YENİ MEDYA ÇAĞINDA SİYASAL İLETİŞİM: 2023 CUMHURBAŞKANLIĞI SEÇİMLERINDE ADAYLARIN TWITTER (X) KULLANIMI

Yıl 2024, , 592 - 613, 01.07.2024

Mehmet Suiçmez

https://doi.org/10.7456/tojdac.1464177

Cited By: 1

Öz

Bu çalışma Recep Tayyip Erdoğan ve Kemal Kılıçdaroğlu'nun 14 Mayıs 2023 tarihinde yapılan Cumhurbaşkanlığı birinci tur seçimleri döneminde 30 Nisan 2023 ile 14 Mayıs 2023 tarihleri arasında Twitter (X) platformunda gerçekleştirdikleri siyasal iletişim stratejilerini incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma veri toplama ve analizi açısından nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi tekniği ile gerçekleştirilmiştir. İçerik analizine tabi tutulacak veriler adayların Twitter (X) adreslerinden geriye dönük tarama yapılarak elde edilmiştir. Bu analizde yer alan tüm istatistikler, X tarafından paylaşılan kamuya açık verilerden derlenmiştir. Sadece hesaplar tarafından paylaşılan iletiler değerlendirilmiştir, kullanıcılar tarafından sayfaya gönderilen iletiler değerlendirmeye dahil edilmemiştir. Adayların 30 Nisan 2023 ile 14 Mayıs 2023 tarihleri arasında Twitter (X) platformunda gerçekleştirdikleri paylaşımlar mesaj içeriği ve istatistiksel dağılım açısından incelenmek amacıyla Microsoft Excel ortamında kodlama cetveli hazırlanmıştır. Kodlama cetveline paylaşımlar içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. İçerik analizi sırasında kodlama cetvelinde yer alan veriler SPSS-24 veri analiz programına aktarılmıştır. Daha sonra kategorilerden elde edilen verilerin tanımlayıcı istatistikleri olarak her bir değişkene ilişkin sayı ve yüzdeleri verecek şekilde frekans tabloları ve grafikler oluşturulmuştur. Elde edilen sonuçlara göre Erdoğan, geniş kitlelere ulaşmayı ve liderlik vurgusu yapmayı, Kılıçdaroğlu ise partililere odaklanmayı tercih etmiştir. Erdoğan'ın iletişimi daha resmi ve popülistken, Kılıçdaroğlu daha odaklanmış ve eleştirel bir yaklaşım sergilemiştir. Erdoğan'ın paylaşımlarında mitinglere ve güncel tartışmalara yüksek oranda vurgu yapılmış, Kılıçdaroğlu ise parti içi dayanışmayı teşvik etmiş ve rakip adaylara yönelik eleştirilerde bulunmuştur. Erdoğan'ın takipçi sayısı ve etkileşim düzeyi daha yüksek olsa da Kılıçdaroğlu'nun etkileşim sayısı Erdoğan'ın üzerindedir. Her iki liderin stratejileri, siyasi kimliklerini ve önceliklerini yansıtırken, Erdoğan'ın daha geniş bir kitleye hitap etme ve liderlik vurgusu yapma eğiliminde olduğu, Kılıçdaroğlu'nun ise parti içi birlik ve eleştirel bir yaklaşım benimsemesi dikkat çekmiştir. Araştırma, Twitter üzerinden yapılan iletişim stratejilerinin seçmen algısını şekillendirmede önemli bir rol oynadığını ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler

İletişim, Siyasal İletişim, Sosyal Medya, Twitter, Cumhurbaşkanlığı Seçimi

POLITICAL COMMUNICATION IN THE NEW MEDIA AGE: CANDIDATES' USE OF TWITTER (X) IN THE 2023 PRESIDENTIAL ELECTIONS

Öz

This study aims to investigate the political communication strategies of Recep Tayyip Erdoğan and Kemal Kılıçdaroğlu on the Twitter platform (X) during the first round of Presidential elections held on May 14, 2023, between April 30, 2023, and May 14, 2023. The research employed the content analysis technique, a qualitative research method, for data collection and analysis. The data subjected to content analysis were obtained by retrospectively scanning the Twitter (X) accounts of the candidates. All statistics included in this analysis were compiled from publicly available data shared by X. Only messages shared by the candidates' accounts were considered, and messages sent to the page by users were excluded from the evaluation. To examine the posts shared by the candidates on the Twitter (X) platform during the specified period in terms of message content and statistical distribution, a coding table was prepared in the Microsoft Excel environment. The posts in the coding table were evaluated utilizing the content analysis method. During content analysis, the data in the coding table were transferred to the SPSS-24 data analysis program. Frequency tables and graphs were created to provide descriptive statistics, including numbers and percentages for each variable derived from the categories. The results revealed that Erdoğan preferred reaching large masses and emphasizing leadership, while Kılıçdaroğlu focused on party members. Erdoğan's communication style was more formal and populist, while Kılıçdaroğlu adopted a more focused and critical approach. Erdoğan's posts emphasized rallies and current debates, while Kılıçdaroğlu encouraged solidarity within the party and criticized rival candidates. Although Erdoğan had a higher number of followers and interaction level, Kılıçdaroğlu's interaction number surpassed Erdoğan's. Both leaders' strategies reflected their political identities and priorities, with Erdoğan aiming for a wider audience and emphasizing leadership, while Kılıçdaroğlu prioritized unity within the party and a critical approach. The research concluded that communication strategies on Twitter play a crucial role in shaping voter perceptions.

Anahtar Kelimeler

Communication, Political Communication, Social Media, Twitter, Presidential Election

Kaynakça

• Aktaş, H. (2004). Partilerin Seçim Kampanyaları Örneğinde Siyasal İletişim. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Akyol, M. (2015). Seçim Kampanyalarında Sosyal Medya Kullanımı: Facebook ve 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(55), 98-114.
• Ata, F., & Çakır, C. (2023). Sosyal Medya Paylaşımlarında Siyasi Etkileşim: Türkiye Örneği. Etkileşim: Academic Journal of Uskudar University Faculty of Communication, 6(12), 340-366.
• Avcı, K. (2014). Yerel Seçim Kampanyalarında Halkla İlişkiler: 2014 Ankara Büyükşehir Belediye Başkanları Seçimleri Örneği. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Aziz, A. (2014). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Bağcan, S., Savaş, S., & Tunçay, E. (2021). Sosyal Medyada Demokrasiye Lider Müdahalesini Gözlemlemek: 2020 ABD Başkanlık Seçimleri’nde Trump ve Bıden’ın Tweetlerinin İçerik Ve Duygu Analizi Açısından İncelenmesi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 11(3), 1073-1097.
• Barlas, N. (2021). Siyasal İletişimde Dijitalleşme: 24 Haziran 2018 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Twıtter Analizi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 5(3), 269-285.
• Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G., & Aydemir, A. T. (2014). Siyasal iletişim sürecinde sosyal medya ve Türkiye’de 2011 genel seçimlerinde Twitter kullanımı. Bilig, (68), 59-96.
• Bimber, B. (2001). Information and Political Engagement In America: The Search For Effects Of Information Technology at The Individual Level. Political research quarterly, 54(1), 53-67.
• Bostancı, M. (2014). Siyasal İletişim 2.0, Erciyes İletişim Dergisi 3 (3), 84-96.
• Çağlar, N., & Köklü, P.H. (2017). Yeni Medyanın Siyasal İletişim Araç Olarak Kullanımı: Siyasal Partilerin Resmî Web Sitelerine Yönelik Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1): 148-173.
• Çakı, C. (2018). Propaganda. M. Karaca ve C. Çakı içinde, İletişim ve Propaganda (s. 13-44). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Daşlı, Y. (2019). Use Of Social Media As A Tool For Political Communication In The Field Of Politics. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 9(1), 243-251.
• Devran, Y. (2003). Mesaj Strateji ve Taktikler, Siyasal Kampanya Yönetimi. İstanbul: And Yayınları.
• Doğu, B., Özçetin, B., Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Telli Aydemir, a., & İslamoğlu, G. (2014). Seçimden Seçime Gezi Direnişi'nden Hükümet Cemaat Tartışmasına Siyasetin Yeni Hali: Vaka-i Sosyal Medya. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Faris, R. M., Hal R., Etling, B., Bourassa, N., Zuckerman, E. & Benkler, Y. (2017). Partisanship, Propaganda, and Disinformation: Online Media and the 2016 U.S. Presidential Election, Berkman Klein Center for Internet & Society Research Paper.
• Fidan, Z. (2016). Teknoloji ve Siyasal İletişim, Konya: Literatürk Academia Yayınları.
• Göksu, O. (2019). Siyasal Liderlikte Yeni Bir Model Önerisi: Recep Tayyip Erdoğan Örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 18(3), 1058-1080.
• Gökmen, M., & Parim, A. (2022). Ulus Kimliğinin Yeniden İnşasında Ulusal Bayramlar ve Sosyal Medya: Siyasi Parti Liderlerinin Twitter’daki 23 Nisan Kutlamaları. AJIT-E: Academic Journal of Information Technology, 13(50), 138-167.
• Güdekli, A. (2016). Yeni Medyada Siyasal Söylem: 7 Haziran 2015 Milletvekili Genel Seçimi Sürecinde Siyasi Liderlerin Twitter kullanımı. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(01), 131-154.
• Güz, N., Yegen, C., & Aydın, B. O. (2019). Dijital propaganda ve politik başarı: 24 Haziran 2018 Cumhurbaşkanlığı seçiminin Twitter analizi. Erciyes İletişim Dergisi, 6(2), 1461-1482.
• Herman, E. S., & Chomsky, N. (2006). Rızanın İmalatı; Kitle Medyasının Ekonomi Politiği, (Çev: Ender Abadoğlu), Aram Yayıncılık, İstanbul.
• Hülür, H., & Yaşın, C. (2019). Yöntem ve Kuram Açısından Twitter (X) Araştırmalarının Panoraması. İçinde H. Hülür & C. Yaşın (Ed.), Twitter (X) Araştırmaları (ss. 9-43). Ankara: Ütopya Yayınları.
• Irak, H. (2022). Siyasal İletişimin Dijitalleşmesi: 2018 Cumhurbaşkanlığı Seçiminde Siyasal Partilerin Twitter (X) Üzerinden Karşılaştırmalı Analizi. ARTS: Artuklu Sanat ve Beşeri Bilimler Dergisi (7), 203-234.
• Karakuş, M. (2021). Gelenekselden Dijitale Propaganda Araçlarının Dönüşümü. Selçuk İletişim, 14(1), 462-491.
• Karlı, İ. (2015). “Bilgi Toplumunda Sosyal Medyanın Politik İşlevleri Üzerine Tartışmalar”, içinde(Ed.T.Yazıcı), 1946’dan Günümüze Medya ve Siyaset (25-43). Kocaeli: Volga Yayıncılık.
• Karlı, İ., & Değirmencioğlu, G. (2011). Siyasal İletişim Açısından Siyasal Partilerin İnternet Mecrasından Yararlanma Biçimleri Ve Karşılaştırmalı Bir Analiz. Marmara İletişim Dergisi, (18), 141-161.
• Kılıç, S. (2014). Kitle İletişim Araçlarının Gelişimi ve Sosyal Medyanın Siyasal İletişimi Etkileme Rolü. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kılıçaslan, Ç. E. (2008). Siyasal İletişim: İdeoloji ve Medya İlişkisi, İstanbul:Kriter Yayınları.
• Kışlalı, A. T. (2016). Siyaset Bilimi, İmge Kitabevi, Ankara.
• Kocaağa, N., & Lokmanoğlu, E. (2024). Sosyal Medyanın Siyasal İletişim Aracı Olarak Kullanılması: 28 Mayıs 2023 2. Tur Cumhurbaşkanlığı Seçimi. İletişim ve Medya Alanında Uluslararası Araştırmalar XV, 87.
• Lilleker, D. G. (2013). Siyasal İletişim Temel Kavramlar, Kaknüs Yayınları, İstanbul.
• Lutz, C., Hoffmann, C. P., & Meckel, M. (2014). Beyond just politics: A systematic literature review of online participation. First Monday.http://firstmonday.org/ojs/index.php/fm/article/view/52 60/4094#p4, (Erişim Tarihi: 10.02.2024).
• Meriç, Ö. (2015). 140 Karakter ile Siyaset Konuşmak: Twitter (X) ve Siyasetçi-Yurttaş Etkileşimi. S.E. Karakulaoğlu ve Ö. Uğurlu (Ed.), İletişim Çalışmalarında Digital Çalışmalar Twitter (X) (s.33-59). Heretik Yayınları.
• Mutlu, E. (1994). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark Yayınları.
• Neyazi, A. (2020). Digital propaganda, political bots and polarized politics in India. Asian Journal of Communication, 30(1), 39-57.
• Norris, P. (2001). Digital divide: Civic engagement, information poverty, and the Internet worldwide. Cambridge university press.
• Özkaşıkçı, I. (2012). Sosyal Medya Pazarlama, İstanbul: Le Color Print City.
• Putnam, R. D. (2000). Bowling alone: The collapse and revival of American community. Simon and schuster.
• Rheingold, H. (1994). The Virtual Community: Homesteading on the Electronic Frontier, Harper Collins.
• Saydan Sanver, G. (2013). 2013 Siyasi Kampanya Oscarları Sahiplerini Buldu. Panorama Khas Dergisi(10), 29-31.
• Selçuk, Z., Palancı, M., Kandemir, M., & Dündar, H. (2014). Tendencies Of The Researches Published In Education And Science Journal: Content analysis. Education and Science, 39(173), 430-453.
• Taydaş, O. (2018). Siyasal Karar ve Katılım Sürecinde Sosyal Medyanın Etkinliği. Konya: Liberatürk Academia.
• Toprak, A., Yıldırım, A., Aygül, E., Binark, M., Börekçi, S., & Çomu, T. (2009). Toplumsal Paylaşım Ağı Facebook: "Görülüyorum Öyleyse Varım!". İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Turkle, S. (1997). Life on the Screen: Identity in the Age of the İnternet, New York: Touchstone
• Tüylüoğlu, E. (2023). Siyasal Pazarlamada Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak Sosyal Medyanın Kullanımı: XIII. Cumhurbaşkanlığı Seçimi II. Turunda Adayların Twitter Kullanımları ve Söylemleri. İşletme Araştırmaları Dergisi, 15(4), 2863-2879.
• Yaşar, İ. H. (2022). Siyasal Iletişim Aracı Olarak Twitter Platformu: Siyasal Partiler Üzerine Bir Inceleme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 14-33.
• Yavaşgel, E. (2004). Siyasal İletişim Kavramlar ve Ardındakiler, Ankara: Babil Yayıncılık.
• Yüksel, H. (2022). Yeni Medya Alanında Siyasal Iletişim Faktörü “Twitter Platformu”. TroyAcademy, 7(1), 67-96.