Müslüman Çocukların Resimlerinde Hristiyanlık ve Hristiyan Akran Algısı: Pforzheim/Almanya Örneği

Yıl 2019, Cilt: 10 Sayı: 2, 215 - 242, 30.04.2019

Yasemin Güleç

https://doi.org/10.17569/tojqi.403145

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmanın amacı, 9-15 yaş Müslüman çocukların, diğer dine ve diğer dinden
akranları hakkındaki algılarını, resimleri yoluyla tespit etmektir.  Bu araştırmaya 57 öğrenci katılmıştır. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden; sanat
temelli araştırma ve yarı-yapılandırılmış görüşme desenleriyle desenlenmiştir. Veriler,
resimlerin göstergebilimsel analizi, yarı-yapılandırılmış görüşmelerin betimsel
analizi ile toplanmıştır. Çocukların çizimlerinde, en çok düz anlamı içeren "görüntüsel gös­terge"yi
kullandıkları, ikinci olarak neden-sonuç ilişkisi içeren, "belirti
göstergesi" ni kullandıkları, en az kullanılan gösterge türünün ise
"simge" olduğu görülmüştür. Araştırmada çocukların iç dünyalarının
resimlere yansıdığı görülmektedir. Arkadaşının dininin önemli olmadığını ve
diğer dinin mensuplarıyla birlikte yaşamaktan rahatsızlık duymadığını ifade
eden çocukların resimlerine, hoşgörü temelli göstergeler yansımıştır. Öte
yandan arkadaşının dinin önemli olduğunu ve Hristiyan bir toplumda yaşamaktan
memnun olmadığını ifade edenlerin resimlerine ön yargı temelli göstergeler
yansımıştır. 

Anahtar Kelimeler

Dini önyargı ve hoşgörü, dini sosyal kategorizasyon, müslüman azınlık grup algısı, çocuk resimleri, göstergebilim

Perception of Christianity and Christian Peers in the Drawings of Muslim Children: The Example of Pforzheim/Germany

Öz

The purpose of
this study is to ascertain the perceptions of Muslim children aged between 9
and 15 years old about Christianity and
their Christian peers via drawings they draw. In total, 57 students
participated in this research. The pattern of the study is based on art-based
research listed among the qualitative research
methods. The data were collected by the descriptive
analysis of semi-structured interviews as well as semiotic analysis of the drawings.
It was observed that children use an
“icon” the most in their drawings since it has a literal meaning, secondly the
“index”, which implies a causal relation while the children use the “symbol”
the least. It is comprehended that the drawings of children reflect the inner
world of the children. The drawings of children, stating that the religion does
not constitute an important factor and they are not bothered to live with
people from other religions, reflect the indicators based on the tolerance. On
the other hand, the drawings of those who expressed that they are not content
to live in a Christian society and that the religion is important for them,
reflect the indicators based on the prejudice.

Anahtar Kelimeler

Religious prejudice and tolerance, religious social categorization, perception of muslim minority group, children's drawings, semiotics

Kaynakça

• References
• Akalın, T. (2008). İlköğretim 2. sınıf öğrencilerinin yaptıkları resimlerde aile içi yaşantılarının resimlerine yansıması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Akbulut, M. G. ve Saban, A. (2012). İlköğretim öğrencilerinin şiddetle ilgili algılarının çizdikleri resimler aracılığı ile incelenmesi. Turkish Journal of Education , 1 (1), 21-37.Altınışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.Ashwin, C. (1984). Drawing, design, and semiotics. Design Issues, 1 (2), 42-52.Bahçıvan-Saydam, R. (2004). Çocuk çizimlerinin klinik değerlendirmedeki yeri. Yansıtma: Psikopatoloji ve Projektif Testler Dergisi , 1 (1-2), 111-124.Bayav, D. (2006). Resimde göstergebilim, çocuk resimlerinin göstergebilimsel çözümlenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Ben-Asher, S. (2016). Bedouin children and their reality perceptions of the war between Israel and Gaza. Journal of Muslim Minority Affairs, 36 (4), 484-501.Breslin, A. (1982). Tolerance and moral reasoning among adolescents in Ireland. Journal of Moral Education, 11 (2), 112-127.Brown, E. (1990). Developmental characteristics of figure drawings made by boys and girls aged five through eleven. Perceptual and Motor Skills, 70, 279-288.Bussi, M. G., & Boni, M. (2003). Instruments for semiotic mediation in primary school classrooms. For the Learning of Mathematics, 23 (2), 15-22.Colesante, R. J., & Biggs, D. A. (1999). Teaching about tolerance with stories and arguments. Journal of Moral Education, 28 (2), 184-200.Cowan, K., & Albers, P. (2006). Semiotic representations: Building complex literacy practices through the arts. The Reading Teacher, 60 (2), s. 124-137.Cox, M., Perara, J., Koyasu, M., & Hiranuma, H. (2001). Children's human figure drawings in the UK and Japan: The effects of age, sex, and culture. British Journal of Developmental Psychology, 19, 275-292.Demir, M. (2007). Türkçe derslerinde metin çözümlemesine üslûp-bilim açısından yaklaşım-üslûp çözümlemesinin okuma- anlamaya katkısı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Devine, P. G. (1988). Stereotype assessment: Theoretical and methodological issues. Unpublished manuscript, University of Wisconsin, Madison. Dey, I. (1993). Qualitative data analysis: A user-friendly guide for social scientists. London: Routledge.Dotson, M. L. (2007). Educational criticism, a form of arts-based educational research for studying teachers. Journal of Ethnographic and Qualitative Research, 1, 11-20.Dovidio, J. F., Kawakami, K., Johnson, C., Johnson, B., & Howard, A. (1997). On the nature of prejudice: Automatic and controlled processes. Journal of Experimental Social Psychology, 33, 510-540.Durualp, E. E., Çiçenoğlu, S., Mümünoğlu, S., Kalkanlı, G. ve Altuntaş, Z. (2012). Hastaneye yatmış olan okul öncesi dönem çocuklarının yaptıkları resimlerin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi (Journal of Research in Education and Teaching) , 1 (3), 249-260.Dülger, N. (2008). 06-11 yaş öğrencilerin ailesel ve bireysel özelliklerinin resimlere yansıması.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta. Eisner, E. W. (2002). From episteme to phronesis to artistry in the study and improvement of teaching. Teaching and Teacher Education, 18 (4), s. 375-385.Ekinci, B. (2008). Göçe maruz kalmış 9-11 yaş çocukların kendilerini dışa vurma açısından resimlerin yorumlanması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.Erkman, F. (1987). Göstergebilime giriş. İstanbul: Alan Yayınları.Ersoy, A. F. (2016). Dördüncü sınıf öğrencilerinin hoşgörü algısı ve deneyimleri: Bir fenomenolojik araştırma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 12 (1), 454-473.Ersoy, A. F. ve Türkkan, B. (2010). İlköğretim öğrencilerinin çizdikleri karikatürlere yansıttıkları sosyal ve çevresel sorunların incelenmesi. Eğitim ve Bilim , 35 (156), 96-109.Ersoy, A. ve Türkkan, B. (2009). İlköğretim öğrencilerinin resimlerinde internet algısı, 8 (1), 57-73.25 Nisan 2017 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/90891 adresinden erişildi.Frith, C., & Law, J. (1995). Cognitive and physiological processes underlying drawing skills. Leonardo, 28 (3), 203-205.Golomb, C. (1987). The development of compositional strategies in children's drawings. Visual Arts Research, 13, 42-52.Harms, E. (1944). The development of religious experience in children. American Journal of Sociology, 50 (2), 112-122.Huss, E., & Cwikel, J. (2005). Applying arts-based research to Bedouin women's drawings. International Journal of Qualitative Methods, 4 (4), s. 1-16.İşliyen, F. Ş. ve İşleyen, M. (2015). Çocukların Medya Algısının Resimler Üzerinden Analizi, Global Media Journal TR Edition, 5 (10) Spring 2015,271-287 25 Nisan 2017 tarihinde http://globalmediajournaltr.yeditepe.edu.tr/makaleler/GMJ_10._sayi_bahar_2015/pdf/11 simsekIsliyenIsliyen.pdf adresinden erişildi. Ives, S. W. (1984). The development of expressivity in the drawing. British Journal Education Psychology, 54, 152-159.Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Günümüzde insan ve insanlar:Sosyal psikolojiye giriş. İstanbul: Evrim Yayınları.Koç, B. (2008). Göstergebilimsel bir çözümleme: Çocuk resimlerinde cennet ve cehennem. Dini Araştırmalar , 11, s. 259-282.Kuçuradi, İ. (1995). Hoşgörü:Kavramı ve sınırları. B. Onur (Ed.)içinde, Hoşgörü ve eğitim (ss.18-29).Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları. (1995). Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.Leitch, R. (2008). Creatively researching children's narratives through images and drawings. in P. Thomson (Ed.), Doing visual research with children and young people (pp. 37-57). London and New York, Routledge. Malchiodi, C. A. (1998). Understanding children's drawings. New York: The Guilford Press.Malchiodi, C. A. (2001). Using drawings as intervention with traumatized children. Trauma and Loss: Research and Interventions, 1 (1), 21-27.Milli Eğitim Bakanlığı. (2001). Bireyselleştirilmiş eğitim programları. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.Öksüz, Y., Güven, E., Baba, M. ve Kartal, A. (2015). Investigating primary school students' perceptions about differences through their drawings. Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature, and History of Turkish or Turkic, 10 (3), 529-544.Perşembe, E. (2010). Federal Almanya'nın Baden-Württemberg eyaletinde eğitim sistemi ve Türk göçmen çocuklarının eğitim sorunları . Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (29), 55-80.Pnevmatikos, D. (2002). Conceptual changes in religious concepts of elementary school children: The case of the house where God lives. Educational Psychology, 22 (1), 93-112.Rice, S. (2009). Education for toleration in an era of zero tolerance school policies: A Deweyan analysis. Educational Studies, 45, 556-571.Rifat, A. (1992). Göstergebilimi'in ABC'si. İstanbul: Simavi Yayınları.Sayıl, M. (2004). Çocuk çizimlerinin klinik amaçlı kullanımı üzerine bir değerlendirme. Türk Psikiyatri Yazıları , 7 (14), 1-13.Şen-Beytut, D., Bolışık, B., Solak, U. ve Seyioğlu, U. (2009). Çocuklarda hastaneye yatma etkilerinin projektif yöntem olan resim çizme yolu ile incelenmesi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanat Dergisi , 2 (3), 35-44.Tümlü, C. (2013). 5-12 yaş aralığındaki çocukların ölüm algısını ifade biçimlerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya. Türkkan, B. (2013). Çocuk resimlerinin analizinde göstergebilimsel bir yaklaşım. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri , 13 (1), s. 585-607.Ulçay, H. S. (2011). İlköğretim çağı çocuk resimlerinde cennet ve cehennem tasavvuru. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya. Witenberg, R. T. (2007). The moral dimension of children's and adolescents' conceptualization of tolerance to human diversity. Journal of Moral Education, 36 (4), 433-451.Yavuzer, H. (2013). Resimleriyle çocuk "resimleriyle çocuğu tanıma". İstanbul: Remzi Kitabevi.Yurtal, F. ve Artut, K. (2008). Çocuklarının şiddeti algılama biçimlerinin çizdikleri resimlere yansımaları. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi , 15 (3), 149-155.Zengin, H. K. (2010). Almanya'daki Müslüman çocuklarda Allah kavramının gelişimi: Âdem ve Havva kıssası - yaratılışı, cennetten çıkarılıştan - bağlamında 1-4 ve 6. sınıf çocukları üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi , 51 (1), 213-248.