Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Inclusive Education and Physical Education: Evaluation of Teacher Opinions

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 4, 452 - 463, 30.10.2025
https://doi.org/10.22282/tojras.1753810

Öz

The research aims to determine the opinions and thoughts of physical education and sports teachers on inclusive education. The research was conducted with a qualitative method. Since the inclusive education process will be tried to be explained with the opinions of physical education and sports teachers, the phenomenology design was used in the research. The opinions of physical education and sports teachers on inclusive education were sought in the research, therefore, the purposeful sampling method was used. In this context, while determining the research participants, the criteria of being a physical education and sports teacher and having inclusive students were sought and 10 physical education and sports teachers, 4 of whom were female and 6 of whom were male, who met these criteria were included in the research. Data were collected with the interview technique in the research and in this context, a semi-structured interview form developed by the researchers was used to collect the data. The data of the research were evaluated with content analysis. When the opinions of the physical education and sports teachers participating in the research regarding the instructional arrangements they made in physical education and sports lessons for inclusive students were analyzed, six subthemes emerged, when the participant statements revealing the emotional and professional experiences of the teachers regarding the inclusive education process were analyzed, five subthemes emerged, and when the opinions of the teachers regarding the peer and parent attitudes in inclusive education were analyzed, five subthemes emerged. All of the participants clearly stated that they supported inclusive education, and four subthemes emerged within this scope. The participants associated the difficulties they encountered during the inclusive education process with a lack of theoretical knowledge, although they were mainly practice-based, and five subthemes emerged within this scope. As a result of the research, it was determined that different adaptations were made by the teachers during the inclusive education process, that this process was open to development, but that they faced many different problems.

Kaynakça

  • Allen, E. K., & Cowdery, G. E. (2009). The exceptional child: Inclusion in early childhood education. United States.
  • Batu, S., & Kırcaali-İftar, Y.G. (2004). Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüş ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 33–57.
  • Batu, S., & Kırcaali-İftar, G. (2009). Kaynaştırma (4. baskı). Kök Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, E., & Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Canpolat, B., & Nalcı M.N. (2019). Spor yapan dezavantajlı bireylerin ortamlarında demokrasi algısı nasıldır? In Spor Bilimlerinde Akademik Yaklaşımlar (pp. 25–39). Akademisyen Yayınevi.
  • Creswell, J. W. (2018). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal kitabevi.
  • Creswell, J. W. (2020). Nitel araştırma yöntemleri (M. Bütün & B. Demir, Trans.; 5. baskı). Siyasal Kitabevi.
  • Çolak, A., & Vuran (2013). Kaynaştırma uygulanan bir ilköğretim sınıfındaki sosyal yeterlik özelliklerinin betimlenmesi ve iyileştirilmesi çalışmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(Özel Sayı), 33.
  • Demirci, P. T., Çınar, İ., & Demirci, N.İ. (2014). Sınıf öğretmenlerinin özel eğitime gereksinim duyan öğrencilerde beden eğitimi ders programından ve kaynaştırma eğitiminden kaynaklanan sorunlarının incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 136–150.
  • DePauw, K. P., & Doll-Tepper, G. (2000). Toward progressive inclusion and acceptance: Myth or reality? Adapted Physical Activity Quarterly, 17(2), 135–143.
  • Education, A. (2006). Daily physical activity: A handbook for grades 1-9 schools. Alberta, Canada.
  • Eren, B. (2012). Müzik eğitiminde kaynaştırma uygulamaları ve Orff-Schulwerk. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 14–25.
  • Gezer, S. M. (2017). Sınıfında kaynaştırma öğrencisi bulunan okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik rol algılarının belirlenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Güneş, Ö. A. (2016). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde sınıfında kaynaştırma öğrencisi bulunan sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara ilişkin görüşleri [Yüksek Lisans Tezi]. Girne Amerikan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kıbrıs.
  • İzci, E. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının “özel eğitim” konusundaki yeterlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 106–114.
  • Kaya, A., & İlhan, E. L. (2024). Özel eğitim ile beden eğitimi ve spor öğretmen adaylarının zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklere yönelik tutumlarının incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 13–22.
  • Kıran, H. (2012). Etkili sınıf yönetimi. Anı Yayıncılık.
  • Kirchner, C. E., & Gerber Smith, B. (2008). Designed to deter: Community barriers to physical activity for people with visual or motor impairments. American Journal of Preventive Medicine, 30(4), 344–352.
  • Metin, E. N. (2011). Kaynaştırma. In Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitim (Baykoç, N, pp. 87–104). Eğiten Kitap.
  • Metin, N. (1992). Okul öncesi dönemde özürlü çocuklar için kaynaştırma programları. Özel Eğitim Dergisi, 1(2), 34–36.
  • Morgan, P. J., & Bourke, S. F. (2004). “I know it’s important but I’d rather teach something else!”: An investigation into generalist teachers’ perceptions of physical education in the primary school curriculum. Australian Association for Research in Education (AARE) Conference. https://www.aare.edu.au/data/publications/2004/mor04509.pdf
  • Odom, S. L. (2000). Preschool inclusion: What we know and where we go from here. Topıcs in Early Childhood Special Education, 20(1), 20–27.
  • Orhan, B. E., & Yarımkaya İlhan E L E. (2018). İki farklı özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinin fiziksel aktivite profilinin incelenmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 9(2), 110–126.
  • Roth, J. F. (2005). The role of teachers’ self-efficacy in increasing children’s physical activity [Doctoral Thesis]. Louisiana State University.
  • Sanioğlu, A., Büyükkaragöz Duman, S., & Sarı, H. (2008). İlköğretim okullarındaki özel eğitim sınıflarında görevli öğretmenlerin beden eğitimi ders programı ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 40–50.
  • Tekindal, M., & Uğuz Arsu, Ş. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme.
  • UNESCO. (2012). Addressing exclusion in education: A guide to assessing education systems towards more inclusive and just societies. Paris.
  • United Nations Children’s Fund. (2008). UNICEF annual report 2007. https://www.unicef.org/reports/annual-report-2007
  • Yıldırım, A., & Simsek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11 baski: 1999-2018).
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. baskı). Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.

Kaynaştırma Eğitimi ve Beden Eğitimi: Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Yıl 2025, Cilt: 14 Sayı: 4, 452 - 463, 30.10.2025
https://doi.org/10.22282/tojras.1753810

Öz

Araştırma beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine dair görüş ve düşüncelerinin belirlenmesini amaçlamaktadır. Araştırma nitel yöntem ile yürütülmüştür. Kaynaştırma eğitimi süreci beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin görüşleriyle anlamlandırılmaya çalışılacağından araştırmada fenomenoloji deseninden faydalanılmıştır. Araştırmada kaynaştırma eğitimine yönelik beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin görüşlerine başvurulmuştur bu nedenle amaçlı örneklem alma yönteminden faydalanılmıştır. Bu kapsamda araştırma katılımcıları belirlenirken beden eğitimi ve spor öğretmeni olması ve kaynaştırma öğrencilerinin olması ölçütleri aranmış bu ölçütleri sağlayan 4’ü kadın 6’sı erkek 10 beden eğitimi ve spor öğretmeni araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırmada görüşme tekniği ile veriler toplanmış bu kapsamda verilerin toplanması için araştırmacıların oluşturduğu yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın verileri içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Araştırmaya katılan beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin kaynaştırma öğrencilerine yönelik beden eğitimi ve spor derslerinde gerçekleştirdikleri öğretimsel düzenlemelere ilişkin görüşleri analiz edildiğinde altı alt tema, kaynaştırma eğitimi sürecine ilişkin öğretmenlerin duygusal ve mesleki deneyimlerini ortaya koyan katılımcı ifadeleri analiz edildiğinde beş alt tema, kaynaştırma eğitiminde akran ve ebeveyn tutumlarına ilişkin öğretmen görüşleri analiz edildiğinde beş alt tema öne çıkmıştır. Katılımcıların tamamı, kaynaştırma eğitimini desteklediklerini açıkça ifade etmişler ve bu kapsamda dört alt tema öne çıkmıştır. Katılımcılar, kaynaştırma eğitimi sürecinde karşılaştıkları zorlukları ağırlıklı olarak uygulama temelli olmakla birlikte teorik bilgi eksikliğiyle de ilişkilendirmişler ve bu kapsamda beş alt tema öne çıkmıştır. Araştırma sonucunda kaynaştırma eğitimi sürecinde öğretmenler tarafından farklı uyarlamalar yapıldığı bu sürecin geliştirmeye açık olduğu ancak farklı pek çok sorun ile karşı karşıya kaldıkları belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Allen, E. K., & Cowdery, G. E. (2009). The exceptional child: Inclusion in early childhood education. United States.
  • Batu, S., & Kırcaali-İftar, Y.G. (2004). Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesindeki öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüş ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 33–57.
  • Batu, S., & Kırcaali-İftar, G. (2009). Kaynaştırma (4. baskı). Kök Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, E., & Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Canpolat, B., & Nalcı M.N. (2019). Spor yapan dezavantajlı bireylerin ortamlarında demokrasi algısı nasıldır? In Spor Bilimlerinde Akademik Yaklaşımlar (pp. 25–39). Akademisyen Yayınevi.
  • Creswell, J. W. (2018). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. Siyasal kitabevi.
  • Creswell, J. W. (2020). Nitel araştırma yöntemleri (M. Bütün & B. Demir, Trans.; 5. baskı). Siyasal Kitabevi.
  • Çolak, A., & Vuran (2013). Kaynaştırma uygulanan bir ilköğretim sınıfındaki sosyal yeterlik özelliklerinin betimlenmesi ve iyileştirilmesi çalışmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 15(Özel Sayı), 33.
  • Demirci, P. T., Çınar, İ., & Demirci, N.İ. (2014). Sınıf öğretmenlerinin özel eğitime gereksinim duyan öğrencilerde beden eğitimi ders programından ve kaynaştırma eğitiminden kaynaklanan sorunlarının incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 136–150.
  • DePauw, K. P., & Doll-Tepper, G. (2000). Toward progressive inclusion and acceptance: Myth or reality? Adapted Physical Activity Quarterly, 17(2), 135–143.
  • Education, A. (2006). Daily physical activity: A handbook for grades 1-9 schools. Alberta, Canada.
  • Eren, B. (2012). Müzik eğitiminde kaynaştırma uygulamaları ve Orff-Schulwerk. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 14–25.
  • Gezer, S. M. (2017). Sınıfında kaynaştırma öğrencisi bulunan okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik rol algılarının belirlenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Güneş, Ö. A. (2016). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde sınıfında kaynaştırma öğrencisi bulunan sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara ilişkin görüşleri [Yüksek Lisans Tezi]. Girne Amerikan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kıbrıs.
  • İzci, E. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının “özel eğitim” konusundaki yeterlikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 106–114.
  • Kaya, A., & İlhan, E. L. (2024). Özel eğitim ile beden eğitimi ve spor öğretmen adaylarının zihinsel engelli bireylerin sportif etkinliklere yönelik tutumlarının incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 13–22.
  • Kıran, H. (2012). Etkili sınıf yönetimi. Anı Yayıncılık.
  • Kirchner, C. E., & Gerber Smith, B. (2008). Designed to deter: Community barriers to physical activity for people with visual or motor impairments. American Journal of Preventive Medicine, 30(4), 344–352.
  • Metin, E. N. (2011). Kaynaştırma. In Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitim (Baykoç, N, pp. 87–104). Eğiten Kitap.
  • Metin, N. (1992). Okul öncesi dönemde özürlü çocuklar için kaynaştırma programları. Özel Eğitim Dergisi, 1(2), 34–36.
  • Morgan, P. J., & Bourke, S. F. (2004). “I know it’s important but I’d rather teach something else!”: An investigation into generalist teachers’ perceptions of physical education in the primary school curriculum. Australian Association for Research in Education (AARE) Conference. https://www.aare.edu.au/data/publications/2004/mor04509.pdf
  • Odom, S. L. (2000). Preschool inclusion: What we know and where we go from here. Topıcs in Early Childhood Special Education, 20(1), 20–27.
  • Orhan, B. E., & Yarımkaya İlhan E L E. (2018). İki farklı özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinin fiziksel aktivite profilinin incelenmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 9(2), 110–126.
  • Roth, J. F. (2005). The role of teachers’ self-efficacy in increasing children’s physical activity [Doctoral Thesis]. Louisiana State University.
  • Sanioğlu, A., Büyükkaragöz Duman, S., & Sarı, H. (2008). İlköğretim okullarındaki özel eğitim sınıflarında görevli öğretmenlerin beden eğitimi ders programı ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 40–50.
  • Tekindal, M., & Uğuz Arsu, Ş. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme.
  • UNESCO. (2012). Addressing exclusion in education: A guide to assessing education systems towards more inclusive and just societies. Paris.
  • United Nations Children’s Fund. (2008). UNICEF annual report 2007. https://www.unicef.org/reports/annual-report-2007
  • Yıldırım, A., & Simsek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11 baski: 1999-2018).
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5. baskı). Seçkin Yayıncılık.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Beden Eğitimi ve Spor Pedagojisi, Engelliler için Beden Eğitimi, Spor ve Fiziksel Aktivite
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Sevim Handan Yılmaz 0000-0002-1032-5082

Yayımlanma Tarihi 30 Ekim 2025
Gönderilme Tarihi 29 Temmuz 2025
Kabul Tarihi 7 Ekim 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 14 Sayı: 4

Kaynak Göster

Vancouver Yılmaz SH. Kaynaştırma Eğitimi ve Beden Eğitimi: Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi. TOJRAS. 2025;14(4):452-63.