İLETİŞİM SÜRECİNDE SOSYAL MEDYA VE SOSYAL SERMAYE

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 71 - 82, 15.12.2017

Muhammed Yıldız

https://doi.org/10.30520/tjsosci.360257

Cited By: 5

Öz

Bir birey normal şartlar altında bir sivil toplum kuruluşunda gönüllü
olabilir, toplumsal duyarlılık projelerine katılabilir, beraber koşuşturduğu
bireylerle sosyalleşebilir, ortak yaşantılar yoluyla ve içinde bulunduğu sosyal
sermayenin dinamiklerini kullanarak bir enerji ortaya çıkartabilir. Fakat
teknolojinin ve sanal medyanın işin içine girmesiyle bu süreç daha interaktif
bir hal almaktadır. Bireyler günün her anında, içinde bulunulan toplumla
sosyalleşilebilirler. Çevrelerindeki bireylerle interaktif bir biçimde gruba
katkıda bulunabilirler. Bu araştırmada günümüz teknolojik
gelişmelerin en önemli göstergelerinden biri olan sosyal medya araçlarının,
toplumun sosyal sermayesi üzerindeki etkisi incelenmiştir. Sosyal medyanın
geleneksel medya araçlarından farkları üzerinde durulmuştur. Sosyal medyanın
reklam ve propaganda gücüne değinilmiştir. Sosyal medyanın sivil toplum için ne
kadar önemli olduğu konusu tartışılmıştır. Çalışmada günümüz medya araçlarının
toplumsal sermayeye katkısına değinilmiştir. Sosyal medyanın doğru
kullanımının, toplumsal hayatta ne gibi faydaları oluğu ortaya konmuştur. 

Anahtar Kelimeler

: Sosyal Medya, Sosyal Sermaye, İletişim

SOCIAL MEDIA AND SOCIAL CAPITAL IN THE COMMUNICATION PROCESS

Öz

An individual can volunteer in a non-governmental
organization under normal circumstances, participate in social awareness
projects, socialize with the individuals he or she runs together, generate
energy through shared experiences and the dynamics of the social capital he or
she is in. However this process becomes more interactive when technology and
virtual media enter into business. Individuals can be socialized at any moment
of the day with the community in which they are located and they can contribute
to the group in an interactive manner with the individuals in their
surroundings. In this research, social media tools, one of the most important
indicators of technological developments in the present day, have examined the
effect of social media on social capital. The differences of social media from
traditional media tools are emphasized. The power of social media an
advertising and propoganda has been argued. The question of how important
social media is for civil society is debated. The contribution of contemporary
media tools to social capital has been discussed upon in the study. The
benefits of correct use of social media has been revealed.

Anahtar Kelimeler

Social Media, Social Capital, Communication

Kaynakça

• Acun, R. (2011). Her dem yeniden doğmak: Online sosyal ağlar ve kimlik. Millî Folklor. 23(89).
• Adler, P.S., Kwon, S. (2002). Social capital: Prospects for a new concept. Academy of Management Review, 27, 17-40.
• Akar, E. (2010). Sosyal medya pazarlaması (sosyal webde pazarlama stratejileri). 1. Baskı, Efil Yayınevi, Ankara.
• Babacan, M.E. (2015). Gençliğin sosyal medya kullanım pratikleri ve sosyal sermaye ilişkisi. T.C. Gençlik ve Spor Bakanlığı Gençlik Araştırmaları Dergisi, 3(2), 37-65.
• Baysal, B.S. (2015). Bu siyasal mesajı tweetlesek de mi paylaşsak tweetlemesek de mi paylaşsak? 2015 Türkiye genel seçimlerinde siyasal partilerin twitter kullanımları üzerine karşılaştırma. Global Media Journal: Turkish Edition, 6(11).
• Borges, B. (2009). Marketing 2.0 bridging the gap between seller and buyer through social media marketing. Published by Wheatmark.
• Çekiç, İ.T. ve Ökten, A. (2009). Sosyal sermaye perspektifinden kırsal kalkınma sorunsalına yeniden bakış̧. Megaron, 4(3), 203-214.
• Çetinöz, N. (2013). Sosyal medya (Editörler: Volkan Yüzer ve Mehmet Emin Mutlu). Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2925, Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 1882, Eskişehir.
• Doğru, Y.B., Doğru, S. (2015). Bir halkla ilişkiler aracı olarak twitter: Rektörlerin twitter kullanım analizi. 1. Ulusal Toplumsal ve Kurumsal Çatışmalar Çözümler Kongresi, Düzce Üniversitesi.
• Duman, B., & Alacahan, O. (2010). Sosyal kaynaşma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1).
• Düvenci, A. (2012). Ağ neslinin internet kullanımı üzerindeki sosyal medya etkisinin sosyal sapma yaklaşımı ile incelenmesi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul.
• Erdoğan, E. (2006). Sosyal sermaye güven ve Türk gençliği. http://www. urbanhobbit.net/PDF/SosyalSermaye_emreerdogan.pdf. (Erişim Tarihi: 20.03.2016).
• Evans, D. (2008). Social media marketing an hour a day. Wiley Publishing Inc, Indiana.
• Gönenli,G., Hürmeriç, P. (2012). Sosyal medya bir alan çalışması olarak facebook’un kullanımı. Sosyal Medya Akademi (Ed. Ebru Özgen, Tolga Kara).
• Goronwy, D., Simon, L. (1996). A contextual approach to management learning: The Hungarian case. Organization Studies, 17(2), 269-289.
• Göker, G. (2015). İletişimin mcdonaldlaşması: Sosyal medya üzerine bir inceleme. Electronic Turkish Studies, 10(2).
• Habermas, J. (2012). Kamusallığın yapısal dönüşümü. 10. Basım. İletişim Yayınevi. İstanbul.
• http://www.ntmedya.com. (2016). Sosyal ağ reklamcılığı. http://www.ntmedya.com/ sosyal-ag-reklamciligi.asp adresinden 14.03.2016 tarihinde edinilmiştir.
• Kaplan, A.M., Haenlein, M. (2010). Users of the world, unite! the challenges and opportunities of social media. Business Horizons, 53, 59-68.
• Karagül, M. (2012). Sosyal sermaye (kapitalizmin kör noktası). Nobel Yayıncılık. Ankara.
• Kay, A., Pearce, J. (2003). Soziales kapital. CBS Network Services Limited und Technologie-Netzwerk Berlin e.V., Berlin.
• Koparan, E., Kahraman, N., Sağlam, A., & Karaçar, O. (2015). Amasya’daki STK’ların sosyal medya kullanma düzeyleri. 20. Türkiye’de İnternet Konferansı, 1-3 Aralık 2015. İstanbul Üniversitesi.
• KOSGEB. (2005). Ekonomik kalkınmada sosyal sermayenin rolü. Ekonomik ve Stratejik Araştırmalar Müdürlüğü, Ankara.
• Köseoğlu, Y., & Al, H. (2013). Bir siyasal propaganda aracı olarak sosyal medya. Akademik İncelemeler Dergisi, 8(3).
• Kuduğ, H. (2011). Sosyal ağ analizi ölçütlerinin iş ağlarına uyarlanması, Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Nahapiet, J., Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review, 23(2), 242-266.
• Norris, P. (2002). Democratic pheonix: Reinventing political activism. Cambridge University Press.
• Onat, F. (2010). Bir halkla ilişkiler uygulama alanı olarak sosyal medya kullanımı: Sivil toplum örgütleri üzerine bir inceleme. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Kavram ve Araştırma Dergisi, 31(Güz), 101-122.
• Öğüt, A. ve Erbil, C. (2009). Sosyal sermaye ve yönetimi. 2. Baskı. Çizgi Kitabevi. Konya.
• Özdemir, A.A. (2008). Sosyal ağ özellikleri bakış açısıyla sosyal sermaye ve bilgi yaratma ilişkisi: Akademisyenler üzerinde yapılan bir alan araştırması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 8(2), 81-102.
• Özdemir, S.S., Özdemir, M., Polat, E., & Aksoy, R. (2014). Sosyal medya kavramı ve sosyal ağ sitelerinde yer alan online reklam uygulamalarının incelenmesi. Ejovoc: Electronic Journal of Vocational Colleges, 4(4).
• Öztaş, N. (2007). Sosyal sermayenin ağbağ kuram(lar)ı: Dayanışmacı ve aracı sosyal sermaye. Amme İdaresi Dergisi, 40(3), s.79-98. Postman, N. (2006). Teknopoli: Yeni dünya düzeni. (Çev: Mustafa Emre Yılmaz), Paradigma Yayınları. İstanbul.
• Sabuncuoğlu, A., & Gülay, G. (2014). Sosyal medyadaki yeni kanaat önderlerinin birer reklam aracı olarak kullanımı: Twitter fenomenleri üzerine bir araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (38).
• Sütçü, C.S. (2015). Değişen haber algısı: Kullanıcılar sosyal medyada haberleri nasıl değerlendiriyorlar? Global Media Journal: Turkish Edition, 6(11).
• Uğuz, H.E., Örselli, E., & Sipahi, E.B. (2011). Sosyal sermayenin ölçümü: Türkiye deneyimi. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1).
• Varol, M. (1989). Örgüt kültürü ve örgüt iklimi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. Weeks, B. E., & Holbert, R. L. (2013). Predicting dissemination of news content in social media: A focus on reception, friending, and partisanship. Journalism & Mass Communication, 90(2), 212-232.