Retrospective evaluation of poisoning cases who presented to the Pediatric Emergency Unit

Yıl 2011, , 234 - 240, 01.09.2011

Veysel Sümer Ekrem Güler Ramazan Karanfil Tahir Dalkıran Halil Gürsoy Mesut Garipardıç Mehmet Davutoğlu

https://doi.org/10.4274/tpa.46.80

Öz

Aim: Childhood poisoning is a frequently seen health problem in our country This study aimed to determine epidemiological and clinical features of childhood poisoning in our region and guide for the necessary measures Material and Method: In this study epidemiological features of 233 cases who presented to the Pediatrics Emergency Unit of Kahramanmaraş Sütçü İmam University Medical Faculty between the years 2003 and 2009 were evaluated with Statistical Package for the Social Sciences SPSS 16 0 IBM Company Chicago Illinois statistics program retrospectively Results: The ratio of poisoning cases to all pediatric emergency admissions was 1 14 60 5 of these cases were male and 39 5 were female Male female ratio was 1 5 1 nbsp; The highest rate of poisoning was observed in the 7 months ndash;4 years of age group 73 8 Exposure to poisoning agents occurred mostly by the gastrointestinal route 91 and most of the agents were ingested accidentally 97 The most common factor leading to intoxication was 54 9 non pharmacological agents These included caustic corrosive substances 25 3 insecticides and pesticides 7 3 carbon monoxide CO 6 hydrocarbons 5 2 rat poison 2 6 fungi 2 6 and herbal products 2 6 in order of frequency Pharmacological agents that cause intoxication were the second most common 41 2 factor These included antidepressants 15 5 iron containing medications 3 antipsychotics 2 6 anticholinergics 1 7 paracetamol 1 7 cardiovascular system drugs 1 7 and gastrointestinal drugs 1 7 in order of frequency Conclusions: In our region the most common poisoning agents were drugs and then caustic corrosive substances Turk Arch Ped 2011; 46: 226 32

Anahtar Kelimeler

-

Çocuk acil servisine başvuran zehirlenme olgularının geriye dönük olarak değerlendirilmesi

Öz

Amaç: Çocukluk çağı zehirlenmeleri ülkemizde sık görülen bir sağlık sorunudur. Bu çalışmada bölgemizde görülen çocukluk çağı zehirlenmelerinin epidemiyolojik ve klinik özelliklerin belirlenmesi ve gerekli önlemler için yol göstermesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisi’ne 2003–2009 tarihleri arasında zehirlenme nedeniyle getirilen 233 olgunun epidemiyolojik özellikleri geriye dönük olarak Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) 16.0 (IBM Company Chicago, Illinois) istatistik programıyla değerlendirildi.

Bulgular: Zehirlenme olgularının tüm acil başvurularına oranı %1,14, %60,5’i erkek, %39,5 i kız ve erkek/kız oranı ise 1,5/1’di. Zehirlenmelerin en sık görüldüğü yaş 7 ay–4 yaş (%73,8) grubuydu. Zehirlenme etkeni olan maddeler en sık sindirim sistemi yoluyla (%91) ve bunlarında çoğu kaza sonucu (%97) alınmıştı. Zehirlenmeye neden olan en sık etken (%54,9) farmakolojik olmayan ajanlardı. Bunlar sıklık sırasına göre yakıcı-koroziv maddeler (%25,3), insektisit ve pestisitler (%7,3), karbonmonoksit (%6), hidrokarbonlar (%5,2), fare zehiri (%2,6), mantarlar (%2,6) ve bitkisel ürünlerdi (%2,6). Zehirlenmeye neden olan farmakolojik ajanlar ise ikinci en sık (%41,2) etkendi. Bunlar sırasıyla; antidepresanlar (%15,5), demir içeren ilaçlar (%3), antipsikotikler (%2,6) antikolinerjikler (%1,7), parasetamol (%1,7), kardiyovasküler sistem ilaçları (%1,7), sindirim sistemi ilaçlarıydı (%1,7).

Çıkarımlar: Bölgemizdeki çocukluk çağı zehirlenmelerinde ilk sırada ilaçlar, ikinci sırada ise yakıcı-koroziv maddeler yer almaktadır. (Türk Ped Arfl 2011; 46: 234-40)

Anahtar Kelimeler

Çocukluk çağı, epidemiyoloji, Kahramanmaraş, zehirlenme

Kaynakça

• Sarıkayalar F. Çocukluk çağında zehirlenme. Katkı Ped Derg 1990; 11: 201-14.
• Aji DY, İlter O. Türkiye’de çocuk zehirlenmeleri. Türk Ped Arş 1998; 33 :154–8.
• Müftü Y. Çocukluk çağı kazaları. Çocuk Sağ ve Hast Derg 1975; 18: 78–90.
• Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, ve ark. Çocuk acil servisine geti- rilen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Çocuk Sağ ve Hast Derg 2009; 52: 68-74.
• Ertekin V, Altınkaynak S, Alp H, Yiğit H. Çocukluk çağında zehirlen- meler. Son üç yıldaki vakaların değerlendirilmesi. Çocuk Derg 2001; 1: 104-9.
• Özdemir R, Bayrakcı B. Zehirlenmeler ve Hacettepe Deneyimi. Katkı Ped Derg 2009; 31: 47-87
• Dutta AK, Seth A, Goyal PK, et al. Poisoning in children: Indian sce- nario. Indian J Ped 1998 65: 365-70.
• Koliou M, Ioannou C, Andreou K, et al. The epidemiology of childho- od poisonings in Cyprus. Eur J Ped 2009; 17: 1124-8.
• Rashid MM, Hasan MA, Chowdhury FR. Childhood acute poisoning in a tertiary medical college hospital of Bangladesh. Mymensingh Med J 2007; 16: 12-4.
• Adejuyigbe EA, Onayade AA, Senbanjo IO, et al. Childhood poiso- ning at the Obafemi Awolowo University Teaching Hospital. Niger J of Med 2002; 11: 183-6.
• Bostancı İ, Küpelioğlu M, Bedir E, ve ark. Çocuk zehirlenme olgula- rının retrospektif değerlendirilmesi. Tur Klin Ped 1999; 8: 143-6.
• Kösecik M, Arslan SO, Çelik İL, ve ark. Şanlıurfa’da çocukluk çağı zehirlenmeleri. Çocuk Sağ ve Hast Derg 2001; 44: 20-53.
• Kırel B, Ünlüoğlu İ, Doğruel N, et al. Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerin retrospektif analizi. Tur Klin Ped 2000; 9: 158-63.
• Öntürk Y, Uçar B. Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmeleri- nin retrospektif değerlendirilmesi. Çocuk Sağ Hast Derg 2003; 46: 103-13.
• Aji DY, Keskin S, İlter Ö. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Acil Biriminde izlenen zehirlenmelerin değerlendirilmesi. Tur Ped Arş 1998; 148-53.
• Bronstein AC, Spyker DA, Louis R, et al. 2007 Annual Report of The American Association of Poison Control Centers National Poison Data System (NPDS): 25th Annual Report. Clinical Toxicology 2008; 46: 927-1057.
• Wani KA, Ahmad M. Poisoning in children. JK - Practitioner 2004; 11: 274-5.
• Petridou E, Kouri N, Polychronopoulou A, et al. Risk factors for child- hood poisoning: a case control study in Greece. Injury Prevention 1996; 2: 208-11.
• Kayaalp O. Akut zehirlenme tedavisinde genel ilkeler. Tıbbi Farmakoloji. Cilt 1. Ankara: Garanti Basımevi, 1978: 244-385.
• Aygün AD, Güvenç H, Türkbay D, et al. Hastanemizde izlenen zehir- lenme olgularının değerlendirilmesi. Nobel Med Klin Bil 1995; 3: 48-51.
• Özdoğan H, Davutoğlu M, Boşnak M, et al. Pediatric poisonings in southeast of Turkey: epidemiological and clinical aspects. Hum & Exp Toxic 2008; 27: 45-8.
• Orbak Z, Selimoğlu MA, Alp H. Erzurum Bölgesinde çocuklarda zehirlenme vakalarının değerlendirilmesi. Çocuk Sağ ve Hast Derg 1996; 39: 497-504.
• Uçar B, Ökten A, Mocan H. Karadeniz bölgesinde çocuk zehirlenme vakalarının retrospektif incelenmesi. Çocuk Sağ ve Hast Derg 1993; 36: 363-71.
• Hıncal F, Hıncal AA, Müftü Y, et al. Epidemiological aspects of child- hood poisonings in Ankara: A 10-year survey. Human toxicology 1987; 6: 147-52.
• Çuhadaroğlu F, Sonuvar B. Adolesan intiharları ve kendilik imgesi. Türk Psik Derg 1993; 4: 29-38.
• Andıran N, Sarıkayalar F. İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesinde altı yılda izlenen akut zehirlenmeler. Katkı Ped Derg 2001; 22: 396-408.
• Tunç B, Örmeci AR, Dolgun A, Karaca H. Isparta Bölgesinde çocuk- luk çağı zehirlenme nedenleri. Çocuk Sağ ve Hast Derg 1995; 38: 211-8.
• Ergür AT, Sütçü İ, Tanzer F. Pediatri servisimizdeki zehirlenme olgu- larının değerlendirilmesi: 1990–1998. Tur Klin Ped 1999; 8: 9-14.
• Totan M, Sancak R, Küçüködük Ş. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisi'ne başvuran intoksikasyon hastalarının değerlendirilmesi. Tur Klin Ped 1999; 8: 126-9.
• Kalyoncu MD, Ökten A, Kalyoncu Nİ, ve ark. Doğu Karadeniz Bölgesinde çocukluk çağında pestisitlerle zehirlenme vakalarında artış. Çocuk Sağ ve Hast Derg 1996; 39: 505-10.
• Perry HE. Pediatric poisonings from household products; hydrofluoric acid and methacrylic acid. Current Opinion in Ped 2001; 13: 157-61.
• Belson MG, Simon HK. Utility of comprehensive toxicologic screens in children. The Am J of Emerg Med 1999; 17: 221-4.
• Fernando R, Fernando DN. Childhood poisoning in Sri Lanka. Indian J of Ped 1997; 64: 457-60.
• Buch NA, Ahmed K, Sethi AS. Poisoning in children. Indian J of Ped 1991; 28: 521-4.
• Khare M, Bhide M, Ranade A, et al. Poisoning in children - analyses of 250 cases. J Postgrad Med 1990; 89: 203-8.
• Deniz T, Kandiş H, Saygun M, ve ark. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine başvuran zehirlenme olgularının analizi. Düzce Tıp Fak Derg 2009; 11: 15-20.
• Litovitz T, Manoguerra A. Comparison of pediatric poisoning hazards: as analysis of 3.8 million exposure incidents. Pediatrics 1992; 89: 999-1006.
• Gürpınar T, Aşırdizer M. Zehirlenmelerde hekim sorumluluğu. Turk Klin Cer Tıp Bil Der 2006; 2: 56-62.