PHRONİMOS’DA PROAİRESİS BAĞLAMINDA ZİHİN FELSEFESİ’NİN ETİK ANALİZİ

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 1, 37 - 56, 15.06.2020

Büşra Burcu Ünker

Öz

Çalışmada
amacımız Zihin Felsefesi bağlamında bir “etik incelemesi” yapmaktır. Bunun için
aynı zamanda Zihin Felsefesi’ne de ait olan farklı düşünürlerin önemli
kavramlarını gösterdik: Platon, Aristoteles, Descartes, Kant, Husserl.
Araştırmamızın temeli için Aristoteles ve Kant’ı seçtik. Son bölümden önce,
Zihin Felsefesi’nin etik anlayışını onun kendi kuramlarını kullanarak
açıkladık. Ve çalışmamızı bu açıklamalara bağlı olarak Aristoteles’in ve
Kant’ın etik anlayışlarını yorumlayarak bitirdik.

Anahtar Kelimeler

Zihin Felsefesi, Zihin, İrade, Etik, Aristoteles

Kaynakça

• ARİSTOTELES (1997), Nikomakhos’a Etik, Çev. S. Babür, Ayraç Yayınları, Ankara. ARİSTOTELES (1999), Eudemos’a Etik, Çev. S. Babür, Dost Yayınları, Ankara. ARİSTOTELES (2000), Ruh Üzerine (De Anima), Çev. Z. Özcan, Alfa Basım Dağıtım, İstanbul. ARİSTOTELES (2010), Metafizik, Çev. Ahmet Arslan, Sosyal Yayınlar, İstanbul. AUSTIN, J. L. (1961), Philosophical Papers, Oxford University Press, New York BEZCİ, B., Kant ve Hegel’in Felsefesinde Etik Anlayışı, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, sf: 49-61 BLOCK, N. (2011), The Anna Karenina Theory of the Unconscious, Neuropychoanalysis,13(1) CARSON, S. (2006), “phronesis” maddesi, Encyclopedia of Philosophy, Second Edition, Editor in Chief: Donald M. Borchert, Volume: 10, The Mac Millan Company, New York. CASSİRER, E. (1996), Kant’ın Yaşamı ve Öğretisi, Çev. D. Özlem, İnkilap Yayınları, İstanbul. CEVİZCİ, A. (2014), Etik, Say Yayınları, İstanbul. CHURCHLAND, P. S., (2008), The Impact of Neuroscience on Philosophy, Neuron 60. COPLESTON, F. (1995), Felsefe Tarihi-Kant, Çev. A. Yardımlı, İdea Yayınları, İstanbul. ÇİĞDEM, A. (1997), Aydınlanma Düşüncesi, İletişim Yayınları, İstanbul. ÇÖTOK T. (2011), Ahlakın Kurucu Erdemi Olarak Phronesis, Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. DESCARTES R. (2007), İlk Felsefe Hakkında Meditasyonlar, Çev. İ. Birkan, BilgeSu Yayıncılık, Ankara. DESCARTES R. (2010), Metot Üzerine Konuşma, Çev. A. Altınörs, Paradigma Yayınları, İstanbul. GÖDELEK K. (2011), Zihin Felsefesi, Anadolu Üniversitesi Yayını No:2337, Açıköğretim Fakültesi Yayını: 1334, Eskişehir GÖZKÂN, H. B., Saf Aklın Eleştirisinde Benin Kuruluşu, www.academia.edu. HEIDEGGER M. (2009), The Basic Concepts of Aristotelian Philosophy, Indiana University Press, Bloomigton HUSSERL, E. (1997), Kesin Bir Bilim Olarak Felsefe, Çev. A. Kaygı, T.F.K., Ankara. KANT, I. (1997), Critique of Pure Reason, İng. Çev. P. Guyer &A. W. Wood, Cambridge University Press, Cambridge. LIDELL, H.G. & SCOTT (2002), An Intermediate Greek-English Lexion, Oxford University Press, Oxford. LOCKE, J. (1999), İnsanın Anlama Yetisi Üzerine Bir Deneme, Çev. M. Delikara Topçu, Öteki Yayınevi, Ankara. MACINTRYRE, A. (2001), Ethik’in Kısa Tarihi-Homerik Çağdan Yirminci Yüzyıla, Çev. A. Cevizci, Paradigma Yayınları, İstanbul MALONE, C. J. (2009), Psychology Pytagoras toPresent, MIT Press, Cambridge. PLATON (1973), Devlet, Çev. H. Demirhan, Hürriyet Yayınları, İstanbul. PLATON (1997), Phaidon, Çev. S.K. Yetkin, H.R. Atademir, MEB Yayınları, İstanbul. PLATON (2009), Menos, Çev. A. Cevizci, Sentez Yayıncılık, İstanbul. RYLE, G. (1949), The Concept of Mind, Barnes&Noble Inc., New York. SHAFFER, A. S. (2005), Zihin Felsefesi, İz Yayıncılık, İstanbul. SHAFFER, A. S. (1968), Philosophy Of Mind, Prentice-Hall, Inc., New York. STRAWSON, P. F. (1949), Truth, Analysis, IX, No.6, Philosophical Library, New York. TOLSTOY, L. (1999), Anna Karenina, Çev. E. B. Greenwood, Wordsworth Classics, Londra. VOSS S. (2013), Benlik İnancı, Çev. A. N. Kanıyaş, Cogito, sayı 75, sf.185-199 YKY, İstanbul. WITTGENSTEIN, L. (1958), Philosophical Investigations, İng. Çev. G.E.M Ancombe, The Mac Millan Company, New York.