İslam tarihinin en vahîm ve en elîm olaylarından birisi Kerbelâ Hadisesi’dir. Hz. Hüseyin’in zâlimce şehit edilmiş olması halkın muhayyilesinde derin izler bırakmıştır. Bu olay bütün Müslüman milletlerin edebiyatlarını etkilemiş, “Maktel-i Hüseyin” adlı eserler başta olmak üzere “Kerbelâ Mersiyeleri”, “Muharremiyyeler” gibi manzum, mensur ya da manzum-mensur karışık olarak yazılan birçok esere konu olmuştur. Bu tür eserlerde konunun ele alınışına bakıldığında çoğunlukla olayın tarihsel gelişimiyle Hz. Hüseyin’in şehit edilişinin anlatılması ve Yezid’le ilgili olumsuz duyguların aktarılması gibi kalıplaşmış bir yapı dikkati çeker. Ancak bir şiir mecmuasında karşılaştığımız “Hüseynüñ” redifli şiirlerde bu kalıpların dışına çıkan bir kullanım söz konusudur. Bu şiirlerde konu ile ilgili figürler, divan şiirinin aşk anlayışı içerisinde sevgili-âşık ilişkisinin anlatımında kullanılan birer sembole dönüşmüşlerdir. Bu çalışmada öncelikle Hz. Hüseyin’in efsanevî bir kimliğe bürünerek edebî eserlere konu ediliş biçimi ele alınacak ve daha sonra da yukarıda bahsettiğimiz şiirlerdeki kullanımı üzerinde durulacaktır. Son olarak da şiirlerin metinleri verilecektir.
One of the most desperate and deplorable incidents in the Islamic history is the Incident of Karbala. This incident of Saint Huseyin having been cruelly martyrized has left deep scars in the imagination of the public. Literatures of many Muslim countries have been affected by this incident, which has been subject to many poetical, prosaic, or poetical-prosaic artifacts such as “Karbala elegie”, “Muharremiye” and “Maktel-i Huseyin”, which is the most significant. When the contextualization in these artifacts is considered, a cliché structure consisting of the narration regarding how Saint Huseyin had been martyrized and citation of the negative sentiments about Yezid, attracts attention. However, in “Hüseynüñ” rhymed poems which we came across in a poems mecmua, a utilization apart from these clichés is in question. In these poems, the figures related to the subject have turned into symbols and been used for describing the beloved – lover relation in the Ottoman poetry’s perception of love. In this study, first of all, the manner regarding how Saint Huseyin has been impersonated as a legendary character and been subject to literary works shall be considered, and then, their utilization in the above mentioned poems shall be emphasized. Finally, the texts of the poems shall be provided
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Şubat 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 64 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.