği anlaşılmıştır
(p<0,05). Öğretmenler; bilgisayar oyunlarının bağımlılık yapması, zaman
kaybı olması, sosyal yaşamı olumsuz etkilemesi, okul başarısını olumsuz
etkilemesi, bilgisayar oyunlarının öğrenciler için faydalı (olumlu etkileri)
olması ifadelerine daha fazla katılmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Bilgisayar Oyunu, Ergen, Oyun, Bilgisayar Oyunu Bağımlılığı

Kaynakça

• Abalı, O. (2007). Günümüz çocuklarına psikososyal tesirler. Ankara, Adeda Yayınları.Akbulut, Y. (2013). Çocuk ve ergenlerde bilgisayar ve internet kullanımının gelişimsel sonuçları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 53–68.Avcı, R. (2006). Şiddet davranışı gösteren ve göstermeyen ergenlerin ailelerinin aile işlevleri, öfke ve öfke ifade tarzları açısından incelenmesi. Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Bilgin, H. C. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. Pamukkale Üniversitesi Açık Erişim Arşivi. İnternet Erişimi:http://hdl.handle.net/11499/641 16 Ekim 2017. Bozkurt, A. (2013). Açık ve uzaktan öğretim: Web 2.0 ve sosyal ağların etkileri.İnternetten Erişimi:http://www.academia.edu/2536910/Acik_ve_Uzaktan_Ogretim_Web_2.0_ve_Sosyal Aglarin Etkileri Carstens, A., ve Beck, J. (2005). Get ready for the gamer generation. TechTrends, 49(3), 22-25Cesarone, B. (1994). Video games and children. ERIC Clearinghouse on Elementary and Early Childhood Education. İnternet Erişimi:http://eric.ed.gov/ERIC 02.10.2017. Çakır, H. (2013). Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin yaklaşımı ve öğrenci üzerindeki etkilerin belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 138–150. İnternet Erişimi: http://doi.org/10.17860/EFD.89744Çankaya, G., Ergin, H. (2015). Çocukların oynadıkları oyunlara göre empati ve saldırganlık düzeylerinin incelenmesi.Uluslararası Katılımlı III. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Erken Müdahele Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Ankara.Çelik, E. (2013). Lise son sınıf öğrencilerinin yılmazlık özelliklerinin duygusal dışavurum açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2),221-236.Dilbaz, N. (2013). Madde Kullanım Riski ve Madde Bağımlılığından Korunma. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Aile Eğitim Programı, Ankara.Dirier, Ü. (2010). Kanser hastası çocuk ve ergenler için geliştirilen bilgisayar oyunu “re-mission” tedavilerin etkisini arttırıyor. İnternet Erişimi: www.ufuktarhan.com/makale/kanser-hucrelerini-olduren-oyun 14.11.2017Döner, C. (2011). İlköğretim öğrencilerinde internet bağımlılığının farklı değişkenlere göre incelenmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.DPT (Devlet Planlama Teşkilatı), (2009). Bilgi toplumu istatistikleri. Bilgi toplumu stratejisi (2006-2010). Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı, Ankara.Drummond A, Sauer Jd (2014). Video-games do not negatively impact adolescent academic performance in science, Mathematics Or Reading. Plos One 9:E87943.Elmas,O., Kete, S., Hızlısoy, S.S. ve Kumral, H.N. (2015). Teknolojik cihaz kullanım alışkanlıklarının okul başarısı üzerine etkisi. SDÜ Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Cilt 6 / Sayı 2.Eow, Y., Ali, W., Mahmud, R., Baki, R. (2009). Form one students engagement with computer games and its effect on their academic achievement in a Malaysian secondary school. Computers & Education, 1082-1091.Ersoy, E. (2013). Ortaokul Öğrencilerinin Algıladıkları Anne Baba Tutumları ile Benlik Saygısı ve Depresyon Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. (istanbul İli Fatih İlçesi Örneği). İstanbul: Fatih Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Ertem, Ü., Yazıcı, S. (2006). Ergenlik döneminde psiko-sosyal sorunlar ve depresyon. Aile ve Toplum, 3(9), 7-12.Fröhlich, J., Lehmkuhl, G. (2012). Computerund Internet erobern die Kindheit. Vomnormalen Spielverhalten bis zur Suchtund deren Behandlung,Stuttgart: Schattauer.Gee, J. P. (2004). Learning by design: games as learning machines. Interactive Educational Multimedia, 8, 15–23.Güllü M, Arslan ve C, Dündar A, Murathan F. (2012). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılıklarının incelenmesi. ADYU Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi; 9: 89-100.Güngörmüş, G. (2007). Web tabanlı eğitimde kullanılan oyunların başarıya ve kalıcılığa etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Yüksek Lisans Tezi.Günlü, A. (2016). Ergenlerde internet ve problemli internet kullanım davranışının incelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.Horman, J. P., Hansen, C. E., Cochian, M. E., Lindsey, C. R. (2005). Liar, liar: İnternet faking but not freguency of use affect social skills, self-esteem, social anxiety, and aggression. Cyber Psychol Behav. 8 (1): 1-6.Işık, H. (2007). Okul öncesi eğitim kurumlarında gerçekleştirilen okul-aile işbirliği çalışmalarının anne-baba görüşlerine dayalı olarak incelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.İnal, Y. ve Kiraz, E. (2003). Bilgisayar oyunları ideoloji içerir mi? Eğitsel ve Ticari Oyunlara Bakış. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 6(3), 523-544.İnandı, T. ve Akyol, İ. (2001). Bilgisayar kullanımı ile ilgili sağlık sorunları. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 10(3). İnternet Erişimi:http://www.ttb.org.tr/STED/sted0301/3.html. 02/01/2017.İşçibaşı, Y. (2011). Bilgisayar, internet ve video oyunları arasında çocuklar. Selçuk İletişim Dergisi, Cilt 7, Sayı 1.Jiang, Q. (2014). Internet addiction among young people in China. Internet Research, 24 (1), 2-20.Kaya B, A. (2013).Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Tokat: GOP Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.Kelleci, M., (2008). İnternet, cep telefonu, bilgisayar oyunlarının çocuk ve gençlerin ruh sağlığına etkileri. TAF Preventive Medicine Bulletin, 7(3), 253-256.Kılıç, E. ve Kurtoğlu, E. (2015). Bilgisayar oyunlarının öğrenciler üzerinde bıraktığı olumlu ve olumsuz etkilerinim araştırılması. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi Kaynak Taraması. Kıran, Ö. (2011). Şiddet içeren bilgisayar oyunlarının ortaöğretim gençliği üzerindeki etkileri (Samsun Örneği). Samsun İl Milli Eğitim Müdürlüğü, Samsun Sempozyumu Bildirisi.Koçak, H. ve Köse, Z. (2014). Ergenlerin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve sosyalleşme süreçleri üzerine bir araştırma (Kütahya ili örneği). Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 1/21-32.Kovačević,I.,Minović, M., Milovanović, M., de Pablos, P. O., and Starčević, D. (2013). Motivational aspects of different learning contexts: My mom won’t let me play this game… Computers in Human Behavior (29:2), pp 354-363.Leonard, D. (2003). Live in your world, play in ours: race, video games, and consuming the other. Studies in Media & Information Literacy Education, 3(4). Lin, G. H. C., Tsai, T. K. W. ,Chien, P. S. C. (2011). Computer games functioning as motivation Stimulants international conference on computer assisted language learning (CALL) in Date: Nov. 5, 2011 Location: Yunlin, Taiwan. Louv, R. (2010). Doğadaki son çocuk. Ankara: Tübitak Yayınları.Makas, Y. (2008). Lise öğrenimi gören gençlerin internet kullanımlarının psikososyal durum ile ilişkisi. İstanbul: Beykent Üniversitesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mohaç, G. (2015). K.K.T.C Mağusa Bölgesi’nde ilkokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığı ile obezite arasındaki ilişki. Kuzey Kıbrıs : Doğu Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi Y.Lisans Tezi İnternet Erişimi: http://hdl.handle.net/11129/3194 21.09.2017. Odabaşı, Ş. (2016). Üniversite öğrencilerinin online oyun bağımlılığı düzeylerinin öznel mutluluk düzeyleriyle ilişkisi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.Oktay, A. (1999). Yaşamın sihirli yılları: Okul öncesi dönem. İstanbul: Epsilon Yayınları. Öztürk, D. (2007).Bilgisayar oyunlarının çocukların bilişsel ve duyuşsal gelişimleri üzerindeki etkisinin incelenmesi.İzmir:Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Phillips, CA; Rolls, S; Rouse, A; Griffiths MD. (1995). Home video game playing in schoolchildren: A study of incidence and patterns of play. Journal of Adolescence, Volume 18, Issue 6, December 1995, Pages 687-691.Prot S., Anderson C.A., Gentile D.A. vd. (2014). The positive and negative effects of video game play. Children And Media. A. Jordan, D. Romer (Eds) New York. Oxford University Pres, s.109-128.Samancı, O. (2006). Şiddet içerikli bilgisayar oyunlarının ilköğretim öğrencileri üzerindeki etkileri. Unicef Uluslararası Katılımlı 1. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, 28-31 Mart 2006, İstanbul. Setzer V.W., Duckett G.E. (1994). The risks to children using electronic games. This paper was presented as a poster paper at the Asia Pacific ınformation technology in training and education. Conference and Exhibition.Solak, M. Ş. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu tutumları ile saldırganlık ve yalnızlık eğilimleri arasındaki ilişki. İstanbul, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisan Tezi. Squire, K. (2006). Games as ideological worlds.İnternet Erişimi:http://www.academiccolab. org/resources 16.4.2018.Tanrıverdi, S. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinde internet bağımlılığı ile algılanan sosyal destek arasındaki ilişkinin incelenmesi. Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Topşar, A.(2015). Ortaokul 7. sınıf öğrencilerinde duygusal zeka ile bilgisayar oyun bağımlılığı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Fatih Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T., Akbulut, A. (2016 ). Çocukların dijital oyun kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi Aralık Cilt:24 No:5 2263-2278.Torun, F., Akçay, A., Çoklar, A. N. (2015). Bilgisayar oyunlarının ortaokul öğrencilerinin akademik davranış ve sosyal yaşam üzerine etkilerinin incelenmesi. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 3(15), 25-35.Tören, A. (2011). Erzincan’dan derlenen çocuk oyunlarının çocuk eğitimindeki yeri. Erzincan: Erzincan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Törüner. K.E., Büyükgönenç,L.(2012). Çocuk sağlığı temel hemşirelik yaklaşımları. Ankara: Göktuğ Yayıncılık.Ulusoy, O. (2008). Ergenlerde bilişim teknolojileri kullanımı ve saldırganlık ilişkisi. Adana: Çukurova Üniversitesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Uysal, D. (2017). Bilgisayar oyunlarında bağımlılık, şiddet ve kimlik kaybının çocuk ve gençler üzerindeki etkileri: Burkhard Spınnen’in ‘Nevena’ adlı romanı. The Journal of Academic Social Science Studies, Sayı: 56 177-200.Wack E., Tantleff-Dunn S. (2009). Relationships between electronic game play,obesity, and psychosocial functioning in young men. Cyberpsychol Behav. 12:241-244.Wan, C-S. ve Wen-Bin Chiou, W-B. (2013). Ergenler internet oyunlarına neden bağımlılar: Tayvan’da bir mülakat çalışması. (Çev. Fatma Kenevir). Toplum Bilimleri. 7, 14, 411-418.Yalçın Irmak, A. ve Erdoğan, S. (2016). Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: güncel bir bakış. Türk Psikiyatri Dergisi 27(2): 128-37.Yavuzer, H. (2007). Çocuk psikolojisi . İstanbul: Remzi Kitabevi.Young, K. S. (1996). İnternet addiction the emergence of a New Clinical Disorder. CyberPsychology & Behavior, 1, 237-244.Zacharias, W. (2008). Die Welt, das Leben, einSpiel? -Schöne neue Netzkulturenund digitale Spielwelten, (Editör: O.Zimmermann & T. Geibler) içinde,Streitfall Computerspiele; ComputerspielezwischenkulturellerBildung,Kunstfreiheit und Jugendschutz (ss. 76-80), Berlin: Deutscher Kulturrat.