The Role of Biomimicry in Interior Design Education and Structural Forms

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 18, 195 - 203, 30.09.2025

Ali Akçaova

https://doi.org/10.30520/tjsosci.1742023

Öz

Biomimicry is an approach that aims to develop human-made systems by mimicking nature's design principles and processes. In interior architecture education, the application of biomimicry enables students to develop their creative thinking skills and create sustainable design solutions. This approach aims to integrate the inspiring aesthetic and functional characteristics of natural systems into interior design. In this context, this study examines the course content applied within the scope of Structural Knowledge, a compulsory course in the third-semester curriculum of the Interior Architecture Department at Selçuk University's Faculty of Architecture and Design. The aim of the study is for students to analyze the structural characteristics of structures and organisms in nature using biomimicry principles and to create the main outlines of the design process in their own projects. The scope of the study included second-year interior architecture students who were asked to create shells and load-bearing systems for their interior architecture projects in the project studio as part of their Structural Knowledge course. The various shell formations that emerged as a result of the study, along with the impact of nature on the design process, were highlighted. Based on the findings obtained from the semi-structured interviews conducted, it has been revealed that there are positive views regarding the impact of biomimicry on the design process.

Anahtar Kelimeler

Interior Architecture Education , Biomimicry , Structural Forms

İç Mimarlık Eğitiminde Biyomimikrinin Rolü ve Strüktürel Biçimler

Öz

Biyomimikri, doğanın tasarım prensiplerini ve süreçlerini taklit ederek insan yapımı sistemlerin geliştirilmesini amaçlayan bir yaklaşımdır. İç mimarlık eğitiminde, biyomimikrinin uygulanması, öğrencilerin yaratıcı düşünme becerilerini geliştirmelerine ve sürdürülebilir tasarım çözümleri oluşturmalarına olanak tanımaktadır. Bu yaklaşım, doğal sistemlerin estetik ve işlevsellik açısından ilham verici özelliklerini iç mekân tasarımına entegre etmeyi hedefler. Bu kapsamda çalışma Selçuk Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi İç Mimarlık bölümü 3. Dönem müfredatında zorunlu ders olarak yer alan Strüktür Bilgisi kapsamında uygulanan ders içeriğini incelemektedir. Ders kapsamında yapının taşıyıcı sistem elemanları kolon, kiriş, döşeme, temel çeşitleri hakkında bilgileri verilmiş ve biyomimikri tasarım yaklaşımının tasarım sürecine katkısı, strüktürel sistem ve kabuk oluşumunun safhaları incelenmiştir. Çalışmada amaç öğrenciler biyomimikri prensiplerini kullanarak, doğadaki yapılar ve organizmaların strüktürel özelliklerini analiz edip, kendi projelerinde tasarım sürecnin ana hatlarını oluşturmasıdır. Biyomimikri kavramı, iç mimarlık eğitiminde yenilikçi ve sürdürülebilir strüktürel biçimlerin geliştirilmesine katkıda bulunarak, doğa ile uyumlu tasarım anlayışını benimsemelerine yardımcı olmaktadır. Çalışma kapsamına İç mimarlık 2. Sınıf öğrencilerinin, Strüktür Bilgisi dersi kapsamında proje stüdyosunda çalıştıkları iç mimari projelerine kabuk ve taşıyıcı sistem oluşturulması istenmiştir. Çalışma sonucunda ortaya çıkan farklı kabuk oluşumları ve doğanın tasarım sürecine olan etkisi öne çıkarılmıştır. Yapılan yarı zamanlı görüşmeler sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda biyomimikri kavramının tasarım sürecinde etkisine yönelik olumlu görüşlerin olduğu ortaya çıkmaktadır.

Anahtar Kelimeler

İç Mimarlık , Biyomimikri , Strüktürel Biçimler

Kaynakça

• Altıparmakoğlu Sakarya, G., Sakarya, K., & Pınar, E. (2024). A furniture design experience with a biomimetic approach: LOT-US. Res Mobilis: Revista de la Universidad de Oviedo,13(19), 15-32.
• Aziz, MS & El Sherif, A.Y. (2016). Biomimicry as an approach for bio-inspired structure with the aid of computation. Alexandria Engineering Journal, 55 (1), 707–714. https://doi.org/10.1016/J.AEJ.2015.10.015
• Benyus, J. (1997). Biomimicry: Innovation Iinspired by nature. New York: Harper Collins Publishers.
• Białkiewicz, JJ (2024). Biomimetics and biomimicry. Their role as a tool and ideology in contemporary architecture. Architectus, 3(79). https://doi.org/10.37190/arc240310
• Bucciantini, M. (2022). Biomimicry in Architecture. Carleton University.https://doi.org/10.22215/etd/2022-15105
• Contreras, GS & Fernandez, EJL (2023). Architecture learns from nature. The influence of biomimicry and biophilic design in building. Modern Applied Science, Vol. 17, No. 1; 2023. https://doi.org/10.5539/mas.v17n1p58.
• Coşkun, R., Altunışık, R. & Yıldırım, E. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya yayıncılık.
• Elsamadisy, R., Nagy Sarhan, A. E, Farghaly, Y. & Mamdouh, A. (2019). Biomimicryas a design approach for adaptation. Journal of Al-Azhar University Engineering Sector,14 (53), 1516–1533. https://doi.org/ 10.21608/auej.2019.64210
• Ergün, R. & Aykal, FD (2022). The use of biomimicry in architecture for sustainable building design: a systematic review. Alam Cipta, 2 (15), 24–37. https://doi.org/10.47836/ac.15.2.paper03
• Erşanlı, E.T. & Erşanlı, C.C. (2023). Biomimicry: Journey to the Future with the Power of Nature. ISVOS Journal, 7(2): 149-160 – DOI: 10.47897/bilmes.1388402.
• Jamei, E. & Vrcelj, Z. (2021). Biomimicry and the built environment, learning from nature’s solutions. Appl. Sci, 11 (16), 7514. https://doi.org/10.3390/app11167514.
• Kvale, S. (1994). Interviews: An introduction to qualitative research interviewing. USA: Sage. Access Address (02.10.2023) https://www.researchgate.net/publication/257496914_InterViews_An_Introduction_to_Qualitative_ Research_Interviewing_Steinar_Kvale_Thousand_Oaks_CA_Sage_1996_326_pp
• Omar, M., Kamel, S., Hassan, D. & Abdelmohsen, S. (2020). Biomimetic Approaches in Architectural Design Education. In: Kamel, S., et al. Architecture and Urbanism: A Smart Outlook. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-030-52584-2_2.
• Pawlyn, M. (2011). Biomimicry in Architecture. Riba Publishing
• Salama, W., Al-Masri, A., Abdulsalam, M. & Hashaykeh, N. (2025). Bio-Mimicry in Architecture: An Explorative Review of Innovative Solution Toward Sustainable Buildings. An-Najah University Journal for Research – A Natural Sciences, vol:39,p:39-46. https://doi.org/10.35552/anujr.a.39.1.2256
• Stevens, L., de Vries, MJ, Bos, MMJW & Kopnina, H. (2019). Biomimicry design education. Design Society: International Conference on Engineering Design, 1(1):459-468, DOI: 10.1017/dsi.2019.49.
• Yeler, G.M. (2015). Influences of the living world on architectural structures: An analytical insight. Uludağ University Journal of The Faculty of Engineering, 20 (1), 23–38. https://doi.org/10.17482/UUJFE.14962