BibTex RIS Kaynak Göster

Haemoperfusion in Amanita Phalloides Poisoning

Yıl 1992, Cilt: 27 Sayı: 1, - , 01.03.1992

Dolly Yafet Aji Salim Çalışkan Ahmet Nayır Afife Mat Billur Can Zeynel Yaşar Hülya Özşahin Fügen Çokuğraş Lale Sever

Öz

Amanita phalloides is responsible for about 90 percent of all fetal cases of mushroom intoxication The amatoxins the main toxic component of these fungi are responsible for the gastrointestinal symptoms as well as hepatic and renal failure nbsp; Three brothers with A phalloides poisoning were admitted with gastrointestinal symptoms beginning 12 hours after ingestion Jaundice hepatomegaly and neurologic symptoms were not present but the liver enzymes were moderately increased alfa amanitin was detected in sera of all patients All patients underwent charcoal haemoperfusion and two of them had additional haemodialysis along with conservative therapy Liver enzymes that showed marked increase on the second day of therapy decreased to normal levels on the 28 th day All of our patients survived Key words: Mushroom Poisoning Amanita Phalloides Poisoning Amatoxins Haemoperfusion

Anahtar Kelimeler

-

Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon

Yıl 1992, Cilt: 27 Sayı: 1, - , 01.03.1992

Dolly Yafet Aji Salim Çalışkan Ahmet Nayır Afife Mat Billur Can Zeynel Yaşar Hülya Özşahin Fügen Çokuğraş Lale Sever

Öz

Amanita phalloides mantar zehirlenmesine bağlı ölümlerin 90 ından sorumludur Bu mantarların ana toksik öğeleri olan amatoksinler hepatik ve renal yetersizliğin yanı sıra gastrointestinal belirtilerden de sorumludurlar A phalloides den zehirlenen ve yedikten 12 saat sonra gastrointestinal belirtiler ortaya çıkan 3 erkek kardeş yatırılmıştır Olgularda sarılık hepatomegali nörolojik belirtiler mevcut değildi ancak karaciğer enzimleri orta derecede yüksekti Tüm hastaların serumlarında alfa amanitin saptanmıştır Hastaların hepsine karbon hemoperfiizyonu uygulanmış ayrıca destek tedavinin yanı sıra iki hastaya hemodiyaliz de yapılmıştır Tedavinin ikinci günü belirgin yükselme gösteren karaciğer enzimleri 28 günde norma e dönmüştür Hastaların hepsi iyileşmişlerdir Anahtar kelimeler: Mantar Zehirlenmesi Amanita Phalloides Zehirlenmesi Amatoksinler Hemoperfüzyon

Anahtar Kelimeler

-

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Türkçesi Varken
Yazarlar

Dolly Yafet Aji Bu kişi benim

Salim Çalışkan Bu kişi benim

Ahmet Nayır Bu kişi benim

Afife Mat Bu kişi benim

Billur Can Bu kişi benim

Zeynel Yaşar Bu kişi benim

Hülya Özşahin Bu kişi benim

Fügen Çokuğraş Bu kişi benim

Lale Sever Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 1992
Yayımlandığı Sayı Yıl 1992 Cilt: 27 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Aji, D. Y., Çalışkan, S., Nayır, A., Mat, A., vd. (1992). Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon. Türk Pediatri Arşivi, 27(1).
AMA Aji DY, Çalışkan S, Nayır A, Mat A, Can B, Yaşar Z, Özşahin H, Çokuğraş F, Sever L. Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon. Türk Pediatri Arşivi. Mart 1992;27(1).
Chicago Aji, Dolly Yafet, Salim Çalışkan, Ahmet Nayır, Afife Mat, Billur Can, Zeynel Yaşar, Hülya Özşahin, Fügen Çokuğraş, ve Lale Sever. “Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon”. Türk Pediatri Arşivi 27, sy. 1 (Mart 1992).
EndNote Aji DY, Çalışkan S, Nayır A, Mat A, Can B, Yaşar Z, Özşahin H, Çokuğraş F, Sever L (01 Mart 1992) Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon. Türk Pediatri Arşivi 27 1
IEEE D. Y. Aji, “Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon”, Türk Pediatri Arşivi, c. 27, sy. 1, 1992.
ISNAD Aji, Dolly Yafet vd. “Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon”. Türk Pediatri Arşivi 27/1 (Mart 1992).
JAMA Aji DY, Çalışkan S, Nayır A, Mat A, Can B, Yaşar Z, Özşahin H, Çokuğraş F, Sever L. Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon. Türk Pediatri Arşivi. 1992;27.
MLA Aji, Dolly Yafet vd. “Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon”. Türk Pediatri Arşivi, c. 27, sy. 1, 1992.
Vancouver Aji DY, Çalışkan S, Nayır A, Mat A, Can B, Yaşar Z, Özşahin H, Çokuğraş F, Sever L. Amanita Phalloides Zehirlenmesinde Hemoperftizyon. Türk Pediatri Arşivi. 1992;27(1).