In this article, the epigenetic effects in Parkinson's disease and particularly the relationship between DNA methylation, nutrition-related factors, and the disease are discussed. Parkinson's disease is a neurodegenerative disorder that is known to be associated with genetic predisposition, with various genes shown to be implicated in its development. In recent years, the significance of epigenetic mechanisms in Parkinson's disease has been emphasized. Specifically, epigenetic changes such as DNA methylation have been demonstrated to play a role in the development of Parkinson's disease. Hypermethylation or hypomethylation of genes related to Parkinson's disease has been found, and these alterations have been shown to be influential in the progression of the disease. The importance of nutrition-related factors in Parkinson's disease is also considered. Folate deficiency, leading to increased homocysteine levels, may contribute to neurotoxicity and dopaminergic cell death, thereby promoting disease progression. Certain gene interactions through coffee and caffeine have also been associated with Parkinson's disease; however, inconsistent results have been observed due to interindividual variations in caffeine metabolism. Prolonged exposure to the heavy metal manganese is linked to Parkinson's disease as it can affect dopaminergic, glutamatergic, and GABAergic neurotransmission, induce oxidative stress, and trigger neuroinflammation. Nevertheless, further research is needed to fully understand the connection between Parkinson's disease and epigenetic mechanisms. Understanding the underlying epigenetic modifications in Parkinson's disease will aid in developing preventive strategies and provide new avenues for its treatment.
Bu makalede, Parkinson hastalığındaki epigenetik etkiler ve özellikle DNA metilasyonu ve beslenmeye bağlı bazı faktörlerin hastalık ile ilişkisi ele alınmıştır. Parkinson hastalığı, genetik yatkınlıkla ilişkilendirilen ve çeşitli genlerin hastalığın gelişimiyle ilişkili olduğu gösterilen bir nörodejeneratif bozukluktur. Son yıllarda, Parkinson hastalığındaki epigenetik mekanizmaların önemi vurgulanmıştır. Özellikle, DNA metilasyonu gibi epigenetik değişikliklerin Parkinson hastalığının gelişiminde etkili olduğu gösterilmiştir. Parkinson hastalığıyla ilişkili genlerin DNA metilasyonunda hipo veya hipermetillenme bulunmuş ve bu durum hastalığın ilerlemesinde etkili olmuştur. Ayrıca, Parkinson hastalığında beslenme faktörlerinin önemi de dikkate alınmaktadır. Folat eksikliği, artmış homosistein seviyelerine ve dolayısıyla nörotoksisiteye ve dopaminerjik hücre ölümüne katkıda bulunarak hastalığın ilerlemesine katkı sağlayabilir. Kahve ve kafein aracılığıyla bazı gen etkileşimleri de Parkinson hastalığıyla ilişkilendirilebilir, ancak kafein metabolizması bireyler arasında farklılık gösterdiği için çalışmalar tutarsız sonuçlar vermektedir. Ağır metal olan manganezin uzun süreli maruziyeti, Parkinson hastalığıyla ilişkilendirilen dopaminerjik, glutamaterjik ve GABA iletimini etkileyebilir, oksidatif stresi ve nöroinflamasyonu tetikleyebilir. Bununla birlikte, Parkinson hastalığı ile epigenetik mekanizmalar arasındaki ilişkinin tam olarak anlaşılabilmesi için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır. Parkinson hastalığının altında yatan epigenetik modifikasyonları anlamak hastalığa karşı önleyici çözümler bulunmasına ve tedavisi için yeni alternatifler sağlamaya yardımcı olacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Beslenme Bilimi, Genetik ve Kişiselleştirilmiş Beslenme Bilimi |
Bölüm | Derlemeler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 13 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 4 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 |