AN EVALUATION ON THE EFFECTS OF LANGUAGE-LITERATURE AND HISTORY-MUSEUM BRANCHES OF COMMUNITY-HOUSES ON CULTURAL HERITAGE OF TURKEY

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 3, 376 - 389, 25.06.2019

Gamze Akbaş

Öz

Community Houses are important institutions that operate for public awareness with the establishment
of the Republic of Turkey. In this context, it is aimed to discuss the activities of the Community
Houses for protection of our cultural heritage through “Language and Literature” and “History and
Museum” branches. The aim of the study is to offer an evaluation, which contributes to the activities
of both branches, basing the role of Community Houses upon protection of our tangible and intangible
cultural assets. While examining public knowledge and linguistic issues as part of duties and
responsibilities of the “Language and Literature” branch, studies on excavation, conference, museum
building, restoration and preservation of ancient monuments were analysed by the “History and
Museum” branch. In this direction, a literature review was made on cultural heritage studies that had
been carried out by the Community Houses until 1951, predominantly between 1933 and 1935. We
have reached some information demonstrating that people realized the importance of the cultural
inventory and adopted the consciousness of protecting the national values and studies on art, history,
archeology increased. It has been determined that the “Language and Literature” branch tried to instil
a consciousness of national culture and emphasize the language issue throughout the country.
Excavations, ethnography and historical researches have been carried out with the works of the
“History and Museum” branch.

Anahtar Kelimeler

Community Houses, Language and Literature Branch, History and Museum Branch, Cultural Heritage

Kaynakça

• Ankara’da Dil Bayramı., (1935). Ülkü, 6(32): s. 87. Ankara Halkevi Dil-Edebiyat ve Tarih Şubesi., (1932). Ankara: Hakimiyeti Milliye Matbaası, s. 3. Arık, R. O., (1947). Halkevlerinde Müze, Tarih ve Folklor Çalışmaları Kılavuzu. Ankara: C.H.P. Halkevleri Yayımlarından Kılavuz Kitapları XXI, ss. 113-117. Arıkan, Z., (1999). Halkevlerinin Kuruluşu ve Tarihsel İşlevi. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 6(23): ss. 261-281. Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri I-III., (1997). 5. Baskı. Ankara: Türk Tarih Kurumu, s. 318. Bozdoğan, S., (2012). Modernizm ve Ulusun İnşası (T. Birkan, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları, ss. 31- 112. C.H.F. Halkevleri Talimatnamesi., (1932). Ankara: Hakimiyeti Milliye Matbaası, s. 10. C.H.P. Halkevleri Çalışma Talimatnamesi., (1940). Ankara: Zerbamat, s. 8. C.H.P. Halkevleri Öğreneği., (1938). Ankara: Recep Ulusoğlu Basımevi, ss. 5-24. C.H.P. Halkevleri ve Halkodaları 1932-1942., (1942). Ankara: Cumhuriyet Halk Partisi, ss. 9-14. Çavdar, T., (2004). Türkiye’nin Demokrasi Tarihi 1839-1950. 3. Baskı. Ankara: İmge Yayınevi, ss. 314-319. Çeçen, A., (1990). Halkevleri. Ankara: Gündoğan Yayınları, ss. 89-235. Dil Seferberliği., (1933). Ülkü, 1(2): ss. 116-118. Dilmen, İ. N., (1938). Cumhuriyet Yıllarında Dil Çalışmaları. Ülkü, 12(69): ss. 239-244. Gurallar Yeşilkaya, N., (2003). Halkevleri: İdeoloji ve Mimarlık. 2. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları, ss. 65-168. Güneş, M., (2012). Adnan Menderes ve Halkevleri. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 12(25): ss. 141-155. Halkevleri 1932-1935: 103 Halkevi Geçen Yıllarda Nasıl Çalıştı?., (1935). Ankara: Cumhuriyet Halk Partisi, ss. 3-112. Halkevleri Tüzüğü ve Yönetmeliği., (1977). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi, s. 59. Halkevlerinin 1933 Senesi Faaliyet Raporları Hulasaları., (1934). Ankara: Hakimiyeti Milliye Matbaası, ss. 4-80. Halkevlerinin 1934 Senesi Faaliyet Raporları Hulasası., (1935). Ankara: Ulus Basımevi, ss. 6-119. Halkevlerinin 1935 Senesi Faaliyet Raporları Hulasası., (1936). Ankara: Ulus Basımevi, ss. 4-48. Hayri, M., (1935). “Halkevlerinde Dil İşleri Sergisi”. Ülkü, 6(32): ss. 93-95. Irmak, S., (1948). Dil Gününde. Ülkü, 2(22): ss. 1-2. Kadıköy Halkevi Proje Müsabakası., (1938). Arkitekt, (02): ss. 43-56. Kansu, Ş. A., ve ÖZGÜÇ, T., (1941). Etiyokuşu Kazısında Bulunan Mühür ve Ağırşak. Ülkü, 17(100): ss. 291-293. Kara, A., (2006). Cumhuriyet Döneminde Kalkınmanın Mihenk Taşı Halkevleri 1932-1951. Ankara: 24 Saat Yayıncılık, s. 115. Karaömerlioğlu, A., (2006). Orada Bir Köy Var Uzakta Erken Cumhuriyet Döneminde Köycü Söylem. İstanbul: İletişim Yayıncılık, s. 88. Kili, S., (1998). Atatürk Devrimi Bir Çağdaşlaşma Modeli. İstanbul: Yenigün Haber Ajansı, s. 14. Koçak, C., (1990). “Siyasal Tarih (1923-1950)” Türkiye Tarihi 4 Çağdaş Türkiye 1908-1980. Yay. Yön. Sina Akşin. İstanbul: Cem Yayınevi, ss. 85-173. Koşay, H. Z., (1965). Alaca-Höyük Çanak-Çömlekleri Üzerindeki İşaret ve Damgalar. Belleten, 29(113): 1-22. Madran, E., (2002). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Kültür Varlıklarının Korunmasına İlişkin Tutumlar ve Düzenlemeler: 1800-1950. Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi, ss. 106-149. Makal, M., (1979). Köy Enstitüleri ve Ötesi. İstanbul: Çağdaş Yayınları, ss. 49-51. Ozankaya, Ö., (1994). Cumhuriyet Çınarı. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları, ss. 332-333. Ölçen, A. N., (1988). Halkevlerinin Yokedilişi. Ankara: Halkevleri Genel Merkezi Yayını, ss. 8-9. Özacun, O., (1996). Halkevlerinin Dramı. Kebikeç, 2(3): ss. 87-96. Özdemir, Y., ve Aktaş, E., (2011). Halkevleri (1932’den 1951’e). Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED], (45): ss. 235-262. Öztürkmen, A., (2006). Türkiye’de Folklor ve Milliyetçilik. 2. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları, s. 82. Sahir, C., (1933). Halkevleri Yıldönümünde Düşünceler. Ülkü, 1(2): 97-98. Sivas Halkevi Projesi Müsabakası., (1939). Arkitekt, (03-04): ss. 65-68. Sözen, M., ve Tapan, M., (1973). 50 Yılın Türk Mimarisi. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları 122, s. 138. Şimşek, S., (2002). Bir İdeolojik Seferberlik Deneyimi Halkevleri 1932-1951. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, ss. 28-29. Tanyeli, U., (2007). Mimarlığın Aktörleri Türkiye 1900-2000. İstanbul: Garanti Galeri, ss. 108-166. Tecer, A. K., (1941). Türkçenin Pınarı. Ülkü, 1(2): ss. 1-2. Toksoy, N., (2007). Halkevleri: Bir Kültürel Kalkınma Modeli Olarak. Ankara: Orion Yayınevi, ss. 42- 177. Turan, Ş., (2010). Türk Devrim Tarihi III Yeni Türkiye’nin Oluşumu (İkinci Bölüm) (1923-1938). 2. Baskı. Ankara: Bilgi Yayınevi, s. 82. Türk Tarih Kurumu’nun Faaliyeti.,” (1938). Ülkü, 12(69): ss. 249-257. Türk Tarihine Önem., (1935). Ülkü, 6(31): ss. 5-7. Türkiye’de Son Kazılar., (1937). Ülkü, 8(47): ss. 407-408. Yavuz, Y., (1981). Mimar Kemalettin Bey (1870-1927). ODTÜ Mimarlık Fakültesi Dergisi, 7(1): ss. 53-76. Zeyrek, Ş., (2006). Türkiye’de Halkevleri ve Halkodaları (1932-1951). Ankara: Anı Yayıncılık, ss. 1- 104.