Ortaçağ’da Ortadoğu’nun İslam ve Hristiyan bölgesinde, manastırlar daima Hristiyan devletler ve Müslüman güçler arasındaki ilişkileri yönlendiren diplomasi ile direk bağlantılara sahip olmuştur. Kuşkusuz bu bağlantılar, önemli bir çağın jeopolitik durumuna göre çeşitlilik gösterirler ve çok farklı türden manastır gruplarının diplomatik hareketlerine yön verirler. Yaptırım gücü olan keşiş büyükelçiler, Bizans İmparatorluğu gibi Hristiyan devletin sıkı diplomatik çıkarlarını savunurlar, hatta durum elverdiğinde, Arap hilafetinin ve Türk saltanatının resmî temsilcileri olurlar.
Fakat, politik gücün zayıf olması durumunda, manastır otoriteleri statülerini korumak için çok zayıf ayan eski boyun eğen politikalarıyla kimi kez çelişse de, kendi oyunlarını oynarlar. Bu durumda, manastırlar yükselen politik güce doğru yönelirler, Hristiyan olmayanlara yani Müslümanlara ki bizi ilgilendiren kısım da burası.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Çeviri |
Yazarlar | |
Çevirmenler |
Perihan Yalçın Bu kişi benim |
Yayımlanma Tarihi | 16 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 25 Kasım 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Sayı: 52 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.