Abstract
Located on the Turkey-Iran border, Khoy has been home to many civilizations. The region, which joined the Seljuk lands during the reign of Tughrul Bey; It entered the Ilkhanid, Karakoyunlu, Akkoyunlu, Safavid and Ottoman dominations. Traces of the Akkoyunlu and Karakoyunlu Turkmens who settled in Khoy, and its region are also found in the 18th century survey records. Akkoyunlu Turkmens settled in the villages of the center of Khoy and the districts of Sekmenabâd and Bebecik, while Karakoyunlu Turkmens settled in the district of Süleymansaray. After the Akkoyunlus, the Safavids took over the administration in Khoy and its region. Shah Ismail gave special importance to this place and built a magnificent palace here. The city, which constantly changed hands between the Ottomans and Safavids after the Battle of Chaldiran, has always maintained its importance due to its location on the Silk Road. In 1728, Chors, Gerger, Sekmenabâd, Süleymansaray, Bebecik, Çaldıran, Aland and Ovacık districts were connected to Khoy, which was a district of Tabriz in 1593, and it was elevated to the status of a liva. In addition, Khoy was divided into the districts of Rabat, Heshd, Gulli, Shivane, Dere, Söğüdlü, Bayindir Bey, Kadı, Tımargan, Çukur, Nohud, Kilise, Kubad, Arami-i Kebirli and Avahce.
The people who grew up in the basin of belief and culture in which Khoy, which is called Iranian Turkestan by Islamic geographers, is located, left permanent traces in Anatolia and dragged various masses after them. In this context, Sufis, dervishes and scholars from Khoy such as Ahi Evran, Abdal Musa, Geyikli Baba brought the spiritual culture of Khorasan with them and contributed greatly to the shaping of belief systems such as Ahiism, Bektashism and Qizilbashism in Anatolia. Therefore, in this study, the settlement, population and economic status of the city of Khoy, which was under the rule of the Ottomans and the Safavids from time to time, in the 1728 survey records were analyzed and it was revealed that it was a Turkish Islamic city.
Ottoman Safavid Iran Azerbaijan Khoy Settlement Population Tahrir.
24401014
Türkiye-İran sınırında yer alan Hoy, pek çok medeniyete ev sahipliği yapmıştır. Tuğrul Bey döneminde Selçuklu topraklarına katılan bölge; İlhanlı, Karakoyunlu, Akkoyunlu, Safevi ve Osmanlı hakimiyetlerine girmiştir. Hoy ve yöresine yerleşen Akkoyunlu ve Karakoyunlu Türkmenlerinin izlerine 18. yüzyıl tahrir kayıtlarında da tesadüf edilmiştir. Akkoyunlu Türkmenleri, Hoy merkez köyleri ile Sekmenabâd ve Bebecik nahiyelerine, Karakoyunlu Türkmenleri ise Süleymansaray Nahiyesi’ne yerleşmişlerdir. Akkoyunlulardan sonra Hoy ve yöresinde idareyi Safeviler ele almışlardır. Şah İsmail buraya özel bir önem vererek burada ihtişamlı bir saray yaptırmıştır. Çaldıran Savaşı’ndan sonra Osmanlılar ile Safeviler arasında sürekli el değiştiren şehir, İpek Yolu üzerinde bulunmasından dolayı önemini her zaman korumuştur.1593 yılında Tebriz’e bağlı bir nahiye olan Hoy’a 1728 yılında Çors, Gerger, Sekmenabâd, Süleymansaray, Bebecik, Çaldıran, Aland ve Ovacık nahiyeleri bağlanarak liva statüsüne yükseltilmiştir. Ayrıca Hoy zikredilen tarihte Rabat, Heşd, Gülli, Şivane, Dere, Söğüdlü, Bayındır Bey, Kadı, Tımargan, Çukur, Nohud, Kilise, Kubad, Arami-i Kebirli ve Avahce mahallerine ayrılmıştır.
İslam coğrafyacıları tarafından İran Türkistan’ı olarak adlandırılan Hoy’un da içinde bulunduğu inanç ve kültür havzasında yetişen kişiler, Anadolu’da kalıcı izler bırakarak çeşitli kitleleri peşinden sürüklemişlerdir. Bu bağlamda Hoy’dan gelen Ahi Evran, Abdal Musa, Geyikli Baba gibi sufi, derviş ve alimler Horasan’ın manevi kültürünü de beraberlerinde getirerek Anadolu’da, Ahilik, Bektaşilik ve Kızılbaşlık gibi inanç sistemlerinin şekillenmesine büyük katkıda bulunmuşlardır. Dolayısıyla bu çalışmada kimi zaman Osmanlıların kimi zaman Safevilerin hakimiyetine giren Hoy şehrinin 1728 yılında tanzim edilen tahrir kayıtlarındaki yerleşme, nüfus ve iktisadi durumu ele alınarak bir Türk İslam şehri olduğu ortaya koyulmuştur.
Selçuk Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri
24401014
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk Bozkır Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 24401014 |
Erken Görünüm Tarihi | 5 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 11 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 15 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 112 |
Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.