Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İÇ MİMARLIK EĞİTİMİNDE DENEYİMSEL ÖĞRENME METODU, DÜŞEY SİRKÜLASYON ELEMANI MERDİVEN ÖRNEĞİ

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 4, 986 - 996, 01.10.2024
https://doi.org/10.7456/tojdac.1514342

Öz

Günümüzde tasarım eğitimi veren kurum ve kuruluşların ders içerikleri, eskiye oranla dijital ortam yaklaşımlarını daha fazla benimsemeye başlamıştır. Bu durum, öğrencilerin dijital ortamlarda kendilerini ifade etmelerindeki gelişimi hızlandırmaktadır. Başka bir perspektiften bakıldığında, tasarım eğitiminde eskiden beri var olan ekip halinde ve deneyimleyerek öğrenme eylemine dayanan, etkileşimli eğitim sisteminden de uzaklaşmaya neden olmuştur. Bu bağlamda, düşey sirkülasyon elemanı olan merdiven konusu, Selçuk Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi, İç Mimarlık bölümü 2023-2024 eğitim öğretim yılı güz dönemi ders müfredatında yer alan Strüktür Bilgisi dersi kapsamında, İç Mimarlık 2.nci sınıf öğrenicileri ile birlikte ele alınmıştır. Deneyimsel öğrenme metodu kapsamında, toplamda 74 kişiden oluşan topluluk ile düşey sirkülasyon elemanı olan merdivenler, biçimlerine ve malzemelerine göre gruplandırılmıştır. 1/20 ölçek oranında iki ve üçüncü boyutta maket, teknik çizim metodu ile plan ve kesit çizimleri yaptırılmıştır. Çalışmanın uygulama aşaması üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci aşama hazırlık aşaması, ikinci aşama uygulama aşaması ve son aşama ise yapılan anket verilerinin incelendiği değerlendirme ve bulgular aşamasıdır. Çalışma kapsamında amaç, öğrencilerin deneyimsel öğrenme metodu kapsamında, işbirlikçi eğitim, ekip çalışması, problem çözme yeteneğinin arttırılması ve öğrenme deneyiminin etkisinin arttırılması hedeflenmiştir. Çalışmaya katılan öğrenci grupları üzerinde yapılan anket çalışması ile yapılan deneyimsel öğrenme metodunun, öğrenme eylemlerine olumlu veya olumsuz katkılarının ortaya çıkarılması hedeflenmiştir.

Kaynakça

  • Akbulut, M. (2019). Mimari Maket-Malzeme ve Teknikler. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Basım-Yayın Merkezi, Üniversite Yayın No: YTÜ.MF.
  • Akcaova, A. &. (2022). İç Mimarlık Eğitiminde Strüktür ve Proje Derslerinin Entegrasyonu; Tiny House Örneği. Bodrum Sanat ve Tasarım Dergisi Bodrum Journal Of Art And Desıgn. Şubat 2022 Cilt: 01 Sayı: 01, 51-64.
  • Bradberry, L. A. (2019). Learning By Doing: The Long-Term İmpact Of Experiential Learning Programs on Student Success., 15 (1). Journal of Political Science Education, 94-111.
  • Carpenter, W. (2012). Design Build Studio. Decatur. Georgia: Lightroom Press.
  • Chickering, A. &. (1987). Seven Principles for Good Practice in Undergraduate Education. The Wingspread Journal, 3(2), 3-7.
  • Dede, B. (2014). Bauhaus Eğitim Modelinin Türkiye’de Sanat ve Tasarım Eğitimi Üzerine Etkisi. Tez no: 363180, [Yayınlanmamış doktora tezi,, Samsun].Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Dewey, J. (1938). Experience and Education. . New York: Touchstone.
  • Dunn, N. (2010). Architectural model making. London: Laurance King Publishing.
  • Farrelly, L. (2012). Mimarlıkta Sunum Teknikleri çev: Feyza Akder . İstanbul: Literatür.
  • Freire, P. (1991). Ezilenlerin Pedagojisi (D. Hattatoğlu, & E. Özbek, Çev.). . İstanbul: Ayrıntı Yayınevi.
  • Gürbüz, A. (2009). Bina maketlerinin eğitim materyali olarak kullanılması ve öğrenme üzerindeki etkisi (Tez no: 245159) [Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya Üniversitesi]. Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya Üniversitesi, 28-29.
  • Gergin, A. (2015). Sanat ve Tasarım Alanlarında Maket Yapımının Tasarım, Üretim ve Sunum Aşamalarına Etkileri . Yedi: Sanat, Tasarım ve Bilim Dergisi Sayı 14, 157-168.
  • Kolb, D. (1984). Experiential Learning: Experience as The Source of Learning and Development . New Jersey: Prentice Hall.
  • Kutlutan, R. (1999). Mimarlık Eğitiminde Bir Uygulama Üzerine. Mimarlık Dergisi TMMOB Mimarlar Odası Yayını., 52-53.
  • Marjan, L., & Seyed,, M. (2011). Benefits of Collaborative Learning. Procedia Social and Behavioral Sciences, 486-490.
  • Oros, A. (2007). Let’s Debate: Active Learning Encourages Student Participation and Critical Thinking. Journal of Political Science Education. 3 (3), 293–311.
  • Sancar Özyavuz, K. (2012). Mimarlık Dünyasında Yaşam Boyu Öğrenme: İnteraktif E-Atölye Modülü Önerisi. Yayınlanmış doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, 20-21.
  • Zhang, X. S. (2012). Learning By Doing Approach in The İnternet Environment to Improve the Teaching Efficiency of İnformation Technology.24. Physics Procedia,, 2231–2236.

EXPERIENTIAL LEARNING METHOD IN INTERIOR ARCHITECTURE EDUCATION, STAIRS EXAMPLE, A VERTICAL CIRCULATION ELEMENT

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 4, 986 - 996, 01.10.2024
https://doi.org/10.7456/tojdac.1514342

Öz

The course materials provided by design education institutions and organizations now heavily incorporate digital media techniques more than ever before. Consequently, students have been able to enhance their ability to express themselves in digital settings. However, this shift also marks a departure from the traditional interactive learning environment that has long been a cornerstone of design education, which emphasizes experiential and team-based learning. Within the framework of the Structure Knowledge course in the fall semester course curriculum of the 2023–2024 academic year at Selçuk University Faculty of Architecture and Design, Department of Interior Architecture, the subject of stairs—a vertical circulation element—was discussed with second-year interior architecture students. The stairs were grouped into groups of 74 people based on stair shapes and materials as part of the experiential learning method. The technical drawing method was used to create plan and section drawings, as well as two and three-dimensional models at a scale of 1/20. The study's application phase comprises three main parts. The first phase is the preparation phase, followed by the implementation phase, and concludes with the evaluation and findings phase, where the survey data is examined. Using a survey given to the study's participating student groups, the goal was to ascertain whether the experiential learning approach had a beneficial or detrimental impact on the learning activities.

Kaynakça

  • Akbulut, M. (2019). Mimari Maket-Malzeme ve Teknikler. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Basım-Yayın Merkezi, Üniversite Yayın No: YTÜ.MF.
  • Akcaova, A. &. (2022). İç Mimarlık Eğitiminde Strüktür ve Proje Derslerinin Entegrasyonu; Tiny House Örneği. Bodrum Sanat ve Tasarım Dergisi Bodrum Journal Of Art And Desıgn. Şubat 2022 Cilt: 01 Sayı: 01, 51-64.
  • Bradberry, L. A. (2019). Learning By Doing: The Long-Term İmpact Of Experiential Learning Programs on Student Success., 15 (1). Journal of Political Science Education, 94-111.
  • Carpenter, W. (2012). Design Build Studio. Decatur. Georgia: Lightroom Press.
  • Chickering, A. &. (1987). Seven Principles for Good Practice in Undergraduate Education. The Wingspread Journal, 3(2), 3-7.
  • Dede, B. (2014). Bauhaus Eğitim Modelinin Türkiye’de Sanat ve Tasarım Eğitimi Üzerine Etkisi. Tez no: 363180, [Yayınlanmamış doktora tezi,, Samsun].Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Dewey, J. (1938). Experience and Education. . New York: Touchstone.
  • Dunn, N. (2010). Architectural model making. London: Laurance King Publishing.
  • Farrelly, L. (2012). Mimarlıkta Sunum Teknikleri çev: Feyza Akder . İstanbul: Literatür.
  • Freire, P. (1991). Ezilenlerin Pedagojisi (D. Hattatoğlu, & E. Özbek, Çev.). . İstanbul: Ayrıntı Yayınevi.
  • Gürbüz, A. (2009). Bina maketlerinin eğitim materyali olarak kullanılması ve öğrenme üzerindeki etkisi (Tez no: 245159) [Yayınlanmış yüksek lisans tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya Üniversitesi]. Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya Üniversitesi, 28-29.
  • Gergin, A. (2015). Sanat ve Tasarım Alanlarında Maket Yapımının Tasarım, Üretim ve Sunum Aşamalarına Etkileri . Yedi: Sanat, Tasarım ve Bilim Dergisi Sayı 14, 157-168.
  • Kolb, D. (1984). Experiential Learning: Experience as The Source of Learning and Development . New Jersey: Prentice Hall.
  • Kutlutan, R. (1999). Mimarlık Eğitiminde Bir Uygulama Üzerine. Mimarlık Dergisi TMMOB Mimarlar Odası Yayını., 52-53.
  • Marjan, L., & Seyed,, M. (2011). Benefits of Collaborative Learning. Procedia Social and Behavioral Sciences, 486-490.
  • Oros, A. (2007). Let’s Debate: Active Learning Encourages Student Participation and Critical Thinking. Journal of Political Science Education. 3 (3), 293–311.
  • Sancar Özyavuz, K. (2012). Mimarlık Dünyasında Yaşam Boyu Öğrenme: İnteraktif E-Atölye Modülü Önerisi. Yayınlanmış doktora tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon, 20-21.
  • Zhang, X. S. (2012). Learning By Doing Approach in The İnternet Environment to Improve the Teaching Efficiency of İnformation Technology.24. Physics Procedia,, 2231–2236.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İç Mimarlık
Bölüm ARAŞTIRMA MAKALELERİ
Yazarlar

Mine Sungur 0000-0001-5042-9575

Ali Akçaova 0000-0003-2078-9697

Erken Görünüm Tarihi 21 Eylül 2024
Yayımlanma Tarihi 1 Ekim 2024
Gönderilme Tarihi 11 Temmuz 2024
Kabul Tarihi 18 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 14 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Sungur, M., & Akçaova, A. (2024). İÇ MİMARLIK EĞİTİMİNDE DENEYİMSEL ÖĞRENME METODU, DÜŞEY SİRKÜLASYON ELEMANI MERDİVEN ÖRNEĞİ. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 14(4), 986-996. https://doi.org/10.7456/tojdac.1514342


All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)

by-nc.png