Katılımcı Demokrasi: Kapsam ve Unsurlar

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 2, 136 - 160, 08.01.2018

Fatih Turan Yaman

Öz

Demokrasi var olduğu günden bugüne kadar sayısız
kavramla birlikte tanımlanarak açıklanmaya çalışılmış, böylece her uygulanmak
istenen veya uygulanan yönetim sistemi demokrasinin bir modeli olarak karşımıza
çıkmıştır. Çok sayıdaki bu demokrasi söylemi kaçınılmaz olarak kavramın içinin
boşalmasına ve özünden uzaklaşmasına yol açmıştır. Ancak demokrasi, ister
siyasal bir rejimin karşılığı, isterse de bir örgütün yönetim biçimi olarak ele
alınsın en basit ve duru haliyle üyelerin, paydaşların, yurttaşların,
hemşerilerin vb. fiili ve sözlü katılımını gerekli gören bir olgudur. Dolayısıyla
demokrasi katılımcı olduğu takdirde iktidarın veya karar alma yetkisinin eşit
paylaşımına olanak tanıyan bir anlayışın ifadesi olabilecektir. Bu düşünce ve
görüşlerden hareketle çalışmada katılımcı bir demokrasinin gerçek anlamıyla
neyi ifade etmesi gerektiği, katılım olgusuna nasıl bir mana ve önem yüklediği,
bu kapsamda kendisini mümkün kılabilmek, süreklilik sorunu yaşamayan somut bir
kavram haline dönüştürebilmek için hangi temel unsurlara atıfta bulunduğu
açıklanmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Demokrasi, Katılım, Katılımcı Demokrasi

Kaynakça

• 1. Ali Öztekin, Siyaset Bilimine Giriş, Ankara: Siyasal Kitapevi, 2003.
• 2. Ahmet T. Kışlalı, Siyaset Bilimi, Ankara: İmge Kitapevi, 1997.
• 3. Alain Touraine, Demokrasi Nedir?, Çev: Olcay Kunal, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 1997.
• 4. Ali Yaşar Sarıbay, Siyasal Sosyoloji, 2. Baskı, İstanbul: Der yayınları, 1994.
• 5. Ali Yaşar Sarıbay, Kamusal Alan, Diyalojik Demokrasi, Sivil İtiraz, İstanbul: Alfa Yayınları, 2000.
• 6. Anthony H. Birch, The Concepts and Theories of Modern Democracy, London; New York: Routledge, 1993.
• 7. Andrew Gray and Bill Jenkins, “Democratic Renewal in Local Government”, Local Government Studies, Vol. 25, No. 4, Winter, 1999, s. 26-45.
• 8. Atilla İnan, “Demokratik Kitle Örgütlerinin Yerel Yönetimlere Demokratik Katılımı,”Çağdaş Yerel Yönetimler, Cilt 7, Sayı 2, Nisan, 1998, s. 128-132.
• 9. Arend Lijphart, Çağdaş Demokrasiler, Çev. E. Özbudun ve E. Onulduran, Ankara: Demokrasi Vakfı ve Siyasi İlimler Derneği Ortak Yayını, 1988.
• 10. Bakır Çağlar, Anayasa Bilimi, İstanbul: BFS Yayınları, 1989.
• 11. Benjamin Barber, Güçlü Demokrasi: Yeni Bir Çağ için Katılımcı Siyaset, Çev: Mehmet Beşikçi, İstanbul: Ayrıntı Yayınlan, 1995.
• 12. Bilal Eryılmaz, Kamu Yönetimi, İzmir: Üniversite Kitabevi, 1994.
• 13. Nuri Bilgin ve Melek Göregenli, “Kentsel Katılım ve Çoğulculuk”, Kentte Birlikte Yaşamak Üstüne, İstanbul: Dünya Yerel Yönetimler Akademisi Yayınları, 1996.
• 14. Bülent Daver, Siyaset Bilimine Giriş, 5. Baskı, Ankara: Siyasal Kitapevi, 1993.
• 15. Carole Pateman, Paticipation and Democratic Theory, Cambridge: Cambridge University Press, 1970.
• 16. C. B. Macpherson, The Life and The Times of Liberal Democracy, Oxford: Oxford University Press, 1977.
• 17. Danny Burns, Robin Hambleton and Paul Hogget, The Politics of Decentralization, Revitalizing Local Democracy, London: Macmillan, 1994.
• 18. Davut Dursun, Siyaset Bilimi, İstanbul: Beta Yayınları, 2002.
• 19. Eyüp Zengin, “Yerel Hizmetlere Gönüllü Katılım”, Türk İdare Dergisi, Sayı: 422, Mart, 1999, s.111-132.
• 20. Ergun Özbudun, Siyasal Partiler, Ankara: Ankara Üniversitesi, 1979.
• 21. Gabriel A. Almond, and Sidney Verba, The Civic Culture Revisited: An Analytic Study, Boston: Little Brown, 1980.
• 22. Geraint Parryand and George Moyser, “More Participation, More Democracy?”, Defining and Measuring Democracy, ed: David Beetham, London: Sage Publications, 1994.
• 23. Giovanni Sartori, Demokrasi Teorisine Geri Dönüş, Çev: Tunçer Karamustafaoğlu ve Mehmet Turan, Ankara: Yetkin Yayıncılık, 1996.
• 24. Gülnur Savran, Sivil Toplam ve Ötesi, İstanbul: Alan Yayınları, 1997, s.9.
• 25. Güneş, İsmail “Sivil Toplum Kuruluşları”, Son Baskı Sanal Dergi, Yıl:1, Sayı 5, http: //www.sonbaski.com/sayi7siviltoplum.htm, 2004.
• 26. Halil Nadaroğlu, Mahalli İdareler: Felsefesi, Ekonomisi ve Uygulaması, İstanbul: Sermet Matbaası,1978.
• 27. İlter Turan, Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış, İstanbul: İstanbul Üniversitesi, 1977.
• 28. Ian Budge, The New Challenge of Direct Democracy, Cambridge: Polity Press, 1996.
• 29. John Naisbitt, Megatrends: Ten New Directions Transforming Our Lives, New York: Warner Books, 1982.
• 30. Kemal Gözler, Anayasa Hukukunun Genel Esasları, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım, 2010.
• 31. Mahmut Tezcan, Eğitim Sosyolojisi, 3. Baskı, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını, 1984.
• 32. Maurice Duverger, Siyasal Partiler: Modern Devletteki Örgütleri ve Faaliyetleri, Çev: Ergun Özbudun, Ankara: Ankara Üniversitesi, 1970.
• 33. Musa Eken, “Kamu Yönetiminde Gizlilik Geleneği ve Açıklık İhtiyacı”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 27, Sayı 2, Haziran, 1994.
• 34. Mustafa Erdoğan, Anayasal Demokrasi, Ankara: Siyasal Kitapevi, 2004.
• 35. Münci Kapani, Politika Bilimine Giriş, Ankara: Bilgi Yayınevi, 2012.
• 36. M. Akif Çukurçayır, Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi, Ankara: Yargı Yayınevi, 2000.
• 37. Manfred G. Schmidt, Demokrasi Kuramlarına Giriş, Çev: M. Emin Köktaş, Ankara: Vadi Yayınları, 2002.
• 38. Niclauss Karlheinz, “Doğrudan Halk Katılımının Dört Yolu", Çev: Kadir Koçdemir, Türk İdare Dergisi, Sayı: 416, Eylül, 1997, s. 159-176.
• 39. Ozan Erözden, “STK’lar ve Hukuki Çerçevede Yenilik Talepleri Üzerine Notlar”, Merhaba Sivil Toplum, der: Taciser Ulaş, Helsinki Yurttaşlar Derneği Yayını, 1997.
• 40. Robert A. Dahl, Modern Political Analysis, New Jersey: Prentice-Hall, 1963.
• 41. Rod Hague, Martin Harrop, Comparative Government and Politics, New York: Palgrave, 2001.
• 42. Robert B. Denhart, “Yabancılaşma ve Katılma Sorunu”, Çev: Emine Örs, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 5, Sayı 4, Haziran, 1972.
• 43. Selçuk Yalçındağ, “Saydam ve Dürüst Belediyecilik”, Çağdaş Yerel Yönetimler, Cilt 4, Sayı 1, Ocak, 1995, s.15-29.
• 44. Selçuk Yalçındağ, “Yerinden Yönetim, Yerel Yönetim”, Çağdaş Yerel Yönetimler, Cilt 4, Sayı 2, Mart, 1995, s. 3-19.
• 45. Şeref Gözübüyük, Anayasa Hukuku, Ankara: Turhan Kitapevi, 2003.
• 46. Şerif Öner, Belediye Yönetiminde Sivil Toplum Kuruluşlarının Etkinliği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, 2000.