EĞİTİMDE SANAL GERÇEKLİK UYGULAMALARI ÜZERİNE: “SINIFTA BEN DE VARIM” PROJESİ

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 4, 339 - 354, 30.09.2020

Bahar Atmaca Demir Ceyhan Kandemir

Öz

Son dönemlerde gelişen teknoloji ile birlikte ortaya çıkan yenilikler her alanda olduğu gibi, eğitim alanında da etkili olmaktadır. Eğitim ortamı, teknolojinin getirdiği olanaklarla hızla değişirken özellikle son yıllarda sanal gerçeklik uygulamalarının da eğitime katkısı olduğu bilinmektedir. Bu araştırmanın amacı, sanal gerçeklik uygulamalarının eğitimdeki kullanım amaçlarını incelemek ve öğrencilerin eğitimlerine olan katkısını tespit etmektir. Araştırmanın örneklemini, Türkiye’de ilk olarak Avcılar Ambarlı İlkokulu’nda gerçekleştirilen, fiziksel ve sosyal olarak okul dışında kalan ve evde eğitim alan öğrenciler için başlatılan “Sınıfta Ben de Varım” projesi oluşturmaktadır. Bu araştırmada, nitel araştırmada en sık kullanılan veri toplama aracı olan “derinlemesine görüşme” tekniğinin yanı sıra geçerlik ve güvenirliği arttırmak için “gözlem” tekniğinden de yararlanılmıştır. Elde edilen bulgular nitel veri analizi yaklaşımlarından betimsel analiz ile yorumlanmış ve araştırmanın sonucunda konuyla ilgili öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yeni İletişim Teknolojileri, Sanal Gerçeklik, Eğitimde Yeni Teknolojiler

Kaynakça

• Arıcı, V. A. (2013). Fen eğitiminde sanal gerçeklik programları üzerine bir çalışma: “Güneş sistemi ve ötesi: Uzay bilmecesi” ünitesi örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Aydın.
• Başaran, F. (2010). Öğretmen adaylarının eğitimde sanal gerçeklik kullanımına ilişkin görüşleri (Sakarya Üniversitesi BÖTE örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Can, T. ve Şimşek, İ. (2016). Eğitimde yeni teknolojiler: Sanal gerçeklik. Eğitim Teknolojileri Okumaları, 2016. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 21. Bölüm, 351,363.
• Choi, D. H., Dailey-Hebert, A. ve Estes, J.S. (2016). Emerging tools and applications of virtual reality in education. Hershey: IGI Global.
• Çoruh, L. (2011). Sanat tarihi dersinde bir öğrenme modeli olarak sanal gerçeklik uygulamasının etkililiğinin değerlendirilmesi: Erciyes Üniversitesi Mimarlık ve Güzel Sanatlar Fakülteleri örneği uygulaması. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Demir, R. (2019). Sanal gerçeklik gözlüğüne dayalı din öğretimine yönelik öğretmen adaylarının tutumu. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (Ek Sayı 1), 847-861.
• Erbaş, Ç. ve Demirer, V. (2015). Eğitimde sanal ve artırılmış gerçeklik uygulamaları. Eğitim Teknolojileri Okumaları, 2015. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 7. Bölüm, 131-148.
• Karasar, Ş. (1999). İnternet ortamında eğitim. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi. (18), 145-168.
• Kayabaşı, Y. (2005). Sanal gerçeklik ve eğitim amaçlı kullanılması. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 4 (3), 151-166.
• Kuruüzümcü, R. (2010). Bir dijital ortam ve sanat formu olarak sanal gerçeklik. Sanat Dergisi, (12), 93-96.
• McLellan, H. (1996). Virtual realities. D. H. Jonassen (ed). Handbook of research for educational communications and technology. USA: Macmillan Library Reference.
• Özarslan, Y. (2008). Uzaktan eğitim uygulamaları için açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri, 71-76. Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Özarslan, Y. (2009). Sosyal bulunuşluk algısına ilişkin uzaktan eğitimde telebulunuşluk çözümleri. Akademik Bilişim’09 - XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 265-268. Şanlıurfa: Harran Üniversitesi.
• Özdemir, O., Erbaş, D., ve Yücesoy-Özkan, Ş. (2019). Özel eğitimde sanal gerçeklik uygulamaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 20(2), 395-420.
• Schwienhorst, K. (2002). The state of VR: A meta-analysis of virtual reality tools in second language acquisition. Computer Assisted Language Learning, 15(3), 221-239.
• Sulak, S. E. ve Sönmez, Y. (2018). Eğitimde dijital teknolojilerin kullanımı. II. Uluslararası Sınırsız Eğitim ve Araştırma Sempozyumu (USEAS2018), 226-234. Muğla.
• Süral, İ. (2008). Yeni teknolojiler ışığında uzaktan eğitimde açıklık, uzaktanlık ve öğrenme. XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri, 31-34. Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Tepe, T., Kaleci, D. ve Tüzün, H. (2016). Eğitim teknolojilerinde yeni eğilimler: Sanal gerçeklik uygulamaları. 10th International Computer and Instructional Technologies Symposium (ICITS), 547-555. Rize.
• Tuncer, M. ve Taşpınar, M. (2008). Sanal ortamda eğitim ve öğretimin geleceği ve olası sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 125-144.
• Yengin, D. ve Bayrak, T. (2018). Yeni medya ve sanal gerçeklik. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Yayınları.
• Zafer, D.Z. (2007). Mimari tasarım sürecine sanal gerçeklik teknolojilerinin etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.