Öğrencilerin
öğrenme ortamlarında sergiledikleri duyuşsal sorunlar kendilerini olduğu kadar
öğretmenleri de olumsuz yönde etkilemektedir. Bu yüzden bu tür sorunların
belirlenerek çözüm yollarının aranması önemlidir. Öğrenci dirençleri de öğrenme
ortamlarında karşılaşılan ve öğretme-öğrenme sürecinin tüm bileşenlerini
olumsuz biçimde etkileyen önemli duyuşsal özelliklerden biridir. Bu araştırmada
üniversite öğrencilerinin direnç davranışlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.
Betimsel bir durum çalışması olarak yapılandırılan araştırmanın verileri
2013-2014 öğretim yılı güz döneminde en az 5 yıl deneyimi bulunan 10 öğretim
üyesi ile gerçekleştirilen yarı-yapılandırılmış görüşmeler ile toplanmıştır.
Görüşmelerde öğretim üyelerine temel olarak öğretme-öğrenme süreçlerinde
karşılaştıkları direnç davranışları, kaynakları ve olası çözüm yolları
sorulmuştur. Elde edilen nitel veriler NVivo 9.0 Nitel Veri Analizi programı
yardımıyla analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğrencilerin
genellikle sorumluluk almama, devamsızlık ve dersle ilgilenmeme gibi edilgen
direnç davranışları göstermektedirler. Öğrenci direnç davranışlarını yıkıcı ve
sonuçlarını olumsuz değerlendiren öğreticiler, öğrencilerin direnç
davranışlarının birincil kaynağını öğrencilerin kendileri olduklarını
belirtmişlerdir. Öğreticiler direnç gösteren öğrenciler ve aileleri ile
iletişim kurmanın, direnç davranışı kaynaklarının ortaya çıkarılmasının ve
disiplinli davranmanın direnç davranışlarını önlemede etkili olacağı
düşünülmektedir. Bununla birlikte, öğrencileri sosyal ve kültürel etkinliklere
yönlendirmek, rol model olmak, kullanılan öğretim yöntem ve tekniklerini
çeşitlendirmek ve direnç davranışı gösteren öğrencilere karşı empatik davranmak
direnç davranışlarını önlemek için alınacak önlemler arasında gösterilmiştir.
Affective problems which could affect learners
in learning environment as well as teacher negatively are needed to be
identified and solved. Student resistance behavior is an affective problem that
is met in learning environments and effects each components of
teaching-learning process mostly negative. This study aims to investigate
university students’ resistance behaviors which is one of the disruptive
behavior in teaching-learning process. In descriptively designed study data
were collected in 2013-2014 academic year autumn term via semi-structured
interviews with 10 lecturers who have at least 5 years experience. During
interviews lecturers basically asked to identify types of resistance behaviors,
possible sources of them and suggestions for ways to overcome. Data was
analyzed by using NVivo 9.0 qualitative data analysis program. According to
results, most of the students have passive form of resistance like behaving
irresponsibly, absenteeism, and not being interested in course. Lecturers said
that primary source of resistance behaviors are students themselves. They
treated resistance behaviors as destructive and exemplified their effects in
classroom negatively. Communication with resistant students and their families,
revealing the sources of these behaviors and being principled were the
behaviors that lecturers prefers in order to prevent themselves from resistance behaviors.
Directing resistant students to social and cultural activities, being role
model, using various instructional methods, and developing empathy with
resistant students were the common prevention suggestions of the
lecturers’.
Student resistance university students lecturers qualitative study
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2018 |
Gönderilme Tarihi | 6 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |