Bu makalede, günümüzde kendilerine Alevî nitelemesi kullanılan gruplardan bazılarının, son zamanlarda cemlerde Kur’an ayetlerinin Arapça asıllarını değil de; Türkçe meâllerini okumaları hususu ele alınmaktadır. Konu Alevî gelenekte kaleme alınan âdâb ve erkâna ait eserler, deyiş ve nefesler ile cem, cenaze, mezar ziyareti vb. hususlardaki geleneksel uygulamalar merkeze alınarak işlenmiştir. Gelenekte söz konusu bu alanların hepsinde Kur’an ayetlerinin Arapça asıllarının kullanıldığı ve okunduğu görülmekte ve bilinmektedir. Bazı gruplarca “Kur’an’ın cemlerde Türkçe meâlinin okunması” şeklindeki son zamanlarda ortaya konulan ve adeta bir nevi zorunluluk haline getirilmeye çalışılan uygulamanın gelenekteki uygulamalarla örtüşmediği anlaşılmaktadır.
The present study investigates the case of reading the Turkish Translations of the Qur’an rather than reading it in the Original Arabic at Cems by some of the groups which are described as Alawite today. The subject was studied by focusing on works on Adabs and Erkans Alewi manners and ceremonies/etiquettes , “cem”s with “deyish”s and “nefes”es, and traditional custom such as janazas, tomb visitings, etc. Traditionally, it is known that the Qur’an has been read in Arabic in each kind of these customs. It is understood that the recent practice of “Reading the Turkish Translation of the Qur’an at Cems” and making it almost obligatory by some groups is not matching with the traditional practices
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 84 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.