Hacı Bektaş Velî öğretisindeki itikadi unsurların İslam inancından kaynaklandığı her hangi bir tartışmaya gerek duyulmayacak derecede açık ve nettir. Bu unsurlar; İslam dininin temelini oluşturan tevhide dayalı Allah inancı, Kur’an-ı Kerim’i insanlığa tebliğ etmekle görevli olan Hz. Muhammed’in peygamberliğine işaret eden Nübüvvet ve bütün insanların öldükten sonra yeniden dirilecekleri, iyilerin iyilikleri ile ödüllendirileceği, kötülerin de kötülükleri ile cezalandırılacakları ilahî mahkeme anlamına gelen ahiret inancı olarak özetlenebilir. Çalışmamızda gelenek hâline gelmiş ve âmentü esasları arasında sayılan Kur’an, melekler ve kader konusu temel inanç esasları arasına alınmamıştır. Bunun sebebi, Hz. Peygamber’in nübüvvetinin gerekçesi olan Kur’an ve Kur’an’ın haber verdiği meleklere imanın aynı kategoride ele alınabilmesidir. Kader konusu ise aynı şekilde Kur’an’da yer almakla birlikte, yaygın şekliyle cebir ya da iradesizlik olarak değil, Allah’ın koymuş olduğu doğa kanunları Sünnetullah şeklinde yorumlanmalıdır. Hacı Bektaş’ın eserlerinde yer alan inanç unsurlarına göz atıldığında, onun Kur’an’a iyi derecede vâkıf olduğu, inanç esaslarını yorumlarken Kur’an’dan hareket ettiği ve bu çerçevede açıklamalar getirmeye çalıştığı görülmektedir. Hacı Bektaş Velî öğretisinde yer alan mezhebî unsurlar ona izafe edilen eserlere dayanıldığı sürece, Maturidilik ve başta Yesevilik olmak üzere, bölgede yaygın olan öteki İslam kültürünün mirası olduğunu göstermektedir. Bu öğretiyi besleyen kanallardan bir başkası da, Hacı Bektaş’ın eserlerinde yerini bulan ve çoğunluğu Bektaşilikle ilişkilendirilmesi gereken kadim Türk kültürünün izleridir. Bu oluşumu Caferilik ya da Şiiliğin uzantıymış gibi tasvir etmek mümkün değildir. Bu öğreti kendine özgü bir yapı arz etmekte, kaynağını da İslam dininden almakta ve Türk kültürü ile süslemektedir
Maturidi Hacı Ahmet Yesevi Hacı Bektaş Velî Tevhid Nübüvvet Meâd
It is an undisputedly clear and obvious fact that the creedal elements in the teachings of Hajji Bektash Veli stemmed from Islamic belief. These elements can be summarized as the monotheistic belief of God underlying the religion of Islam, the prophecy indicating the messengerhood of Muhammad who is commissioned by God to preach the Holy Qur’an to the whole humanity, the Hereafter where all people will be resurrected after death and the good people will be rewarded in return for their good deeds while the evil ones will be punished in return for their evil actions. Our paper does not cover the analysis of the tenets of the Holy Qur’an, the angels, and the fate or predestination, which are traditionally listed within the articles of Islamic creed. This is because the tenets of the Holy Qur’an, the reason for Muhammad’s mission of prophecy, and the angels whose existence is informed of by the Qur’an can be dealt with in the same category. As for the issue of fate, though it does occur in the Qur’an, it should be taken as the laws of nature set by God, not as fatalism or the lack of human will. A shallow glance at the creedal elements in Hajji Bektash’s works reveals that he has a deep knowledge of the Qur’an and bases his exposition of the tenets of Islamic creed on the Qur’an. As long as one relies on the writings attributed to Hajji Bektash, one can see that the doctrinal elements of his teachings are the extension of the Islamic doctrinal and Sufi schools dominant in the region like Maturidism and Yesevism. Another source of the Bektashi doctrine is the trace of pre-Islamic Turkish culture that should be associated mostly with the post-Bektashi tradition. It is not doctrinally correct to describe this traditon as an extension of Ja’farism or Shi’ism. On the contrary, this tradition has a peculiar character, finding its origin in Islamic belief and being tinged with pre-Islamic Turkish culture
Maturidi Khwajah Ahmad Yasawi Haci Bektas Veli Monotheism Prophethood Resurrection
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Eylül 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Sayı: 59 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.