Öz
Yunanlar 1919-1922 yılları arasında Anadolu’da verdikleri mücadeleyi
Küçük Asya Felaketi [Mikrasiatiki Katastrofi] olarak anmaktadır. Bu çalışmanın
amacı da neden felaket olarak andıklarına yanıt aramak, öne sürdükleri nedenleri
ortaya koymaktır. Anadolu maceralarının son bulduğu 1922 yılından başlayarak
eserlerini kaleme almaya başlayan anı yazarları felaketin başlangıcı olarak Sakarya
Meydan Muharebesi’ne işaret etmişlerdir. Bu nedenle çalışmamızda önce bu
muharebe ile ilgili düşüncelerine ve Sakarya’dan sonra Yunanistan’daki siyasal,
toplumsal, ekonomik duruma kısaca değinilecektir. Ardından Allı Ören/Ali Viran
muharebesi olarak andıkları Büyük Taarruz hazırlık, muharebeler ve sonuç
açısından ele alınacaktır. Son olarak da Küçük Asya seferini felakete sürükleyen
etkenlerle ilgili görüşlerine yer verilecektir. Yunanlar, onları felakete sürükleyen
pek çok neden sıralamışlardır. Dış neden olarak, uzlaştıkları müttefikleri olan
İngiltere, Fransa ve İtalya’nın Yunanistan’a karşı benimsedikleri tavırdır. İç
nedenlerin başında ise siyasi ve askeri önderleri anmışlardır. Siyasileri hatalı karar
almakla, başta İngiltere olmak üzere müttefiklerinin arzularına gözü kapalı boyun
eğmekle, orduyu siyasallaştırmakla suçlamışlardır. Felaket nedeni olarak
gördükleri ordu komutanları ve kurmay subayların sevk ve idarede
yetersizliklerini de siyasallaşmasının bir sonucu olarak değerlendirmişlerdir.
Subayların yetersizliğinin ordunun belkemiği olan erleri olumsuz etkilediğine
dikkati çekmişler, erlerin savaşma gücünü yitirmeleri nedeniyle felakete
uğradıklarını savunmuşlardır. Bunların dışında Anadolu’nun coğrafi yapısından
kaynaklanan nedenleri, casusluk faaliyetlerini, iaşe sorunlarını da felaket nedeni
olarak gören anı yazarları Başkomutanından erine kadar Türk ordusunu takdir
etmekten de kendilerini alı koyamamışlardır.
Anahtar Kelimeler
Küçük Asya Felaketi Yunanistan’ın Müttefikleri Türk Ordusu Sakarya Meydan Muharebesi Büyük Taarruz İstihbarat Komünizm Yunan Vahşeti
Kaynakça
- DOUSMANİS, Victor, Küçük Asya Harbinin İçyüzü, Çev. Hristo Ertorun, C. I, Atina, 1928.
- ERDEM, Nilüfer, “Yunan Kaynaklarına Göre 1922 Yılında Batı Anadolu’da Otonom Devlet Kurmaya Yönelik Faaliyetler, Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, XIV/29, Güz 2014, s. 97-140. FESSOPOULOS, G. Th., Subaylarımız Arasındaki Anlaşmazlık ve Küçük Asyada Ordumuzun Dağılması, Çev. Ziya Güney, Atina, 1934.
- General Papoulas’ın Hatıratı, (Yay. Haz. Mehmet Arif), Yeni İstanbul Kültür Yayınları, Yeni İstanbul Matbaası, 1969.
- GİRİTLİ, İsmet, Büyük Taarruz, Ankara, Genelkurmay Basımevi, 1992.
- HALICI, Şaduman, Mütareke Dönemi’nin İşbirlikçileri: Yüzellilik Gazeteciler, Cumhuriyet Yayınları, İstanbul, 2021.
- HRİSOHOOS, Tanaş, Yunan Süvarisi Küçük Asya Harekatında 1919-1922, Çev. Niko Grigoriadis, Atina, 1934.
- KANELLOPOULOS, Konstantinos D., Küçük Asya Mağlubiyeti, Çev. Anesti Oralli, Atina, 1936.
- KONTOULES, Alexsandros, Küçük Asya Seferi II. Devre, I. Kısım (I. Kitap), Çev. Yorgo Eskarhopulos, Konstantinos İonnis Emirce, Atina, 1928.
- -----------------, Küçük Asya Seferi II. Devre, II. Kısım (II. Kitap), Çev. Yorgo Eskarhopulos, Konstantinos İonnis Emirce, Atina, 1928.
- LAHANAKARDOS, Evangelos, Küçük Asya Felaketine Dair Yeni Bol Işık ve General Lufas, Çev. Yorgi Kosko, Atina, 1928.
- ÖZLÜ, Hüsnü, “Arşiv Belgelerine Göre, Büyük Taarruz Öncesi, ‘Sad Taarruz Planı’ ve Mustafa Kemal Paşa’nın Genel Taarruz Planının Analizi, Büyük Taarruzun 90. Yılında Uluslararası Millî Mücadele ve Zafer Yolu Sempozyumu, C. II, Uşak, 2012, s. 935-958.
- RODAS, Mihail L., Yunanistan Küçük Asya’da, Çev. Yorgi Kundakçıoğlu, Atina, 1950.
- STRATİGOS, Ksenefon, Yunanistan Küçük Asya’da -Tarihi Bir Müşahede Resmî Vesikalara ve Kaynaklara Göre, II. Kitap, Çev. Cemal Tosun, Atina, 1925.
- MİHAİLİDİS, Kostas, Küçük Asya Seferi-Etnikos Kiriks Gazetesi Tefrikası, Çev. S. Karaoğlu. (Genelkurmay ATASE Başkanlığı Kütüphanesi daktilo metin).
- SPİRİDONOS, Georgios L., Harp ve Hürriyetler, Tarihsiz, Genelkurmay ATASE Başkanlığı Kütüphanesi İstiklal: 240’a kayıtlı daktilo çeviri)
- TRİKUPİS, Nikolaos, Harplerimizin Vaka ve Hadiseleri Hakkında Hatıralar, Çev. Anesti Orelli, Atina, 1952
- VASİLOPAİS, Andreas, Eskişehir-Sakarya 1921, Çev. Cemâl Tosun, Agon Kitabevi, Paris, 1928.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eski Yunan ve Roma Tarihi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 48 |
Türk Kültürü İncelemeleri – Haziran 2026 Sözlü Çeviri Özel Sayısı
Çağrı Metni
Sözlü çeviri, gündelik karşılaşmalardan kurumsal etkileşimlere kadar uzanan çeşitli bağlamlarda, iki dilli ve kültürlerarası iletişimin merkezinde yer alır. Türkiye’deki sözlü çeviri ortamlarında, dillerden biri büyük ölçüde Türkçedir ve bu uygulamalar, Türkçenin diğer dillerle etkileşiminde ortaya çıkan iletişimsel, kültürel ve toplumsal dinamikleri yansıtır.
Haziran 2026 sayımız için hazırlamakta olduğumuz bu özel sayıyla, Türkiye’deki sözlü çeviri uygulamalarını farklı tür ve bağlamlarda inceleyen özgün araştırmaları bir araya getirmeyi amaçlıyoruz. Bu çalışmalar, sözlü çevirinin dilsel, kültürel, toplumsal ve göstergebilimsel boyutlarına disiplinlerarası bir bakış sunarak, yalnızca çeviribilim alanına değil; Türk dili, kültürü ve toplumu üzerine yapılan araştırmalara da değerli katkılar sağlayacaktır.
Bu doğrultuda, sözlü çeviri üzerine çalışan ulusal ve uluslararası akademisyenleri, araştırmacıları ve alanda aktif profesyonelleri, Haziran 2026 sayımıza katkıda bulunmaya davet ediyoruz. Özel sayıya, Türkiye’deki sözlü çeviri ortamlarında iletişim süreçlerinin, rollerin ve çeviri uygulamalarının nasıl şekillendiğini tartışan kuramsal veya uygulamalı çalışmalarla katkı sunabilirsiniz.
Araştırma konularının, aşağıdaki temalar çerçevesinde tasarlanması önerilmektedir; ancak farklı yaklaşımlar ve konular da değerlendirmeye alınacaktır.
-Sözlü çeviri ortamlarında Türkçenin söylem yapıları ve etkileşimsel stratejileri,
-Mahkeme, hastane, okul gibi kamusal hizmet alanlarında yürütülen sözlü çeviri pratikleri,
-Andaş ve ardıl çeviride, Türkçeye özgü zorluklar ve stratejiler,
-Göç, azınlıklar ve çokdillilik bağlamında sözlü çeviri uygulamaları,
-Sözlü çeviri eğitimi ve öğretiminde dilsel ve kültürel boyutlar,
- Çeviri etiği ve profesyonel normların Türkiye’deki sözlü çeviri uygulamalarına etkisi,
-Teknoloji destekli sözlü çeviri araçlarının kullanımı,
-Toplumsal kriz, afet ve acil durumlarda sözlü çevirmenin rolü.
Önemli Notlar:
Özel sayıya gönderilecek makaleler için son teslim tarihi 15 Mart 2026 olarak belirlenmiştir.
Yazıların künye bilgileri, dipnot sistemi ve kaynakça gösterim şekli internet sayfamızda bulunan makale yazım şablonuna göre hazırlanacaktır.
Call for Papers
Turkish Cultural Studies – June 2026 Special Issue on Interpreting Studies
Interpreting occupies a central position in bilingual and intercultural communication across a wide range of contexts, from everyday encounters to institutional interactions. In interpreting settings in Turkey, one of the working languages is predominantly Turkish, and these practices reflect the communicative, cultural, and social dynamics that emerge through the interaction of Turkish with other languages.
With this special issue, scheduled for publication in June 2026, we aim to bring together original studies that explore interpreting practices in Turkey across diverse genres and contexts. Adopting an interdisciplinary perspective on the linguistic, cultural, social, and semiotic dimensions of interpreting, these contributions will provide valuable insights not only for the field of Translation and Interpreting Studies but also for research on Turkish language, culture, and society.
In this regard, we invite national and international scholars, researchers, and professionals working in the field of interpreting to contribute to our June 2026 issue. Submissions may include theoretical or applied studies that examine how communicative processes, roles, and interpreting practices are shaped within interpreting settings in Turkey.
Suggested, though not exclusive, areas of research include the following themes; alternative approaches and topics will also be considered.
-Discourse structures and interactional strategies of Turkish in interpreting settings,
-Interpreting practices in public service domains such as courts, hospitals, and schools,
-Turkish-specific challenges and strategies in simultaneous and consecutive interpreting,
-Interpreting practices in the context of migration, minority communities, and multilingualism,
-Linguistic and cultural dimensions in interpreter training and education,
-Translation ethics and the impact of professional norms on interpreting practices in Turkey,
-Use of technology-assisted interpreting tools,
-The role of interpreters in social crises, disasters, and emergency situations.
Important Notes:
The deadline for submitting articles to the special issue is March 15, 2026.
The article's citation information, footnote system, and bibliography format will be prepared according to the article writing template available on our website.