THE IDENTITY OF SPACE FOR VAN GOGH; THE EXAMPLE OF “YELLOW HOUSE”, AN INTERIOR PAINTING

Yıl 2025, Cilt: 15 Sayı: 4, 1523 - 1538, 01.10.2025

Tuba Şevgin

https://doi.org/10.7456/tojdac.1741268

Öz

Every structure is built to meet the specific needs of individuals or communities. However, spaces are not merely physical or geometric shelters; they are also meaningful areas where individuals establish their identities. Interior spaces are scenes that reflect a person's mental state, lifestyle, and social status. These spaces contain important clues about the conditions of the period they belong to, individual habits, and culture. Interior painting is a type of painting that depicts scenes taking place in such living spaces. One of the artists who frequently worked with interior painting was Vincent Van Gogh. Van Gogh used space as a means of expression to convey his emotions, mental state, and loneliness. This study aims to examine the identity Van Gogh attributed to space and how he reflected this in his art through his two works, “The Yellow House” and “Bedroom in Arles.” Van Gogh narrates the changes in his inner world through space, while also using space as a metaphor. To this end, the purposeful sampling method was chosen from the qualitative research approach, and the artist's two works, “The Yellow House” and “Bedroom,” were examined using content analysis. The results of the research show that these two works are not merely aesthetically arranged spaces, but rather spaces of identity. The artist's inner turmoil, disappointments, hopes, and feelings of loneliness are the meanings loaded onto these interior spaces. In particular, the color tones, object sizes, and small details used in the “Bedroom” work point to the artist's emotional fluctuations. Van Gogh's emotional connection with the space is clearly conveyed to the viewer through all these elements.

Anahtar Kelimeler

Van Gogh , Interior Painting , Space , Identity , Yellow House.

VAN GOGH İÇİN MEKÂNIN KİMLİĞİ; BIR ENTERİYÖR RESİM OLAN “SARI EV” ÖRNEĞİ

Öz

Her yapı, bireyin ya da toplumun belli başlı ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla inşa edilir. Ancak mekânlar yalnızca fiziksel ya da geometrik bir barınma alanı değil; aynı zamanda bireyin kimliğini var ettiği, anlam yüklü alanlardır. İç mekânlar ise kişinin ruhsal durumunu, yaşam biçimini ve sosyal statüsünü yansıtan sahnelerdir. Bu alanlar, ait oldukları dönemin koşullarına, bireysel alışkanlıklara ve kültürüne dair önemli ipuçları barındırır. İç mekân resmi (enteriyör resim), bu tür yaşam alanlarında geçen sahneleri konu alan bir resim türü olarak yerini almıştır. Enteriyör resmi sıkça işleyen sanatçılardan biri de Vincent Van Gogh’tur. Van Gogh, duygularını, ruhsal durumunu ve yalnızlığını ifade etmek için mekânı bir anlatım aracı olarak kullanmıştır. Bu araştırmada, Van Gogh’un “Sarı Ev” ve “Arles’teki Yatak Odası” adlı iki eseri üzerinden sanatçının mekâna yüklediği kimliği ve bunu sanatına nasıl yansıttığı amaçlanmıştır. Van Gogh, iç dünyasındaki değişimleri mekân üzerinden anlatırken, aynı zamanda mekânı bir metafor olarak işlemektedir. Bu amaç doğrultusunda nitel araştırma yaklaşımından amaçlı örneklem yöntemi seçilmiş olup, sanatçının “Sarı Ev” ve “Yatak Odası” adlı iki eseri ise içerik analizi yöntemiyle irdelenmiştir. Araştırmanın neticesinde bu iki eser sanatçının yalnızca estetik olarak düzenlediği alanlar değil, aslında bir kimlik mekanıdır. Sanatçının yaşamındaki içsel çalkantılar, hayal kırıklıkları, umutlar ve yalnızlık duygusu bu iç mekânlara yüklenen anlamlardır. Özellikle “Yatak Odası” eserinde kullanılan renk tonları, objelerin boyutları, küçük detaylar, sanatçının ruhsal gelgitlerine işaret eder. Van Gogh’un mekânla kurduğu duygusal bağ, tüm bu unsurlar aracılığıyla izleyiciye açık bir şekilde aktarılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Van Gogh , Enteriyör resim , Mekân , Kimlik , Sarı Ev

Kaynakça

• Adler, K. (2015). Van Gogh: The Man And The Earth. Ore Cultura Srl.
• Akbulut, D. (2011). Çocuklara Ressamlar: Van Gogh. Etik Yayınları.
• Aksoy, M. (2024). Acı Çeken Zihinlerin Melankolik Oto-Portre Örnekleri. International Journal Of Social And Humanities Sciences Research (JSHSR), 11(107), 1035–1048.
• Antmen, A. (2021). 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar (10. Baskı). Sel Yayıncılık.
• Asiliskender, B. (2004). Kimlik, mekân ve yer deneyimi. Kültür ve İletişim, 7(14), 73–94.
• Aytaç, Ö. (2013). Kent Mekânları ve Kimlik/Farklılık Sorunu. İdealkent, 4(9), 138–169.
• Bonafoux, P. (1995). Van Gogh: The Passionate Eye. Harry N. Abrams, Inc.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Akgün, E. Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi.
• Cumming, R. (2008). Sanat. İnkılap Kitabevi.
• Cüceoğlu, E. A., & Bozkurt, M. (2018). Birey ve Öteki Bağlamında Sanat Pratiklerinde Mahremiyet Olgusu. Social Sciences Studies Journal, 4(22), 3980–3992.
• Demirkol, C. V. (2008). Batı Sanatında Modernizm ve Postmodernizm. Evrensel Basım Yayınları.
• Doğanay, A., Ataizi, M., Şimşek, A., Balaban, S. J., & Akbulut, Y. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. In A. Şimşek (Ed.), Veri Çözümleme Teknikleri (Ss. 162–195). Anadolu Üniversitesi.
• Douglas, W. D., & Zegers, P. K. (2001). Van Gogh And Gauguin: The Studio Of The South. Thames & Hudson.
• Eser, B. (2013). Görsel Sanatlarda Resimde Renklerin Dili [Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Francalanci, E. L. (2012). Nesnelerin Estetiği (D. Kundakçı, Çev.). Dost Kitabevi.
• Girgin, F. (2020). Sanatta Yatak: Sadece Bir Eşya Değil. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 8(44), 46–63.
• Gombrich, E. H. (1976). Sanatın Öyküsü. Remzi Kitabevi.
• Honour, A. (1967). Tormented Genius: The Struggles Of Vincent Van Gogh. Morrow.
• Howard, M. (2020). Van Gogh: 500 Görsel Eşliğinde Yaşamı ve Eserleri (M. Savcı & Ö. S. Ersan, Çev.). İş Bankası Kültür Yayınları.
• Kayaalp, B., & Kavukcu, E. (2019). Sanat ve Tasarım İlişkisi Bağlamında Resim Sanatında Mimari Çözümlemeler. Art Vision, 30(53), 253-262.
• Kendall, R. (1998). Van Gogh's Van Goghs: Masterpieces from the Van Gogh Museum. National Gallery of Art.
• Korkmaz, E. (1997). Resimde Figür Mekân Sorunsalı [Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Kökçü, N. B. (2023). Resimde Öznel Gerçekliğin Işık Gölge ile İfadesinin İç Mekân Resimleri Üzerinden İncelenmesi [Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi.
• Kuspit, D. (2004). Sanatın Sonu (Y. Tezgiden, Çev.). Metis Yayınları.
• Leymarie, J. (1968). Who Was Van Gogh? Skira.
• Nas, E., & Doğan, Ş. (2018). Konya Müzelerindeki Keçe Seccadelerde Görülen İnteryör Tasvirler Üzerine. Turkish Studies Social Sciences, 13(26), 923–940.
• Nichols, D. P. (2017). After The Cypress: An İntroduction. In D. P. Nichols (Ed.), Van Gogh Among The Philosophers: Painting, Thinking, Being. Lexington Books.
• Pektaş, H., & Gündüz, A. G. (2024). Çağdaş Türk Resminde İç Mekân. The Journal Of Academic Social Science, (99), 233–248.
• Roddam, G. (2015). İşte Van Gogh (D. Öztok, Ed.; 6. baskı). Hep Kitap.
• Schapiro, M. (1983). Vincent Van Gogh. Harry N. Abrams, Inc.
• Süzen, G., & Yücel, H. S. (2021). Resim Sanatında İmge, İmgelem, Yaratıcılık ve Yaratma Süreci. Fine Arts, 16(2), 177–188.
• Tilborgh, V. L. (2009). Van Gogh En Japan. Van Gogh Museum.
• Uysal, A. (2009). Yüzün Ötesi: Portre Kurmak Üzerine. Sanat ve Tasarım Dergisi, 1(4), 107–122.
• Üner, Ö. (2010). Resmin Temelleri: Resim Eğitimi Dizisi 1. Say Yayınları.
• Van Gogh Museum. (T.Y.). Van Gogh’un Baş Yapıtları. https://www.vangoghmuseum.nl/en
• Van Gogh, V. (2010). Vincent Van Gogh And Artworks. Parkstone Press International.
• Wikipedia. (2024). Sarı Ev. In Wikipedia. https://tr.wikipedia.org/wiki/sar%c4%b1_ev
• Wikipedia. (2025). Arles’da Yatak Odası. In Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/bedroom_in_arles
• Yılmaz, M. (2013). Modernden Postmoderne Sanat. Ütopya Yayınevi.