Bu çalışmada, yedi sayısının kültürel arka planı çerçevesinde, Âşık Paşa’nın Garîbnâme mesnevisinin yedinci bölümünün incelenmesi amaçlanmaktadır. Sayılar ve sayı sembolizmi, insanlık tarihinin ilk dönemlerinden itibaren kültür ve düşünce dünyasında yer edinmiş, içerdikleri kavramsal ve sembolik anlamlarıyla din, mit, kültür, sanat ve geleneğin ayrılmaz parçaları olmuşlardır. İnsanoğlu tarafından sayılara yüklenen niceliksel, sembolik, ontolojik ve metafizik anlamlar sözlü ve yazılı bütün kültür kaynaklarında, özellikle dini metinler ve mitik anlatılarda bulunmaktadır. Bu doğrultuda sayılar ve sayı sembolizmi, anlatımı tamamlayıcı ve destekleyici unsurlar olarak edebi metinlerin de kültür kaynakları arasında yer alır. XIV. yüzyıl Anadolu edebiyatının mistik şairlerinden biri olan Âşık Paşa’nın Garîbnâme mesnevisinin düzenleniş ve anlam dünyasının en göze çarpan motiflerinden biri de sayılardır. Eserin özellikle yedinci bölümü, yedi sayısının sahip olduğu kültürel arka planı ortaya çıkaran bir anlatıma sahiptir. Çalışmada Garîbnâme mesnevisinin yedinci bölümü gerçek, sembolik, ontolojik ve mistik yönleriyle ele alınmış, yedi sayısının anlam dünyasının metnin anlam dünyası üzerindeki etkileri incelenmiştir. Eserde yedi sayısının teolojik, mistik ve kozmogonik arka planını ortaya çıkaran kaynaklar tespit edilmeye çalışılmıştır. Aynı zamanda bu kaynakların anlatımı için tercih edilen alegorik benzetmeler ve hikâyeleme teknikleri üzerinde durulmuştur.
The aim of this study is to analyse the seventh chapter of Âşık Paşa’s Mesnevi called Garîbnâme within the scope of the cultural background of number seven. Numbers and number symbolism have taken place in the cultural and intellectual field since the early periods of human history and they have become an inseparable part of religion, myth, culture, art and tradition with their conceptual and symbolic meanings. Quantitative, symbolic, ontological and metaphysical meanings attributed to numbers by human beings can be found in all the oral and written cultural sources; especially in religious texts and mythic narrative. In this respect, numbers and number symbolism have taken place within the literary texts of culture resources as complementary and supportive elements of narrative. Numbers are one of the most striking motifs of meaning and configuration field of the Mesnevi called Gâribnâme written by Âşık Paşa who is one of the mystical poets of 19th century Anatolian literature. Especially, the seventh chapter of this work has a specific narration which highlights the cultural background of number seven. In this study, the seventh chapter of Gâribnâme was analyzed with its realistic, symbolic, ontological and mystical aspects. The influences of meaning world of number seven upon the meaning world of the text were also discussed. The resources revealing the theological, mystical and cosmogonical background of number seven were determined. Allegorical comparisons/metaphors preferred for the narration of those resources and storytelling techniques was also mentioned
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 86 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.