Violence is a phenomenon that we constantly encounter throughout history at both individual and social levels. Ancient texts, which express the lives of societies in a realistic or close to realistic way, often include incidents of violence. Classical Turkish literature has a wide thematic range and includes themes such as love, nature, philosophy, religion and mysticism. Among these themes, violence also occupies an important place. However, violence in literary texts does not appear in a direct physical sense, but rather as a phenomenon with metaphorical and symbolic meanings. In the texts of classical Turkish literature, acts of violence are generally seen as individual-centered, and the acts of violence in the texts are considered as the poet's emotional actions by centering on himself. In this study, the view of the concept of violence in classical Turkish literature texts is evaluated through sample poems in Fuzûlî's Turkish divan. Violence in Fuzûlî's poems is usually associated with the pains of love and longing, and is treated with a masochistic sense of pleasure and devotional psychology. By depicting physical and psychological violence in depth, these poems reveal the effects of love on the human soul.
Şiddet, tarih boyunca hem bireysel hem de toplumsal düzeyde sürekli karşımıza çıkan bir olgudur. Toplumların yaşamlarını gerçekçi veya gerçeğe yakın şekilde ifade eden eski metinler, sıklıkla şiddet olaylarına da yer verir. Klasik Türk edebiyatı, geniş bir tematik yelpazeye sahip olup, aşk, tabiat, felsefe, dini ve tasavvufi gibi konuları içermektedir. Bu temalar arasında, şiddet de önemli bir yer tutar. Ancak, edebi metinlerde şiddet doğrudan fiziksel bir anlamda değil, daha çok mecazi ve sembolik anlamlar taşıyan bir olgu olarak karşımıza çıkar. Klasik Türk edebiyatı metinlerinde, şiddet eylemleri genellikle birey merkezli olarak görülmektedir, metinlerdeki şiddet eylemleri şairin kendini merkeze alarak duygusal eylemleri olarak kabul edilir. Bu çalışmada, klasik Türk edebiyatı metinlerinde şiddet kavramına bakışı; Fuzûlî’nin Türkçe divanındaki örneklem şiirleri üzerinden değerlendirmeye alınmıştır. Fuzûlî'nin şiirlerinde şiddet, genellikle aşkın ve özlemin verdiği acılarla ilişkilendirilmiş, mazoşist bir haz alma duygusu ve adanmışlık psikolojisiyle işlenmiştir. Bu şiirler, bedensel ve psikolojik şiddeti derinlemesine tasvir ederek, aşkın insan ruhu üzerindeki etkilerini gözler önüne sermektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Osmanlı Sahası Dışındaki Klasik Türk Edebiyatı, Osmanlı Sahası Klasik Türk Edebiyatı, Klasik Türk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 10 Eylül 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 16 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 31 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 21 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 111 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.