Öz
Bu makalede, Sultan II. Abdülhamid döneminin iskân siyaseti incelenmektedir. Bilindiği üzere, devletler iskân politikalarını coğrafî konum ve nüfus yapılarına göre belirler. II. Abdülhamid döneminde göçmen ve konar-göçer nüfusun iskân bölgeleri tespit edilirken stratejik noktaların ve sınır boylarındaki Türk nüfusunun çoğaltılması, ziraî üretimin artırılması, asayişin temin edilmesi ve yeni asker kaynağı oluşturulması gibi hedefler gözetildi. Takip edilen siyaset neticesinde yeni bir asker kaynağına kavuşuldu, tarım ve ticaret canlandı ve ülkedeki yerleşik Türk nüfusu arttı.
Anahtar Kelimeler
Öz
This article deals with the settlement policy of Sultan Abdulhamid II. In general, states frame their settlement policy on the basis of their geographical and demoghraphical position. This study indicates that during the reign of Abdulhamid II the regions for settlement in the land of the Ottoman State were decided by the consideration of strategic importance, increasing Turkish population on the border regions, raising agricultural output, maintaining law and order, and providing new source of conscription. The article concludes that the results of Abdulhamid's policy proved to be succesfull in three aspects: the government gained fresh supplies of soldiers , the level of trade and agriculture increased, and the number of Turks signifcantly raised among the local populations of border regions
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Nisan 2002 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2002 Sayı: 7 |