Öz
Kırım, önce Altun Ordu Devletinin vilayeti iken, Giraylar soyunun idaresinde hanlığa dönüşmüştür. Hanlığın kurucusu I. Hacı Giray’dır. 1441’de kendi adına para bastırmıştır. Onun yerine tahta geçen I. Mengli Giray (1468-1514), Fatih Sultan Mehmed’e başvurarak hanlığını Osmanlı Devleti’ne bağlamıştır (1475). Kırım, 1783’te Rusların işgâline uğramış, Bükreş Antlaşmasıyla Rusya’ya bırakılmıştır (1812). Kıpçak Türkçesinin bir kolu olan Kırım Türkçesi, hanlık döneminde Osmanlılarla artan ilişkiler sonucu, İstanbul Türkçesinin etkisinde gelişmiştir. Hanlık dönemindeki Kırım edebiyatı, divan şiiriyle benzerlik gösterir. Kırım hanlarının hemen hepsi şiir ve edebiyatla uğraşmıştır. Bu nedenle Kırımlı şairlerin önemli bir bölümünü han veya han soylu şairler oluşturmuştur. Bu dönemde Kırım’da yetişmiş 54 şair bilinmektedir. Burada söz konusu 54 Kırımlı şair; doğum yerleri, yaşadıkları yüzyıl, yetiştikleri yer, eğitim durumları, memuriyet veya meslek hayatları, görev yaptıkları yerler, tasavvufî eğilimleri, eserleri gibi açılardan değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Ocak 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Ekim 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Sayı: 51 |
- Makale Dosyaları
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.